Nobel Projesi: İngiltere’nin Enerji Krizinden Savaş Ekonomisine Geçişi Kadar

Parstoday – İngiliz medyasının yeni ifşaatları, Savunma Bakanlığı’nın terk edilmiş rafinerileri patlayıcı madde üretim tesislerine dönüştürmeye yönelik gizli planını ortaya çıkardı. Analistler, bu planı krizdeki İngiliz ekonomisinin kalıcı bir militarizasyona yönelişinin yapısal göstergesi olarak değerlendiriyor.

Londra merkezli The Guardian gazetesinin “Nobel Projesi”ni ifşa etmesi, sıradan bir sanayi programı değil; NATO baskısı ve iç krizler altında İngiltere ekonomisinin yön değiştirdiğine dair stratejik bir işaret niteliğinde.

Parstoday’in IRNA’dan aktardığına göre, en az 12 kapatılmış kimya kompleksi ve rafinerinin ülkenin en eski rafinerisi olan Grangemouth da dahil TNT ve RDX gibi patlayıcı maddeler üreten tesislere dönüştürülmesini hedefleyen bu proje, üç temel dönüşüme işaret ediyor:

Birincisi: Krizin stratejik bir fırsata dönüştürülmesi.

Fosil yakıt endüstrilerinin kapanmasıyla oluşan geniş çaplı işsizlik ve sanayi altyapısının aşınması, artık “savaşa hazırlık” ve ithalat bağımlılığını azaltma gerekçesiyle savunma sanayii temelli yeniden yapılanmaya dönüştürülüyor. Bu dönüşüm, “yeşil teknolojilere” değil, “savaş ekonomisine” doğru yönelmiş durumda.

İkincisi: Güvenliğin çevre ve yerel yönetişimin önüne geçmesi.

Daha önce doğanın yeniden kazanımı için planlanan kıyı bölgelerinin ve hassas ekosistemlere yakın alanların seçilmesi, güvenlik kaygılarının iklim taahhütlerine nasıl üstün geldiğini gösteriyor. Ayrıca İskoçya yerel yönetiminin sürece dahil edilmemesine yönelik tepkisi, merkezileşmenin ve yerel seslerin göz ardı edilmesinin bir göstergesi.

Üçüncüsü: Savaş döngüsüne bağımlılığın derinleşmesi.1,5 milyar sterlinlik yatırım ve NATO ile Siyonist rejime silah tedarik etmiş büyük savunma şirketleriyle iş birliği, İngiltere’yi Ukrayna savaşı ve Batı Asya’daki gerilimlerin tedarik zincirine daha fazla entegre ediyor. Bu durum, ülke ekonomisini “sürekli kriz” haline kilitleme potansiyeline sahip.

Sonuç olarak, Nobel Projesi yalnızca bir mühimmat üretim programı değil; İngiltere’nin uluslararası gerilimlerin sürmesine bağımlı hale gelen yeni bir stratejik ekonomik yönelimini somut biçimde ortaya koyuyor.