کارنامه خونین؛ چگونه بریتانیا بنیانگذار اشغالگری در فلسطین شد؟ + تصاویر

پارس‌تودی- احزاب اسکاتلند از دولت بریتانیا خواستند در مقابل جنایات رژیم اسرائیل علیه مردم فلسطین ساکت ننشیند.

 به گزارش پارس‌تودی به نقل از خبرگزاری دانشجو، «برندان اوهارا» سخنگوی بخش غرب آسیا در حزب ملی اسکاتلند (SNP) در یادداشتی خطاب به «کی‌یر استارمر» نخست‌وزیر بریتانیا نوشت: دولت شما نمی‌تواند در مقابل نسل‌کشی در غزه ساکت بماند. وی به دولت بریتانیا توصیه کرد که رژیم صهیونیستی را تحت تحریم کامل تسلیحاتی قرار داده، فورا کشور فلسطین را به رسمیت شناخته، رسما به شکایت نسل‌کشی علیه اسرائیل در دیوان بین‌المللی دادگستری محلق شده و تحریم‌های اقتصادی علیه این رژیم وضع کند.

اما چندین نامه، درخواست و هشدار به اروپایی‌ها به ویژه بریتانیا می‌تواند مرهمی باشد بر زخم دیرین اشغال فلسطین توسط رژیم اسرائیل؟ تاریخ گواه است که تأسیس اسرائیل در سال ۱۹۴۸ میلادی را نمی‌توان بدون در نظر گرفتن نقش کانونی و پیچیده بریتانیا درک کرد.

خواب بالفور برای اشغال فلسطین

آنچه در تاریخ 2 نوامبر 1917 توسط «آرتور جیمز بالفور»، وزیر خارجه وقت بریتانیا تحت عنوان «اعلامیه بالفور» مکتوب و مشهور شد، نامه‌ای بود که وی پس از تأیید دولت وقت بریتانیا به «لئونل ولتر دی روچیلد»، رهبر یهودیان مقیم این کشور نوشت. همین نامه منشأ تمام تحولاتی شد که یک سال پس از آن، با پایان جنگ جهانی اول در منطقه غرب آسیا به وجود آمد. در بخشی از این نامه آمده است: لرد روچیلد گرامی، دولت اعلیحضرت تأسیس وطن ملی برای ملت یهود در فلسطین را با علاقه دنبال می‌کند و برای فراهم کردن امکان برپایی آن تمام تلاش خود را خواهد کرد. 

 تاثیر جریان صهیونیستی بر بالفور

آنچه مشخص است آن است که «بالفور» تحت تأثیر یک جریان متفاوت از جریان استعماری زرسالار اقدام به انتشار این اعلامیه کرده است. اینکه او متن نامه را چند مرتبه با «روچیلد» و «حییم وایزمن»، اولین رئیس رژیم صهیونیستی و اتحادیه صهیونیست‌های آمریکا هماهنگ می‌کند و با تأیید نهایی «روچیلد» رسماً اعلام می‌شود، نشان دهنده این است که وی به شدت تحت تأثیر جریان صهیونیستی بود. جریانی که حامیانی چون «هربرت ساموئل»، نخستین وزیر یهودی‌تبار در بریتانیا  داشت.

«هربرت ساموئل» دولت بریتانیا را ترغیب کرد تا برای به دست آوردن حمایت صهیونیست‌ها در جنگ جهانی اول، از ایده وطن قوم یهود حمایت کند تا آنها پول خود را در جنگ جهانی اول به کمک بریتانیا بیاورند و این کشور با همین پول توانست پیروز جنگ جهانی اول شود. یادآوری می‌شود که بریتانیا جنگ جهانی اول را علیه امپراتوری عثمانی آغاز کرد. امپراتوری که حدود یک دهه قبل از شروع جنگ جهانی اول حاضر نشده بود در ازای وعده‌های « تئودور هرتزل»؛ بنیانگذار صهیونیسم، فلسطین را به صهیونیست‌ها واگذار کند.

تعهد واگذاری سرزمین ملتی دیگر

نکته دومی که در کنار اعلامیه بالفور همواره مکتوم و ناگفته باقی مانده است آن است که بریتانیا وعده تشکیل «وطن قوم یهود» در سرزمینی را داد که هیچ مالکیتی نسبت به آن نداشت. بریتانیایی‌ها با داعیه پیروز جنگ جهانی برای سرزمین یک ملت دیگر به صهیونیست‌ها تعهد دادند. اما نکته مهمتر آن است که به فرض آنکه برای پیروز جنگ جهانی هم حقی اگر می‌توان متصور شد، در زمان صدور اعلامیه بالفور در سال 1917 میلادی هنوز جنگ جهانی اول به پایان نرسیده بود و بریتانیا هم پیروز جنگ نبود. بلکه این کشور با صدور اعلامیه بالفور و به دست آوردن حمایت‌های مالی صهیونیست‌ها توانست پیروز جنگ شود.

خیانت به ملت فلسطین

پس از پایان جنگ جهانی اول، تمامی کشورهای منطقه به عنوان دولت‌های مستقل، در جغرافیای قدیم امپراتوری عثمانی به وجود آمدند. اما بریتانیا با بیان این مطلب در جامعه ملل آن زمان، که فلسطین شرایط تشکیل دولت مستقل را ندارد خود را به عنوان قیم این سرزمین معرفی کرد تا طی یک دوره 10 ساله، زمینه و شرایط تشکیل یک دولت مستقل فلسطینی را در آنجا ایجاد کند. اما بریتانیا مسیری مخالف وعده‌ای که به جامعه ملل داده بود را در پیش گرفت و به جای ایجاد زمینه برای تشکیل دولت فلسطینی در فلسطین، زمینه‌های کوچ یهودیان و قدرت گرفتن آنها در فلسطین را فراهم ساخت و همین زمینه، مقدمات اشغال فلسطین توسط صهیونیست‌ها و تشکیل رژیم صهیونیستی را به وجود آورد.

نتیجه آنکه، تأسیس رژیم صهیونیستی در فلسطین با تعهدی که بریتانیا به صهیونیست‌ها در اعلامیه بالفور داد، صورت گرفت. اما همین عامل تأسیس رژیم صهیونیستی و اشغال فلسطین همواره خود را پشت پرده مکر مخفی کرده است. بریتانیا غیر از آنکه تمام آنچه در دوره قیمومیت در فلسطین در اختیار داشت را به یهودی‌ها داد، نیمه شب 14 می 1948 که قرار بود صهیونیست‌ها فردای آن اعلام موجودیت کنند سربازان گارد سلطنتی را بدون سلاح، سوار بر کشتی کرد تا به کشور خود باز گردند. اما هنگامی که رژیم صهیونیستی در حال جمع‌آوری رأی برای عضویت در سازمان ملل بود، با رأی ممتنع بریتانیا روبرو شد،  تا  رد پای خود را در اشغال فلسطین پاک کند.

بریتانیا با وجود درخواست‌های مکرر فلسطینی‌ها برای عذرخواهی به خاطر صدور اعلامیه بالفور هیچ گاه از آنان عذرخواهی نکرد و حتی به حمایت خود از اسرائیل  ادامه داد. اما دیگر دنیا برگه‌ای  روی  پیشانی بریتانیا می‌بیند، که روی آن نوشته شده است گوشت انسان‌های بی‌گناه در فلسطین معامله می‌شود.

fz