Trenutni uvjeti u svijetu neće podnositi opšti ratni okršaj u Siriji

SAHARTV/Džame džam - Bliski istok se kreće ka većem ratnom okršaju, ali, to nema značenje da će dolaskom novih vojnih snaga na sirijski teritorij doći do opšteg ratnog sukoba u regionu.

Ovakva kretanja mogu dovesti do jačanja tenzija među tek formiranim blokovima i vojnoj strukturi u regionu ali je iskustvo pokazalo da se to u većini slučajeva ne završava pozitivno za one zemlje koje su to inicirale i pokrenule.

Teheranski dnevni list "Džame džam" u današnjem broju piše: "Bliski istok, zbog svog strateškog geografskog položaja, odnosno raskršća i žila kucavica međunarodnog transporta i tranzita, može biti svjedok većeg sukoba, posebno u slučaju dolaska novih vojnih snaga na teritorij Arapske Republike Sirije."

Dva strateška moreuza - Hormoz i Bab el Mandeb - usložnjavaju ionaku strateški važnu poziciju ovog regiona. Sukob u stavovima između Kraljevine Saudijske Arabije i Islamske Republike Iran u Arapskoj Republici Siriji može dovesti do suložnjavanja bezbjedonosne situacije u ova dva moreuza a istovremeno množe dovesti cijeli svijet u stanje šoka u slučaju da dođe do prekida dostavljanja pošiljki sirove nafte. U političkom okruženju vidimo da Saudijska Arabija ne raspolaže polugama snage i moći a sada je i njima postalo jasno da posljednju riječ u svim ovim kretanjima ima regionalni pokret otpora, na čelu sa Ruskom federacijom i Islamskom republikom Iran. Republika Turska kao otvoreni i strateški partner Kraljevine Saudijske Arabije u regionu, a za čije vojne snage se već sada pretpostavlja da bi mogle izvesti oružani upad na sirijski teritorij, raspolaže sa snažnijom armijom koja je 20-ta na ljestvici svjetskih vojnih sila - ali Kraljevina Saudijska Arabija zaista ne raspolaže sa takvim kapacitetima. Turska je članica Sjeveroatlanskog vojnog saveza NATO i stoga ne može samovoljno povlačiti poteze, te stoga, ako bi poželjela da vrši kakve vojne operacije izvan svojih granica potrebno je da dobije zeleno svjetlo NATO-a. Stoga, može se naglasiti da bi turski vojni angažman u susjednoj Siriji, čak i u slučaju da dođe do toga, vjerovatno bio nekog ograničenog karaktera. Mnogi analitičari smatraju da bi prisustvo turskih i saudijskih vojnih snaga na teritoriji Sirije, čak i u slučaju da dođe do vojne invazije ove dvije zemlje sa svojim saveznicima na sirijsko tlo, ipak će to biti neki ograničeni vid vojnog djelovanja, što znači da neće imati neke operativne snage u slučaju vojne invazije. Određeni broj političkih analitičara i stručnjaka smatra da će doći do saudijske vojne invazije na Siriju te da će to uzrokovati veći oružani sukob u regionu, međutim, jasno je da trenutni uvjeti u regionu, zatim ekonomska i vojna moć i kapaciteti Republike Turske i Kraljevine Saudijske Arabije, ali i drugih aktera u ovom evetualnom okršaju, tačnije zapadnihi zemalja i čalnica Evropske unije, neće dozvoliti ovakvu vrstu sukoba jer ova strana nije u stanju da podnese pritisak tako velikog oružanog sukoba. Za Kinu, evropske zemlje i Zapad ovaj eventualni ratni okršaj samo znači velike i nepotrebne troškove.

I na koncu, pretpostavke su da bi ulazak saudijskih i turskih vojnih snaga na teritorij Sirije mogao biti u cilju zaustavljanja napredovanja sirijskih oružanih snaga na ratištima, jer ako bi sirijska armija u saradnji sa svojim saveznicima nastavila sa uspjesima koje je postigla tokom proteklih dana na sjeveru i jugu Sirije, onda bi raspolagala superiornijim položajem u odnosu na naoružane pobunjenike i opoziciju na predstojećim mirovnim pregovorima u Ženevi.