Speciale për Javën e Unitetit (2)
Hazreti Muhamedi s.a.v. është i dërguari i fundit i Zotit, me ardhjen e tij u plotësuan fetë e kaluara dhe vargu i misioneve hyjnore arriti kulmin e përsosmërisë. Të gjitha këndet e paqarta dhe të errëta që ishin në mendimin e një njerëzimit u bënë të qarta me shpalljen e Hazretit Muhamed s.a.v.s. dhe nuk kishte më çështje të paqarta dhe shtigje të pashkelura.
Pse bota sot është zhytur në një gjendje të tillë?
Në një shembull të qartë, Profeti Muhamed s.a.v.s. vuri në dukje çështjen e përfundimit të strukturës së profetësisë dhe tha: "Profetësia është si një shtëpi, ndërtimi i së cilës ka përfunduar dhe ka mbetur vetëm një tullë në të, dhe unë do të vendos të tullën e fundit".
Përshëndetje miq të nderuar, jemi pranë jush me episodin e dytë dhe të fundit të podkastit special për Javën e Unitetit. Në këtë episod, ne do të vëmë në dukje rolin që mund të kenë mësimet e Profetit të dashur të Islamit, Hazretit Muhamed Mustafa s.a.v.s. në krijimin e paqes dhe stabilitetit në botën tonë aktuale. Ju lutemi qëndroni me ne deri në fund të këtij episodi. Por, përpara se të dëgjoni podkastin tonë, programet tona mund t'i ndiqni në faqen e internetit Iranradio.ir dhe në rrjetet e saj sociale për të mësuar se çfarë u diskutua në episodin e mëparshëm dhe duke përdorur podkastet e shumta falas që ju kemi ofruar me tema të ndryshme, na dërgoni edhe komentet tuaja. Tani, le të shkojmë te episodi i dytë dhe i fundit i podkastit special të Javës së Unitetit.
Bota jonë sot është zhytur në dhunë dhe luftë më shumë se kurrë më parë. Përpjekjet për të vendosur paqen ose nuk ekzistojnë ose nuk sjellin kurrfarë rezultati. Që nga 7 tetori i vitit 2023, regjimi sionist ka nisur një luftë shkatërruese kundër Rripit të Gazës, në të cilën deri më tani janë vrarë më shumë se 40,000 burra, gra dhe fëmijë palestinezë. Përveç kësaj, rrethimi i mjerueshëm dhe kriza e rëndë humanitare, së bashku me urinë dhe krizën e paparë, kërcënojnë jetën e banorëve të mbetur të këtij rajoni. ...
Raportet e fundit për situatën e minoritetit Rohingya në Mianmar tregojnë gjithashtu se javët e fundit mijëra pjesëtarë të këtij minoriteti mysliman, janë duke vuajtur nga aparteidi dhe diskriminimi, janë detyruar të ikin në shtetin fqinj, Bangladesh, pas përshkallëzimit të dhunës....
Në vendin e Sudanit, mund të thuhet se situata e luftës është në gjendjen e saj më të keqe për sa i përket numrit të të vrarëve dhe të zhvendosurve...
Lufta mes Rusisë dhe Ukrainës po vazhdon...
Në vendet e Etiopisë, bregdetit të Afrikës, Haiti, Armeni-Azerbajxhan, Amerikë-Kinë etj., tensionet dhe konfliktet janë gjithashtu në rritje.
Krahas luftës dhe vrasjeve dhe plaçkitjeve që po shohim, kriza e identitetit dhe shtimi i vetëvrasjeve, korrupsioni dhe prostitucioni i pakufi, janë gjithashtu pjesë e problemeve të botës sonë sot. Propaganda e përhapur e homoseksualitetit dhe mungesës së identitetit gjinor ka vënë në pikëpyetje legjitimitetin e institucionit të familjes. E njëjta gjë që pamë të shfaqur paturpësisht në hapjen e Lojërave Olimpike 2024. Në programin e transmetuar drejtpërdrejtë të hapjes së Lojërave Olimpike të Parisit, tre personazhe të veshur me ngjyra u paraqiten të ulur në një bibliotekë të madhe dhe prezantojnë disa libra si pasqyrë të letërsisë franceze.
