Отан сарбазы (3)
Сүлеймани Құдс күштерінің қолбасшысы болып тағайындалғанға дейін Иран мен Ауғанстан шекараларында есірткі тасымалдаушы бандалармен соғысқан.
1988 жылы Иран-Ирак соғысы аяқталып, ол Керманға оралды. 1368-69 (1989-1990) жылдары Сүлейманиге Кермандағы Саролланың қолбасшылығынан басқа елдің оңтүстік-шығысындағы қолбасшылық берілді. Онда ол Иранның шығыс шекарасынан бастап келген зұлымдармен үздіксіз соғысқа кірісті.
Сүлеймани Құдс күштерінің қолбасшысы болып тағайындалғанға дейін Иран мен Ауғанстан шекараларында есірткі тасымалдаушы бандалармен соғысқан. Ауғанстанмен және Пәкістанмен шектесетін Иранның оңтүстігі қауіпсіз емес еді. Кейбіреулер контрабанда мен қару саудасымен айналысатын. Заң бұзушылар аймақта көп болды және кейде Ислам Республикасына қарсы шықты. Оңтүстік-шығыс өңірі мен елдің оңтүстік-шығысындағы кең-байтақ шөлді жерлерге ерекше талаптар қойылды.
Халықтың өмір сүру салты, бірнеше жүздеген жылдардағы орасан зор айырылулар, ең бастысы, америкалық және тәкфиршіл дұшпандардың қастандықтары үш категория болды, бұл, әрине, қажы Қасым оларға толық құрметпен қарайтынын көрсетті. Өзі де осы топырақтан шыққан, шөл тіршілігінің ерекшеліктерін білген қажы Қасым ауыртпалық пен кедейлік пен жоқшылықты бастан кешірген адам болды. Ол 8 жыл соғыс көрген, имандылық пен парасаттылық аясында халыққа жасалған қастандықтарды жақсы білетін. Осы үш қасиет, Сақшылар корпусының аймақта қауіпсіздік орнатуға деген жігерімен бірге қажы Қасымды зұлым басшылармен соғысуға итермеледі. Ол партизандық соғыстың ең жоғары деңгейінде әрекет ететін және ешқандай қылмыстан бас тартпайтын зұлым бандалардың жетекшілерімен соғысты.
Алаңға шыққан Қасым қажы зұлымдармен күресу ниетімен әрекет етпеді. Керісінше, оның көзқарасы халықтың экономикалық жағдайын сақтау және түзету болды. Сардар Әли Қасеми, Сақшылар корпусы қолбасшыларының бірі: «Бір кездері бұзақылар Бірджанд-Қаин жолында бірнеше адамды тұтқынға алғанша аймақты қауіпті етіп, түнде Бирджанд-Захедан осімен жүруге ешкімнің батылы жетпеді. Бірақ Сардар Сүлеймани бұл осьті 6 айдан кейін қауіпсіз етті. Сол кезде адамдар зұлымдықтан қорыққан кезде ол Тайбад шекарасынан Забул мен Захеданға дейінгі халықты аралап, барлығына қауіпсіздікті орнатамын деп уәде берді».
Барлау және NAJA бөлімшелерінің зұлымдарға қарсы негізгі әрекеттерімен бірге Сақшылар корпусының қақтығыстары, тұтқындары және негізгі операциялары жалғасты. Кейде тіпті зұлымдардың позицияларын бомбалаумен бірге жүретін үздіксіз операциялар. Бірақ қажы Қасем мәселенің жақсырақ шешімін іздеді. 70-ші жылдары Саролланың батыл қолбасшысы қаруын тастағысы келген қылмыскерлер үшін оларды аман қалдыру шешім ұстанды. Қажы Қасым Керман, Систан және Белуджистан облыстарында курьері болды. Қажы Қасым классикалық қолбасшы болды. Соғыста ол барлау және барлау жасақтарынан оқ бойы озып шықты. Барлау-ақпараттық күш жаудың бірінші шебінен алға жылжып, жауды анықтау үшін жаудың бірінші шебінің артына өтеді. Қажы Қасым оңтүстік-шығыста да алда болды. Бұзақылар топтың басында тұрған командирдің «сендер егіншілікпен айналасуларын үшін мен сендердің мәселелеріңді шешейін, құдық қазып, су әкелейін деп келдім, беріліңдер» деп айтуына сене алмады. Шындығында қажы Қасымның жауыздар мен қарулыларға қауіпсіздікті ұсынуының экономикалық мәні де болды. Тобтармен кездесулерінде ол олар бизнесімен жақсы өмір сүру үшін жүйенің рұқсатымен оларға ауылшаруашылық нысандары, егіншілік техникасы, су құдықтары, тіпті өндірістік кооперативтік компания берілетінін айтқан болатын. Қажы Қасымның әскери шаралары детерминизмге негізделмеді. Жақынды көре алмай, алысқа қарады. Оның айтуынша, істің бір қыры зұлымдарды реформалау болса, аймақтың тұрақты қауіпсіздігін қамтамасыз ету бір қыры болды. Қасымның құдіреттілігі сонша, ол көрсеткен уақытта барлық рулар өздерінің зұлымдықтарын тапсырды, бұл бірнеше жүз адамға жетті. Бұзақылар бастарына мылтық ұстап келіп, таудан түсіп, Сардар Сүлейманиге берілеміз деді. Кануж аймағындағы зұлымдардың біреуі ғана кеш берілді. Қажы Қасым олар берілгенше айтқандарының бәрін кесіп тастады. Оңтүстік өңір осылайша тынышталды. Қауіпсіздікті қылмыскерлерге беріп, олар да қару-жарақтарды тапсырған кезде Қасым қажы өзі жасақтарымен бірге құдық қазып, халықтың экономикалық жағдайын жақсарту үшін ауылшаруашылық жерлерін абадтады.
