آیا سیاستمداران متوجه این نعمتالهی هستند؟/ شرح حدیثی از امام ششم شیعیان
پارستودی: امام ششم شیعیان میگوید: خوشا به حال کسی که نعمت خداوند را به کفران [نعمت] تبدیل نکند و خوشا به حال آنانکه براى خدا به یکدیگر علاقه دارند.
مساله استفاده درست از نعمتهای خداوندی یک مساله بسیار مهم و شکل دهنده مسیر زندگی انسان و جامعه است.
از امام جعفر صادق (علیهالسلام) امام ششم شیعیان روایت شده است که حضرت فرمودند:
خوشا به حال کسی که نعمت خداوند را به کفران [نعمت] تبدیل نکند و خوشا به حال آنانکه براى خدا به یکدیگر علاقه دارند.
(عَن أَبِی عَبدِاللهِ جَعفَرِ بنِ مُحَمَّدٍ (عَلَیهِمَا السَّلَامُ) قَالَ: طُوبىٰ لِمَن لَم یُبَدِّل نِعمَةَ اللهِ کُفراً طُوبىٰ لِلمُتَحابّین فِی الله.) در این مطلب نگاهی میاندازیم به شرحی کوتاه از امام خامنهای بر این حدیث مهم:
طُوبىٰ لِمَن لَم یُبَدِّل نِعمَةَ اللهِ کُفراً
این مطلب بسیار مهمّی است، مسئلهی تبدیل نعمت خدا به کفران؛ عمل کافرانه، کفرانآمیز که در قرآن و سوره ابراهیم در آیات 28 و 29 نیز آمده «اَلَم تَرَ اِلَی الَّذینَ بَدَّلوا نِعمَتَ اللهِ کُفرًا وَ اَحَلّوا قَومَهُم دارَ البَوار، جَهَنَّمَ یَصلَونَها وَ بِئسَ القَرار» (آیا به کسانی که [شکر] نعمت خدا را به کفر تبدیل کردند و قوم خود را به سرای هلاکت درآوردند ننگریستی؟ در آن سرای هلاکت که جهنّم است و در آن وارد میشوند، و چه بد قرارگاهی است.»
گاهی خدای متعال نعمتی به انسان داده است؛ مثلا نعمت «بیان»، خب نعمتی است؛ میتوان این نعمت را در راه ترویج معارف الهی و اخلاقی به کار برد، میتوان هم آن را در جهت عکس به کار برد؛ این نعمت را اگر کسی در جهت عکس مقاصد الهی به کار ببرد، کفران این نعمت را کرده، نعمت را تبدیل کرده است به کفر. یا فرض بفرمایید داشتن مال دنیا یک نعمت است؛ مال دنیا، نعمتی است که خداوند به بعضی عنایت میکند؛ میتوان با این نعمت، درجات عالیه را کسب کرد، صدقه داد، انفاق کرد، کسانی را از بدبختی و از هلاکت و گرسنگی نجات داد، میتوان هم بعکس، این پول را در راههای فساد، در راههای حرام یعنی در راه فاسد کردن خود و دیگران به کار برد؛ این کفران نعمت الهی است. قدرت و توانایی مدیریّت و به عهده گرفتن مناصب مدیریّتی نیز یک نعمت است؛ اینکه خدای متعال قدرت ایجاد مسیر، تغییر مسیر، تصحیح مسیر را به کسی بدهد؛ این یک نعمت است. این نعمت را چهجور مصرف میکنیم؟ اگر در جهت خدمت به مردم و هدایت جامعه به راه درست بهکار رفت، خب این شکر نعمت است؛ اگر چنانچه در این جهت بهکار نرفت، این کفر نعمت است.
گاهی این کفران نعمتها، بهحدّی است که قابل جبران هم نیست؛ فرض بفرمایید در یک کشوری یک ملّتی یک قیامی کردند، یک حرکتی کردند برعلیه منافع استکبار و آمریکا و دیگر کشورهای زورگو؛ کسانی را سرِکار آوردند، توانایی ادارهی کشور را به آنها دادند، فرصت ادارهی کشور را به آنها دادند؛ [امّا] اینها از این فرصت، یا استفاده نکردند، یا بد استفاده کردند، یا در جهت عکس استفاده کردند؛ ملّت را به خاک سیاه نشاندند؛ خودشان را هم بدبخت کردند، ملّت را هم بدبخت کردند؛ این همان «اَلَم تَرَ اِلَی الُّذینَ بَدَّلوا نِعمَتَ اللهِ کُفرا» [است].
طُوبىٰ لِلمُتَحابّین فِی الله
دنباله حدیث هم این است: خوشا به حال آن کسانی که حُبّشان منوط به رضای الهی است، بهخاطر خداست؛ متحابّین بالله یا فی الله، معنایش این است. یعنی محبّتشان برای خاطر خداست. با این [فرد] محبّت میکنند برای خاطر خدا، با آن [فرد] قطع محبّت میکنند برای خاطر خدا.
منابع:
امام خامنهای. 10/02/1396. شرح حدیث (طُوبىٰ لِمَن لَم یُبَدِّل نِعمَةَ اللهِ کُفراً طُوبىٰ لِلمُتَحابّین فِی الله)
کتاب امالی طوسی، مجلس اوّل، ص ۲۱
المصباح للکفعمی، ص۶۳
عبارات کلیدی: شیعه کیست، اهل بیت چه کسانی هستند، سیاست و دین، نعمتهای خداوند، امام خامنهای کیست
X/MMA