هدف ترامپ از سفر به شرق آسیا چیست؟

پارس‌تودی- «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهوری ایالات متحده آمریکا برای یک سفر پنج‌روزه وارد مالزی در جنوب شرقی آسیا شد.

به‌ گزارش پارس‌تودی، «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهور آمریکا، روز یکشنبه وارد مالزی شد تا نخستین سفر خود به شرق آسیا را پس از بازگشت دوباره به قدرت، آغاز کند. این سفر پنج‌روزه شامل مالزی، ژاپن و کره‌جنوبی است و اوج آن، دیدار مورد انتظار با «شی جین‌پینگ» رئیس‌جمهوری چین است، در حالی که تنش‌های تجاری میان دو اقتصاد بزرگ جهان به بالاترین سطح در سال‌های اخیر رسیده است.

سفر رئیس‌جمهوری آمریکا به شرق آسیا بیش از آن‌که صرفاً یک سفر دیپلماتیک سنتی باشد، نمادی از رقابت راهبردی و اقتصادی میان آمریکا و چین است. این سفر می‌تواند نقطه عطفی در مدیریت تنش‌های تجاری یا تشدید آن‌ها باشد و پیامدهای آن برای بازارهای جهانی و سیاست منطقه‌ای، قابل توجه خواهد بود. از دیدگاه سرمایه‌گذاران، ملاقات‌های برنامه‌ریزی‌شده در این سفر نشانه‌ای از تغییر احتمالی در سیاست تعرفه‌ای و تجارت بین‌المللی است و از دیدگاه رهبران منطقه، فرصت یا تهدیدی برای امنیت و همکاری‌های اقتصادی به شمار می‌رود.

از جمله اهداف سفر ترامپ به شرق آسیا، مدیریت و کاهش تنش‌های ناشی از جنگ تعرفه‌ای است؛ جنگی که در دوره دوم ریاست‌جمهوری وی بار دیگر آغاز و ادامه آن اقتصاد جهانی را نیز تحت تأثیر قرار داده است.

در این سفر، ترامپ ابتدا به مالزی رفته و با انور ابراهیم، نخست‌وزیر این کشور دیدار خواهد کرد و در ضیافت کاری رهبران اتحادیه کشورهای جنوب‌شرق آسیا (آسه‌آن) شرکت می‌کند. وی با حضور در مراسم امضای توافق صلح میان کامبوج و تایلند، که به ادعای کاخ سفید نقش ترامپ در حل آن پررنگ بوده، تلاش می‌کند پیام قدرت و نفوذ آمریکا در منطقه را منتقل کند.

در ژاپن، رئیس‌جمهور آمریکا با «سانائه تاکایچی» نخست‌وزیر جدید ژاپن و امپراتور «ناروهیتو» دیدار خواهد داشت؛ گامی که نه تنها پیوندهای استراتژیک سنتی را تقویت می‌کند، بلکه نشان می‌دهد آمریکا به دنبال ایجاد توازن قدرت در منطقه آسیا–اقیانوس آرام است. سپس در کره جنوبی، ترامپ در نشست اپک با رهبران تجاری سخنرانی خواهد کرد. همزمان، مذاکرات برای نهایی‌سازی توافق‌ها با کره‌جنوبی، ژاپن و حتی چین در جریان است.

دیدار ترامپ با شی جین‌پینگ، محور اصلی این سفر است که می‌تواند تعیین‌کننده مسیر روابط اقتصادی دو کشور باشد. ترامپ با تأکید بر منافع اقتصادی آمریکا و ضرورت متوازن شدن تجارت، پیام روشنی به پکن ارسال می‌کند: آمریکا آماده توافق است، اما تنها اگر شرایط آن به نفع واشنگتن باشد. این رویکرد، اگرچه ممکن است تنش‌ها را در کوتاه‌مدت افزایش دهد، اما فرصتی برای بازتعریف قواعد بازی اقتصادی و مذاکرات جدی بین دو کشور ایجاد می‌کند.

در شرایط کنونی، روابط آمریکا و چین پیچیده‌تر از هر زمان دیگری است. اقتصاد چین با رشد بالا، رقیبی جدی برای آمریکا محسوب می‌شود و واشنگتن همواره تلاش دارد در رقابت با چین، جایگاه خود را در بازارهای آسیایی تثبیت کند. اتخاذ سیاست‌هایی چون محدودیت‌های فناوری، ممنوعیت حضور شرکت‌های چینی در بازار آمریکا و تحریم صنایع کلیدی، باعث شده این دیدار دیپلماتیک حساسیت بالایی داشته باشد و پیامدهای آن فراتر از مسائل اقتصادی، به سیاست‌های منطقه‌ای و جهانی کشیده شود.

این سفر همچنین نمادی از بازگشت سیاست خارجی آمریکا به تمرکز بر روابط مستقیم و چانه‌زنی قوی با بازیگران اصلی اقتصادی جهان است. دیدار ترامپ با رهبران ژاپن و کره جنوبی نیز بیانگر تلاش او برای تقویت اتحادهای منطقه‌ای و مهار نفوذ چین است. ضمن آن‌که هر حرکت اشتباه یا تصمیم نادرست می‌تواند موج‌های جدیدی از اختلال در تجارت جهانی ایجاد کند و ثبات منطقه‌ای را به خطر اندازد.

«سون چنگهائو» پژوهشگر مرکز امنیت و استراتژی بین‌المللی دانشگاه تسینگ‌هوا، در این زمینه می‌گوید: در دوره اول ترامپ، دیدارهای سطح‌بالا با چین مانع از اتخاذ مواضع سخت‌گیرانه‌تر او در ادامه راه نشد، بنابراین نباید ارزش نمادین دیپلماسی اجلاس‌ها را بیش از حد بزرگ جلوه داد.

در واقع نتیجه این سفر، چه رسیدن به توافق تجاری و چه ادامه رقابت اقتصادی باشد، می‌تواند مسیر اقتصاد جهانی و سیاست منطقه‌ای آسیا را برای سال‌های آینده رقم بزند. در واقع، این سفر نماد میدان بازی جدیدی است که در آن قدرت، تجارت و دیپلماسی در هم تنیده شده‌اند.

ad