ادعای بی‌پایه استارمر درباره بریتانیایی بودن جزایر مالویناس

پارس‌تودی– نخست‌وزیر بریتانیا به رغم تحولات جدید ، ادعای کهنه لندن درباره بریتانیایی بودن جزایر مالویناس را تکرار کرد.

به گزارش پارس‌تودی، کی یر استارمر، نخست‌وزیر بریتانیا، دراواخر اکتبر ۲۰۲۴ به‌صورت قاطع و صریح اعلام کرد که حاکمیت بریتانیا بر جزایر مالویناس (که بریتانیایی‌ها آن را فالکلند می‌نامند) «هرگز قابل مذاکره نیست» و این جزایر «بریتانیایی خواهند ماند». این اظهارات صریح که او آن را «شخصی» خواند، در جلسه پرسش‌وپاسخ نخست‌وزیر در مجلس عوام بریتانیا و در پاسخ به سؤال سر اد دیوی، رهبر حزب لیبرال دموکرات بیان شد. سؤال اولیه سر اد دیوی که این پاسخ را برانگیخت، در مورد تأثیر منفی خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا (برگزیت) بر صنعت ماهیگیری در مالویناس بود، نه خود حاکمیت. دیوی هشدار داده بود که ماهیگیران این جزایر به‌دلیل برگزیت در حال رنج کشیدن هستند.

پس‌زمینه و علت اظهارات

موضع‌گیری صریح و شدیداللحن استارمر در پی انتقاداتی صورت گرفت که پس از تصمیم دولت او برای «واگذاری» مجمع‌الجزایر چاگوس به موریس ایجاد شده بود. این تصمیم، نگرانی‌ها و سؤالات زیادی را درباره رویکرد دولت کارگر درباره سایر سرزمین‌های فرادریایی بریتانیا، به‌ویژه مالویناس و جبل‌الطارق، برانگیخت.

تأکید بر پیوند شخصی و تاریخی

استارمر در پارلمان برای تأکید بر تعهد راسخ خود، به یک دلیل شخصی و احساسی یعنی شرکت دایی‌اش در جنگ فالکلند متوسل شد. در حالی که اساساً ادعای بریتانیایی بودن جزایر مالویناس به‌عنوان یک موضع ثابت دولت لندن بوده و هیچ ربطی به احساسات شخصی او ندارد.

واکنش به انتقادات داخلی

اظهارات استارمر همچنین پاسخی به انتقادات داخلی بود که پس از واکنش آرژانتین به ماجرای چاگوس شدت گرفته بود. این انتقادات تنها یک روز قبل از جلسه پارلمان، هنگامی که دیوید لامی، وزیر امور خارجه وقت بریتانیا، در حال ارائه بیانیه‌ای در مورد توافق چاگوس در مجلس عوام بود، به‌وضوح ابراز شد.

واکنش آرژانتین

این اقدام بلافاصله موجب شد تا آرژانتین با تشبیه وضعیت دو جزیره، رسماً درخواست خود برای اعطای «حاکمیت کامل» بر جزایر مالویناس را تجدید کند. دیانا موندینو، وزیر امور خارجه آرژانتین، با استناد به این تصمیم گفت که کشورش «با اقدامات مشخص و عینی و نه لفاظی‌های پوچ، حاکمیت کامل بر جزایر مالویناس را بازخواهد یافت.» مخالفان سیاسی آرژانتین نیز از تصمیم بریتانیا برای بازگرداندن مجمع‌الجزایر چاگوس به موریس استفاده کرده‌اند و از بوئنوس‌آیرس خواسته‌اند تا از آنچه به‌عنوان سابقه‌ای روشن برای پیشبرد ادعای مالکیت خود بر جزایر مالویناس می‌بیند، بهره‌برداری کند. بریتانیا روز چهارشنبه ۲۱ مه ۲۰۲۵ موافقت رسمی خود با انتقال این مجمع‌الجزایر دورافتاده در اقیانوس هند را اعلام کرد.

این اقدام با واکنش مثبت «گییرمو کارمونا»، وزیر سابق امور جزایر مالویناس، جنوبگان و اقیانوس اطلس جنوبی آرژانتین مواجه شد. او تأکید کرد که این تحول ثابت می‌کند فشار دیپلماتیک پایدار می‌تواند بریتانیا را وادار به واگذاری کنترل سرزمین‌های فرادریایی خود کند. وی با اشاره به خاویر میلی، رئیس‌جمهور آرژانتین، ادامه داد: «این باید خبر خوبی برای آرژانتین در رابطه با مالویناس علیرغم رویکرد میلی در این زمینه باشد. دولت او دقیقاً برعکس آنچه موریس انجام داد عمل می‌کند: استدلال‌های طرف مقابل در مناقشه بر حاکمیت جزایر مالویناس را پذیرفته، از فعالیت در مجامع چندجانبه دست کشیده و وارد توافق‌هایی با بریتانیا شده که آشکارا در تضاد با منافع ملی ماست.» کارمونا در ادامه، دولت میلی را متهم کرد که با همسویی بیش‌ازحد با قدرت‌های خارجی، موضع آرژانتین را تضعیف می‌کند.

وضعیت مالویناس

جزایر آرژانتینی مالویناس در سال ۱۸۳۳ و دوران استعمارگری بریتانیا به تصرف نیروهای این کشور درآمد. لندن با تکیه بر حاکمیت خود بر این جزایر مدعی تملک بخش بزرگی از جنوبگان و شیلات این منطقه شده است. از سوی دیگر وجود منابع نفت و گاز در بخش‌هایی از آب‌های اطراف آن، به موقعیت استراتژیک این جزایر افزوده و دست‌یافتن به منابع سرشار انرژی این منطقه باعث شده است تا بریتانیا همچنان به سلطه باقی‌مانده از دوران استعمار ادامه دهد. لندن همواره تأکید کرده که حاکمیت جزایر مالویناس قابل مذاکره نیست و به حق تعیین سرنوشت حدود ۳۵۰۰ ساکن این جزایر استناد می‌کند. در همه‌پرسی سال ۲۰۱۳ میلادی، ۹۹.۸ درصد از رأی‌دهندگان به باقی‌ماندن این جزایر به‌عنوان قلمروی فرادریایی بریتانیا رأی دادند. در حالی که این افراد عموماً بریتانیایی هستند. با این حال، مقامات آرژانتینی به‌طور مداوم خواهان بازپس‌گیری جزایر مالویناس به‌عنوان جزء جدایی‌ناپذیر این کشور شده‌اند.

جمع بندی

اکنون کی یر استارمر، نخست‌وزیر بریتانیا، با قاطعیت هرگونه تردید در مورد تعهد بریتانیا به حفظ حاکمیت خود بر جزایر مالویناس و جبل‌الطارق را رد کرده است. او با ترکیب یک داستان شخصی قوی و یک موضع سیاسی محکم، کوشید تا هم منتقدان داخلی را آرام کند و هم پیامی روشن به آرژانتین و جامعه بین‌المللی بفرستد که تحت رهبری او، وضعیت این سرزمین‌ها تغییر نخواهد کرد. وی مدعی است تصمیم دولت او در مورد چاگوس یک استثنا بوده و به معنای تغییر سیاست کلی در سایر مناطق نیست.

srm