1376 жылдың (б.ж. 1997) басында аймақта қауіпсіздік пен тұрақтылық орнаған кезде Қасым қажы революцияның жоғары басшысына хат жазды: «Елдің оңтүстік-шығысындағы жұмысым аяқталды. Егер сіз орынды деп тапсаңыз, мен басқа жұмыс істеуім керек». Сол жылы ол Құдс күштерінің қолбасшысы болып тағайындалды. Дәл осы күндері Керманда Қасым қажы Керманнан кетіп бара жатыр деген хабар тарады. Ағзаларынан айырылған ардагерлер мен қуғын-сүргіннен жаңа ғана оралған жауынгерлер мен азаттықтардың көкірегінде ауыр өктем болды. Олар оның кеткені туралы хабарға ашулы болмаса, бәрі мұңайып қалды.
Қажы Қасым кеткеннен кейінгі Керман халқының көпшілігінің қайғы-қасіретін оның жолдастарының бірі осы естелікті былайша баяндайды: «Сіз жасыл үстелдің артында отырдыңыз. Әскери ұқыпты киіммен, тоғысқан екі теңіздей қалың қастың астындағы екі көзімен. Сіздің махаббатыңыз бен мейірімділігіңіздің толқындары әрқашан көрінетін. Ішке бір науамен шай құйылған қария кірді. Әрқайсымыздың алдымызға бір стақан шай қойып, ақыры қасына барды. Ол үнсіз болды. Қолдарында діріл байқалды. Шәй шынысын қолыңызға қойып, бетіңізге қадала қарады. Көзін алмай, жасын тайдырғысы келген әкедей ауыр көзқарасын сенің көзіңе қадады. Сен күлімдедің, қарттың не айтқысы келгенін білгендей. Мен оны біреу реңжіткен шығар немесе оның сізге айта алатын жеке проблемасы бар деп ойладым. Сен оның қолын жылы алақаныңа алып, қыстың. Қарттың ашуы басылды. Оның көзінен жас ағып жатты. Күндердің бірінде күштеріңнің бірі болған таза мінезді ақсақалдың сүйіспеншілігінің көрінісін тамашалап отырдым. Қария сөйлеп, керман тілінде: «Қажыға барғың келе ме?» деді. Орныңыздан тұрып, қарияны құшақтап: «Айналайын, мен солдатпын, командир қайда бұйырса, солдат сол жерге бару керек» дедің, қария құшағында көп жылады. Және ол сарбаздың командирі қайда бұйырса, сонда баруы керек екенін қабылдады. Ол науасын алды да, күрсінді де кетті...".
2010 жылы аятолла Хаменеи генерал Сүлейманиге генерал-майор дәрежесін берді және революция жетекшісі оны «тірі шейіт» деп атады. 2011 жылдың ақпан айында ол Иранның әскери күштерінің бас қолбасшысынан генерал-майор дәрежесін (Ирандағы ең жоғары әскери атақ) алды. Уақыт Құдс күштері күшейе түсті. Ол кезде өзінің соғыстағы тарихы бар құрлық әскері Сақшылар корпусының тірегі ретінде қарастырылды. Адамдар Басиждің құдіретін білетін. Кейбіреулер Сақшылар корпусының теңіз және әуе күштерін білді, бірақ Құдс күштерін ешкім білмеді. Құдс күштерінің елдегі және аймақтағы беделінің шыңы деп айтуға болатын 2017 жылға дейін Қасым қажы Ауғанстанда, Босния-Герцеговинада, Иракта, Сирияда, Ливанда, ... кірген әр майданда ерлік көрсетті.