Pars Today

پارس‌تودی- سرکوب انقلاب ملی و دموکراتیک مردم دومینیکن در سال 1965 توسط ارتش آمریکا، نتوانست مانع گسترش سیاست انقلابی و ضد امپریالیستی در میان نسل‌های جدید این کشور شود.

مداخله نظامی ایالات متحده در كشور دومينيكن در آمريكای مركزی پس از تشدید درگيريی‌های خشونت‏‌آمیز داخلي ميان گروه‏‌های چپ و راست و نظاميان انجام شد. در 28 آوريل 1965 میلادی، نيروهای آمريكايى در دومينيكن پياده شدند و اين كشور را به بهانه حمايت از اتباع خويش اشغال کردند. پس از مدتی كوتاه، تعداد نیروهای آمريكايى از 1500 نفر به به چهل هزار نفر افزايش يافت و 37 رزم‌ناو، دومينيكن را محاصره كردند.

در یک سخنرانی تلویزیونی در اوایل آوریل 1965، «لیندون بی جانسون» رئیس جمهور وقت آمریکا اعتراف کرد، جنگ ویتنام "کثیف، وحشیانه و دشوار" بود. با این وجود، جانسون در 28 آوریل همان سال، گروه بزرگی از تفنگداران دریایی ایالات متحده را برای سرکوب یک انقلاب دموکراتیک نوپا به "سانتو دومینگو" (پایتخت دومينيكن) فرستاد. ترس از ایجاد "کوبای دیگر" (به قول جانسون) در قاره آمریکا، نقش مهمی در تصمیم واشنگتن برای حمله به این کشور کوچک کارائیب ایفا کرد.

جانسون با نقض آشکار منشور سازمان كشورهای آمريكايى كه هرگونه مداخله مستقيم و غيرمستقيم در امور داخلي يا خارجي كشورهای عضو را ممنوع كرده است، تفنگ‏داران دريايي و لشكر 82 هوابرد ایالات متحده  را روانه دومينيكن كرد.

آمریکا به بهانه حفاظت از جان آمریکایی‌ها به دومينيكن حمله کرد؛ در حالی که هدف واقعی ایالات متحده، حفاظت از منافع اقتصادی و ژئوپلیتیک خود بود.

به گفته «روبرتو کاسا» مورخ و مبارز انقلابی سابق، انقلاب ملی و آزادی‌بخش دومينيكن در سال 1965، یکی از مهم‌ترین رویدادهای این کشور در قرن بیستم بود.

مردم دومینیکن، مانند ویتنامی‌ها، ثابت کردند، مردم متحد می‌توانند با وجود ضعف‌های نظامی، مقاومت سختی از خود نشان دهند.

حکایت مقاومت امروز مردم یمن در برابر آمریکا و بریتانیا هم این‌گونه است.

در آوریل 1965، مبارزانی از دومینیکن و نیز انترناسیونالیست‌های از هائیتی، فرانسه، اسپانیا و مکزیک برای مبارزه با استکبار،  برتری‌طلبی سفیدپوستان، نژادپرستی غربی‌ها، خشونت نظامی و عطش نسل‌کشی متحدان واشنگتن به شبه نظامیان مردمی معروف به «کماندوهای محبوب دومینیکن» پیوستند.

علاوه بر این، تجاوز به خاک جمهوری دومینیکن، خشم جهانی را برانگیخت.

اگرچه ایالات متحده مقاومت مردم دومینیکن را سرکوب و یک رژیم دست نشانده را جایگزین کرد، اما انقلاب 1965 دومینیکن میراث مهمی از مبارزه را بر جای گذاشت. این کنش مردمی، شبکه‌های همبستگی در سراسر جهان را گسترش داد و نسل جدیدی را با سیاست انقلابی و ضد امپریالیستی آشنا کرد.

عبارات کلیدی: دخالت آمریکا در جهان، آمریکا در دومینیکن، جنگ‌های آمریکا، استعمار نو در غرب