Франция әскерилерінің Сенегалдан шығарылуы; Африка енді отаршылдарға бағынғысы келмейді
ParsТoday - Француз әскері Сенегалдан кетуге мәжбүр болды.
Франция наурыз айында Сенегалдан әскери базаларын шығара бастады. Шығару Францияның Сенегалдағы 65 жылдық әскери қатысуының аяқталуын білдіреді. Бүкіл континенттегі осындай шығарылымдардан кейін Франция қарулы күштерін Батыс және Орталық Африкада тұрақты базаларсыз қалдырады.
ParsToday-дің IRNA агенттігіне сілтеме жасап хабарлауынша, бейсенбі күні Франция Сенегалдағы соңғы әскери базаларын ресми түрде тапсырып, елдегі көп жылдық әскери қатысуын тоқтатты. Негізгі миссиясы Сенегал армиясымен бірлескен операциялар жүргізу болған 350-ге жуық француз сарбаздары үш айлық шығу үдерісінен кейін Батыс Африка елінен кетеді.
Бұған дейін Африка елдері, соның ішінде Мали, Нигер және Буркина-Фасо француз әскерлерін шығарып, олардың базаларын жапқан.
Франция әскери күштерін Африка елдерінен шығарумен бұл континенттің үкіметтері толық тәуелсіздікке негізделген саяси егемендіктің жаңа дәуірін бастауға ұмтылуда.
Неліктен африкалықтар француз әскерінің Қара құрлықтан кеткенін қалайды?
Франция әскери күштерінің Африка елдерінен, әсіресе соңғы жылдары шығарылуын ішкі, аймақтық және халықаралық деңгейдегі саяси, экономикалық және әлеуметтік факторлардың жиынтығының нәтижесі ретінде қарастыруға болады.
Кейбір африкалық елдерде, әсіресе Сахель және Батыс Африка аймақтарында француз әскери қатысуы күшті ішкі қарсылыққа тап болды. Көптеген адамдар мен ішкі саяси топтар франциялық күштерінің болуы өз елдеріндегі қауіпсіздік жағдайын жақсартуға көмектесіп қана қоймай, көп жағдайда дағдарыстарды, зорлық-зомбылық пен терроризмді өршітті деп санайды. Мәселен, Малиде бұл елдің халқы Франция әскерилерінің қателіктеріне және лаңкестердің орнына бейбіт тұрғындардың қырылуына бірнеше рет куә болған.
Африка халқы, әсіресе, франциялық әскери базаларының жанынан кейбір жаппай бейіттердің табылуымен, Францияның қауіпсіздік, нақты тұрақтылық немесе осы континент елдерін дамытуға көмектесу емес, осы аймақтағы өз мүдделері үшін көбірек алаңдайтынын түсінді. Сондықтан олар Францияның өз жерінен шығуын ресми түрде талап етті.
Басқа жағынан, африкалықтардың тарихи жады Францияның және басқа да қанаушы елдердің қылмыстары мен тонауларын еске алады. Сондықтан бұл құрлықтың жаңа ұрпағы Францияға мойынсұнуға және онымен бірге жүруге құлықсыз.
Соңғы жылдары көптеген африкалық елдердегі әлеуметтік, саяси және мәдени прогресс пен өсумен олар халықаралық аренада белсендірек болды және әлемдегі басқа елдермен, әсіресе Ресей, Қытай және Иран сияқты жаңа жаһандық державалармен қарым-қатынастарын кеңейтуге тырысуда.
Соңғы онжылдықта көптеген Африка елдерінде жаңа саяси қозғалыстар мен партиялар пайда болып, билікке жаңа үкіметтер келді. Көптеген елдерде демократиялық сайлау өтті, көпшілігі сайлау өткізуге дайындалуда. Осы саяси өзгерістермен саяси тәуелсіздік және басқа елдермен жаңа саяси қарым-қатынастарды анықтау Африка елдері үшін басымдыққа айналды және бұл континент халқы енді Францияның еркі мен саясатына жай ғана бағынуға дайын емес. Бұл жағдайлар іс жүзінде Францияны, әсіресе соңғы жылдары Африкаға қатысты саясатын қайта қарауға және осы континенттен шығуы керек деген қорытындыға әкелді.
