فریب‌کاری غرب | خیانت کشورهای غربی به افغان‌های همکار خود

پارس تودی – کشورهای غربی برخلاف وعده قبلی‌شان، همکاران افغان خود را رها کرده‌اند.

به گزارش پارس تودی، روزنامه انگلیسی دیلی‌میل در ۱ ژوئیه ۲۰۲۵ گزارش داد که دولت بریتانیا به‌طور ناگهانی و بدون اطلاع قبلی، برنامه اسکان مجدد افغان‌هایی که در دو دهه گذشته در کنار نیروهای بریتانیایی در افغانستان کار کرده بودند، معروف به طرح «آر‌پی» را برای متقاضیان جدید مسدود کرد.

این تصمیم باعث شوک و نگرانی صدها نفر از افغان‌ها شده که در انتظار فرصتی برای زندگی امن در بریتانیا بودند. این رسانه نوشته است که این افراد به دلیل همکاری با نیروهای بریتانیایی امید داشتند از حمایت لندن برخوردار شوند، اما حالا در خطر اقدامات انتقامی طالبان هستند. بسیاری از این افراد سال‌ها منتظر جواب درخواست پناهندگی‌شان بودند و این تصمیم ناگهانی امیدشان را به آینده‌ از بین برده است.

این در حالی است که اخیراً دولت آمریکا نیز با لغو وضعیت حفاظت موقت (TPS)، بسیاری از پناهجویان افغان در این کشور را با خطر اخراج مواجه کرده است. پس از خروج آمریکا از افغانستان در سال ۲۰۲۱، حدود ۹۶۰۰ افغان که با نیروهای آمریکایی همکاری داشتند، با ویزای موقت وارد این کشور شدند، اما اکنون با لغو وضعیت حفاظت موقت (TPS)، بسیاری از آن‌ها در خطر اخراج قرار گرفته‌اند. حتی کسانی که در انتظار بررسی پرونده پناهندگی خود هستند، در صورت تصویب این لایحه، مجبور به پرداخت هزینه‌های سنگین سالانه خواهند بود، در حالی که اکثر آن‌ها در مشاغل کم‌درآمد مشغول به کارند.

هم‌چنین از ۸ ژوئن ۲۰۲۵ فرمان دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا مبنی بر ممنوعیت سفر اتباع افغانستان و ۱۱ کشور دیگر به ایالات متحده اجرایی شد. این تصمیم ترس، سردرگمی و احساس خیانتی را که برخی از افغان‌های آسیب‌پذیر از پیش تجربه می‌کردند، افزایش داد. راه‌های مهاجرتی مختلفی برای افغان‌ها جهت ورود به آمریکا وجود دارد، اما تقریباً همه آن‌ها در دوران ریاست‌جمهوری ترامپ تحت تأثیر قرار گرفته‌اند. هزاران افغان همکار نیروهای آمریکایی به‌سبب کاهش خدمات و بسته شدن دفاتر مرتبط که برای کمک به آنان در درخواست ویزا ایجاد شده بودند، در وضعیت بلاتکلیف رها شده‌اند.

ایالات متحده، بریتانیا، آلمان و دیگر کشورهای عضو ناتو بارها وعده داده بودند که افغان‌های همکارشان را پس از خروج، از خطر طالبان محافظت می‌کنند. این وعده‌ها در قالب برنامه‌هایی چون: ویزای مهاجرت ویژه (SIV) در آمریکا، طرح‌های اسکان مجدد (ARAP) در بریتانیا و برنامه‌های مشابه در آلمان، کانادا و استرالیا مطرح شده بودند. اما پس از سقوط کابل در اوت ۲۰۲۱، بسیاری از این وعده‌ها تحقق پیدا نکرد. در نتیجه صدها هزار پرونده در آمریکا و بریتانیا بلاتکلیف ماند. تعداد زیادی از افغان‌ها در فهرست انتظار طولانی گرفتار شدند. برخی از کشورهای اروپایی طرح‌ها را به‌طور ناگهانی متوقف کردند (مثلاً بریتانیا در ۲۰۲۵ طرح «آر‌پی» را مسدود کرد). در نتیجه بسیاری از همکاران افغان در افغانستان جا ماندند و زیر سایۀ تهدید طالبان و در شرایط سختی زندگی می‌کنند.

تحلیلگران می‌گویند این رفتار نشان‌دهنده عدم تعهد اخلاقی غربی‌ها است ، زمانی که نیروهای غربی منافع خود را در افغانستان پایان‌یافته دیدند، تعهدات انسانی‌شان را نادیده گرفتند. این مسأله حتی مورد اعتراض برخی از نظامیان بازنشسته غربی هم قرار گرفته که اعلام کرده اند «بی‌وفایی به همکاران افغان لکه ننگی بر اعتبار ارتش‌های ماست». داوسون، نظامی پیشین بریتانیایی می‌گوید: «اگر این افراد را رها کنیم، اشتباه بزرگی مرتکب شده‌ایم. ما وظیفه داریم از کسانی که با ما همکاری کردند حمایت کنیم.»

در مجموع «خیانت کشورهای غربی به افغان‌های همکار خود» هم با رها کردن هزاران نفر در معرض انتقام طالبان بعد انسانی و هم با از بین رفتن اعتبار وعده‌های غرب در صحنه بین‌المللی بعد سیاسی دارد. این موضوع همچنان یکی از نمونه‌های بارز شکاف میان شعارهای حقوق‌بشری غرب و عملکرد عملی آن‌ها تلقی می‌شود. /

srm