تحولات آلمان | تحرکات سه‌گانه آلمان در عرصه جهانی

پارس‌تودی- دولت آلمان با پیشنهاد تقسیم ریسک مالی دارایی‌های مسدود روسیه بین کشورهای اروپایی، مذاکره با طالبان برای اخراج مجرمان افغان و تصویب بودجه‌ای عظیم برای ساخت "قدرتمندترین ارتش اروپا"، سه‌گانه‌ای از اقدامات در عرصه سیاست خارجی، امنیت داخلی و توان نظامی را به نمایش گذاشت.

در فضای پرتنش ژئوپلیتیک کنونی، آلمان به‌عنوان قدرت محوری اتحادیه اروپا، گام‌هایی بلند و گاه بحث‌برانگیز برمی‌دارد تا نه فقط به بحران‌های امنیتی فوری پاسخ دهد، که جایگاه استراتژیک خود را در جهان بازتعریف کند. از میز مذاکره با طالبان تا سالن‌های وزارت دفاع برای تصویب بودجه‌های کلان نظامی، برلین نشان می‌دهد که دوران محافظه‌کاری مطلق پساجنگی به پایان رسیده است.در این بسته خبری از پارس‌تودی اظهارات مقامات و تحرکات بین‌المللی آلمان بررسی شده است که می خوانید:

ریسک‌های مالی برای حمایت از اوکراین

در جبهه حمایت از اوکراین، «یوهان واده‌فول» وزیر امورخارجه آلمان، طرحی عملی و در عین حال حساس را پیشنهاد داده است. او در گفت‌وگو با شبکه ARD تأکید کرد کشورهای عضو اتحادیه اروپا باید در صورت استفاده از دارایی‌های مسدودشده روسیه برای کمک به اوکراین، ریسک‌های مالی ناشی از آن را به طور مشترک تقسیم کنند. این پیشنهاد، راه‌حلی برای تأمین مالی بسته‌های کمکی بزرگ، مانند وام‌های جبرانی ۱۴۰ میلیارد یورویی مورد بحث برای سال‌های ۲۰۲۶ و ۲۰۲۷، ارائه می‌دهد. واده‌فول با احتیاطی خوش‌بینانه از "فرصت واقعی برای آتش‌بس" در هفته‌ای "سرنوشت‌ساز" پیش رو سخن گفت. این موضع، حاکی از تلاش آلمان برای هدایت اروپا به سمت اقدامی جمعی و حساب‌شده ضد روسیه، با آگاهی کامل از پیامدهای حقوقی و اقتصادی آن است.

اخراج‌های بحث‌برانگیز و گفت‌وگو با طالبان

در جبهه دیگری مرتبط با امنیت داخلی، «الکساندر دوبریندت» وزیر کشور آلمان، از مذاکره با حکومت طالبان برای بازگرداندن اتباع افغان محکوم به جرائم کیفری خبر داد. هدف وزارت کشور آلمان، آغاز روندی "منظم و مستمر" برای اخراج این افراد است. دوبریندت تأکید کرد که اولویت با مجرمان و افراد "خطرآفرین" است و قوانین آلمان میان زن و مرد تفاوتی قائل نمی‌شود، اگرچه تاکنون تنها مردان اخراج شده‌اند. دوبریندت هرگونه "معامله سیاسی" با طالبان را رد کرد، اما گفت برداشت برلین این است که مقام‌های افغانستان می‌خواهند "آمادگی خود برای پذیرش مسئولیت" را نشان دهند. این رویکرد که پیش از این با اخراج ده‌ها افغان در سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ همراه بوده است، موافقان و مخالفانی دارد. موافقان آن را ضرورتی برای حفظ نظم عمومی می‌دانند و مخالفان، همکاری با طالبان را به چالش می‌کشند.

جهش تاریخی آلمان به سمت قدرتمندترین ارتش اروپا

اما چشمگیرترین تحول، در عرصه نظامی رخ داده است. به گزارش دیلی تلگراف، دولت «فریدریش مرتس» صدراعظم آلمان، با کنار زدن "تمام سقف‌های مالی دوران پساجنگ"، بودجه‌ای ۳۷۷ میلیارد یورویی را برای بازسازی سریع ارتش (بوندس‌ور) تصویب کرده تا آن را به "قدرتمندترین ارتش اروپا" تبدیل کند. این بودجه عظیم، خرید گسترده تسلیحات از تانک‌های جدید و جنگنده‌های نسل پنجم تا ناوهای جنگی و موشک‌های دوربرد را ممکن می‌سازد. این تغییر رویکرد، آنقدر عمیق است که حتی کلیسای پروتستان آلمان که همواره ضدجنگ بود، اعلام کرده "صلح‌طلبی مسیحی در شرایط کنونی از نظر اخلاقی قابل دفاع نیست."
با این حال، طرح‌های جنجالی مانند "قرعه‌کشی اجباری" برای سربازی با واکنش منفی اکثریت قاطع جوانان آلمانی روبه‌رو شده است.

رونق بازار تسلیحات و تقویت امنیت داخلی

این تحولات بزرگ، تأثیر مستقیمی بر اقتصاد آلمان داشته است. گزارش مؤسسه سیپری نشان می‌دهد درآمد چهار شرکت بزرگ تسلیحاتی آلمان (راین‌متال، تیسن‌کروپ، هنسولت و دیل) در سال گذشته میلادی ۳۶ درصد افزایش یافته است. جنگ در اوکراین و افزایش بودجه دفاعی آلمان و سایر کشورهای اروپایی، محرک اصلی این رشد بی‌سابقه بوده‌اند.همزمان، برلین برای تهدیدهای نوین نیز آماده می‌شود. وزارت کشور آلمان از راه‌اندازی یک مرکز دفاع پهپادی مشترک فدرال و ایالتی در آینده نزدیک خبر داد. این اقدام، پاسخی است به پروازهای مکرر پهپادهای مشکوک (که احتمالاً مرتبط با روسیه دانسته می‌شوند) بر فراز تأسیسات حیاتی آلمان. هدف، تجمیع توان تخصصی پلیس و نهادهای امنیتی برای مقابله با این تهدیدات هوایی است. 

مجموعه اقدامات اخیر آلمان، از مدیریت دارایی‌های روسیه تا گفت‌وگو با طالبان و مسلح‌سازی بی‌سابقه، نشان می‌دهد این کشور در حال عبور از یک گذار تاریخی است. شعار "دیگر هرگز" (Nie wieder) که دهه‌ها محور هویت امنیتی آلمان بود، اکنون در حال بازتعریف در چارچوب "مسئولیت‌پذیری بیشتر" در قبال امنیت اروپا و منافع ملی است. سؤال کلیدی اینجاست که آیا این تحول عمیق، با همراهی افکار عمومی داخلی و پذیرش همپیمانان بین‌المللی همراه خواهد بود؟ پاسخ به این پرسش، نه فقط آینده آلمان، که تراز قدرت در قلب اروپا را نیز شکل خواهد داد.

hm