Filistin Sineması, Dünyada Mazlumların Sesi Oldu

Parstoday – Filistin sineması, 2024 ve 2025 yıllarında Venedik, Cannes ve Toronto gibi uluslararası festivallerde Filistin halkının sesi olmayı başardı. Sanatsal derinliği ulusal kimlikle harmanlayarak, direnişin, sabrın ve Filistinlilerin acılarının mesajını dünyaya aktardı.

2024 ve 2025 yılları boyunca Venedik, Cannes, Toronto ve El Gouna film festivallerinde Filistin sineması, küresel sinema sahnesinde en önemli seslerden biri olarak konumunu pekiştirdi. Parstoday’in Şabestan Haber Ajansı’na dayandırdığı haberine göre, bu sinema uluslararası etkinliklerde Filistin meselesine dikkat çekti, eleştirmenlerin takdirini kazandı ve prestijli ödüller aldı.

Venedik’te, Filistin konulu “Hind Recab’ın Sesi” adlı film, Tunus’un Oscar adayı olarak gösterilen yönetmen Kawsar Ben Heniye tarafından çekildi. Film, jüri tarafından Gümüş Aslan ödülüne layık görüldü ve yirmi dakikayı aşan ayakta alkışlarla olağanüstü bir başarıya ulaştı. Seyirciler, gözyaşları ve “Özgür Filistin” sloganlarıyla İsrail karşıtı bir atmosfer oluşturdu.

Toronto Uluslararası Film Festivali ise Annemarie Jacir’in yönettiği “Filistin 36” filminin ilk gösterimine ev sahipliği yaptı. Bu yapım, Filistin’in Oscar yarışındaki resmî adayı olarak seçildi. Film, sanatsal anlatımı ulusal temayla birleştirerek Filistin meselesini küresel düzeyde daha görünür kıldı.

Cannes Film Festivali’nde ise Lili Abbas’ın yönettiği kara mizah türündeki “Hayal Kurduğunuz İçin Teşekkür Ederiz” filmi, birçok uluslararası festivalde gösterildikten sonra hem izleyiciler hem de eleştirmenler tarafından beğeniyle karşılandı.

Filistinli ikiz yönetmenler Tarzan ve Arab Nasser, “Bir Zamanlar Gazze’de” adlı filmleriyle “Belirli Bir Bakış” bölümünde En İyi Yönetmen ödülünü kazanarak sinema kariyerlerinde yeni bir dönüm noktasına ulaştılar.

Filistin filmlerinin önemi yalnızca sanatsal boyutla sınırlı değil; bu yapımlar aynı zamanda siyasi ve insani mesajlar taşıyor. Filistin halkı tarihinin en zor dönemlerinden birini yaşarken; kuşatma, açlık ve katliam gibi ağır koşullarla mücadele ediyor. Bu filmler, direnişin, sabrın ve yaşama bağlılığın sessiz ama güçlü bir anlatımı olarak öne çıkıyor. Venedik’te “Hind Recab’ın Sesi” filmi için yapılan ayakta alkışlar, kendi hikâyesini anlatmakta ısrar eden bir halkın acısını tanıma anlamına geliyordu. Bu alkışlar, Filistin’in sesi olma çabasına küresel bir karşılık niteliğindeydi.

Filistin sineması artık bireysel bir sanat üretimi olmaktan çıktı; halkın mücadelesine paralel ilerleyen kültürel bir cepheye dönüştü. Bu sinema, Filistin’in hikâyesini dünyaya taşıyan güçlü bir araç haline geldi./