آمریکا چگونه لباس جدیدی از استعمار به تن کرد؟

پارس‌تودی- اتحادیه اروپا از آمریکا خواست برای هیات دیپلماتیک فلسطین ویزا صادر کند.

«کایا کالاس» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا خواستار تجدیدنظر دولت آمریکا درباره عدم صدور ویزا برای هیات دیپلماتیک فلسطین شد. اقدامات جدید دولت ترامپ، فلسطینی‌ها را از دریافت روادید آمریکا برای درمان پزشکی، تحصیلات دانشگاهی، دیدار دوستان یا اقوام و تجارت منع می‌کند. این امر شامل کسانی می‌شود که گذرنامه‌های فلسطینی دارند که توسط سازمان آزادی‌بخش فلسطین (ساف) صادر می‌شود، اما شامل فلسطینی‌های دارای تابعیت دوگانه یا کسانی که قبلاً روادید آمریکا دریافت کرده‌اند، نمی‌شود. پیش از این آمریکا با صدور روادید برای مقامات فلسطینی به منظور شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل مخالفت کرده بود. به گزارش‌پارس تودی به نقل از خبرگزاری «آنادولو»، «کایا کالاس» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا خواستار تجدیدنظر دولت آمریکا درباره عدم صدور ویزا برای هیات دیپلماتیک فلسطین شد. «کالاس» اعلام کرده است که وزرای امور خارجه اتحادیه اروپا از ایالات متحده خواسته‌اند تا در تصمیم خود مبنی بر عدم صدور ویزا برای مقام‌های فلسطینی پیش از نشست مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک تجدید نظر کند. در همین رابطه، تارنمای « نیشن» (THE NATION)  در مطلبی نوشت: بار دیگر، رهبر خودخوانده جهان آزاد، محدودیت‌های تعهد خود به آزادی را آشکار کرده است. واشنگتن با رد ویزا برای نمایندگان فلسطینی برای اجلاس آتی سازمان ملل، نه تنها اعتبار این سازمان را  تضعیف کرده است، بلکه پوچی ژست اخلاقی خود را نیز آشکار کرده است. دشوار است که از نامیدن این موضوع به عنوان آنچه که هست، خودداری کنیم و نامش را ریاکاری آشکار نگذاریم.

در این گزارش آمده است: چه چیزی می‌تواند بیشتر از تصمیم‌گیری در مورد سرنوشت یک جمعیت بومی بدون فراهم کردن صندلی برای آنها در میز مذاکره، یادآور تکبر استعماری باشد؟  قرن‌ها، امپراتوری‌ها با این منطق عمل می‌کردند که می‌توان از طرف بومیان صحبت کرد، اما نمی‌توان با آنها صحبت کرد.

نویسنده  این مطلب معتقد است، این محرومیت نه تنها ناعادلانه است؛ بلکه به عبارت مودبانه، تمسخر جهان متمدن است. این امر، تظاهر به بی‌طرفی را از بین می‌برد و واقعیت اساسی را آشکار می‌کند که با مسئله فلسطین نه به عنوان یک موضوع حقوقی، بلکه به عنوان یک مزاحمت برای تثبیت قدرت برخورد می‌شود. هر مانوری از این دست، نقاب از چهره سیستم برمی‌دارد و به جهانیان نشان می‌دهد که در پس لفاظی‌های پرطمطراق صلح و دموکراسی، دستور کاری برای تصاحب زمین و پاکسازی قومی نهفته است.

در پایان این گزارش تاکید شده است که مخاطبان جهانی دیگر به راحتی تحت تأثیر نکات گفتاری که در اندیشکده‌ها طرح و نقش می‌بندند و طوطی‌وار پشت تریبون‌ها تکرار می‌شوند، قرار نمی‌گیرند. ورشکستگی اخلاقیِ انکار حق نمایندگی یک ملت را نمی‌توان پشت حجاب «نگرانی‌های امنیتی» یا «حساسیت‌های دیپلماتیک» پنهان کرد. این استعمار در لباسی جدید است و مردم در حال بیدار شدن از آن هستند. دیر یا زود، عدالت گریبان همدستان را خواهد گرفت.

FZ