چرا به رسمیت‌شناختن کشور فلسطین توسط غرب اینقدر طول کشید؟
-
چرا به رسمیت‌شناختن کشور فلسطین توسط غرب اینقدر طول کشید؟
پارس‌تودی- یک نسل‌کشی طول کشید تا دولت‌های غربی در مماشات خود با رژیم اسرائیل تجدیدنظر کنند و درصدد به‌رسمیت‌شناختن کشور فلسطین باشند.
«میدل‌ایست‌آی» Middle East Eye به‌تازگی در مطلبی نوشت: فرانسه و بریتانیا، هر دو عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد و "جی 7"، اعلام کرده‌اند که آماده‌اند کشور فلسطین را به‌رسمیت بشناسند. به گزارش پارس‌تودی، «مارک کارنی» نخست‌وزیر کانادا پنج‌شنبه گذشته گفت که دولت او نیز قصد دارد در نشست آتی مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک، فلسطین را به‌رسمیت بشناسد و تعداد فزاینده‌ای از کشورهای غربی نیز در حال اتخاذ یا آماده‌سازی مواضع مشابهی هستند.
اکنون این سوال مطرح می‌شود که چرا این کشورها تا این حد برای به‌رسمیت‌شناختن فلسطین صبر کرده‌اند؟
فشار افکارعمومی
یک دلیل، تحول عمیق در افکار عمومی غرب است. این تغییر نتیجه سال‌ها تلاش مداوم افراد و سازمان‌های بی‌شماری است که برای تغییر سیاست رسمی تلاش کرده‌اند. تأثیر نسل‌کشی غزه بر افکار عمومی، به‌لطف این کمپین‌ها، بسیار سریع‌تر و گسترده‌تر از حد معمول ظاهر شد. این تغییر اکنون غیرقابل‌بازگشت است، مشابه آنچه پس از قتل‌عام شارپویل در آفریقای جنوبی (۱۹۶۰) رخ داد. در مواجهه با بحران انسانی فزاینده در غزه و فشار روزافزون عمومی، دولت‌های غربی مجبور به اقدام شده‌اند. اکثر آن‌ها راه‌حلی نمادین و کم‌هزینه مانند به‌رسمیت‌شناختن فلسطین را انتخاب کرده‌اند تا از اقدامات عملی‌تر مانند تحریم تسلیحاتی یا دیپلماتیک فرار کنند. اما این پاسخ نشان می‌دهد که فشارهای ناشی از کمپین‌های عمومی می‌تواند نتایج ملموس داشته باشد.
بن‌بست ناشی از اقدامات اسرائیل
دلیل دوم این است که اسرائیل با گفتار و کردار خود، دولت‌های غربی را در بن‌بست قرار داده است. برای دهه‌ها، غرب «راه‌حل دو دولت» را نه به‌عنوان یک سیاست عملی، بلکه به‌عنوان شعاری سیاسی استفاده کرد تا زیر پوشش آن، اسرائیل بتواند سرزمین‌های فلسطینی را ضمیمه و ساکنان آن را آواره کند. اما اکنون رهبران اسرائیل آشکارا از اهداف خود برای اخراج فلسطینیان از غزه، ضمیمه کردن کرانه باختری و جلوگیری از تشکیل دولت فلسطین سخن می‌گویند.
شکست طرح جایگزین
دلیل سوم، شکست طرح ترامپ برای جایگزینی «عادی‌سازی روابط عربی-اسرائیلی» به‌جای «حق تعیین سرنوشت فلسطینیان» است. توافق معامله قرن نه‌تنها به حل مسئله فلسطین کمک نکرد، بلکه با حمایت رسمی عرب‌ها، اسرائیل را تشویق کرد تا راه‌حل یک‌جانبه خود را پیش ببرد. اما این تلاش‌ها در ۷ اکتبر ۲۰۲۳ با شکست مواجه شد. امروز، هرگونه توافق عادی‌سازی بدون تضمین تشکیل کشور فلسطین، غیرقابل‌دفاع است.
نتیجه‌گیری
واقعیت این است که اسرائیل سال‌هاست که برای اشغال غیرقانونی فلسطین و سیاست‌های جنایتکارانه خود پاداش گرفته است. این رسوایی است که بعد از وقوع نسل‌کشی در غزه، دولت‌های غربی در مواضع خود تجدیدنظر کنند. اکنون زمان آن است که این دولت‌ها نه‌فقط با اقدامات نمادین، بلکه با قطع همکاری نظامی و اقتصادی خود با اسرائیل، به نقض‌های حقوق بشر پایان دهند.
mrt