Këta tre persona përfshinin një vajzë të bardhë, një djalë me ngjyrë dhe një person me identitet gjinor të panjohur. Këta të tre më në fund mbyllin derën për publikun duke krijuar skena seksi treshe në një dhomë.
Në të vërtetë, pse bota ka pësuar një fat të tillë? A është ky fundi i jetës njerëzore? Ku kanë shkuar karakteristikat njerëzore të njeriut? Ku mund ta gjejmë të vërtetën, drejtësinë, faljen, dashurinë dhe drejtësinë? A nuk po përhapet dora e fuqishme e drejtësisë për të ndryshuar këtë atmosferë padrejtësie dhe për t'i dhënë freskinë e drejtësisë jetës së njerëzve?
A nuk ka ndonjë plan dhe program për të korrigjuar këtë çrregullim njerëzor? A nuk është kështu që Zoti dërgoi profetë për t'u kujtuar njerëzve mënyrën e drejtë të jetës, së bashku me intelektin njerëzor dhe natyrën qenësore të pastër? A nuk i tregoi secili prej profetëve njerëzimit rrugën e shpëtimit? Pra, pse jetojmë tani në një botë larg paqes dhe drejtësisë? Një botë ku një libër i shenjtë si Kur'ani digjet çdo ditë në zjarrin e urrejtjes.
Kjo armiqësi me Kur'anin është e njëjtë me armiqësinë me drejtësinë dhe shkon paralelisht me armiqësinë me të ardhmen e njerëzimit. Zoti i madhëruar që nga dita kur krijoi njeriun, ia shpalli atij rregullat e kësaj jete nëpërmjet profetëve. Këto rregulla dhe dispozita u bënë më të përsosura nga njëra fe në tjetrën dhe me pjekurinë intelektuale dhe shoqërore të njeriut, ato arritën përsosmërinë në Islam. Në ajetin 89 të sures Nahl, Zoti e konsideron universalizimin e Kur'anit të shenjtë si një nga arsyet e vulës së fesë islame mbi fetë e mëparshme dhe thotë: "Ne të zbritëm ty librin (Kur'anin) i cili shpreh çdo gjë". Alame Sejjid Muhamed Husejn Tabatabai, komentuesi i madh i Kur'anit të shenjtë, në komentimin e këtij ajeti shkruan: "Kur'ani; është libër i udhëzimit për publikun e gjerë, dhe qëllimi i shprehjes "çdo gjë" në këtë ajet, janë të gjitha ato gjëra që kanë të bëjnë me udhëzimin. Të gjitha njohuritë në lidhje me fillimin dhe ditën e Kiametit, moralin e duhur, tregimet dhe predikimet që njerëzit kanë nevojë për udhëzim, janë të gjitha në Kur'an". Prandaj, Kur'ani është një libër ndriçimi që i është shpallur profetit të fundit të Zotit dhe me mësimet e tij të përjetshme, ai është kushtetuta e jetës njerëzore. Vëmendja ndaj Kur'anit në këtë kohë të vështirë mund ta shpëtojë botën nga kaq shumë luftëra dhe konflikte dhe ta sjellë atë në paqe.
Imam Xhafer Sadik (a.s.) në lidhje me gjithëpërfshirjen dhe universalitetin e librit të fundit hyjnor, thotë: “Zoti nuk e ka bërë Kur'anin për një kohë dhe popull të caktuar. Kur'ani është libër i ri për të gjitha kohërat dhe për të gjithë njerëzit deri në Ditën e Gjykimit".
Hazreti Muhamed s.a.v.s. është i dërguari i fundit i Zotit, me ardhjen e tij u plotësuan fetë e kaluara dhe vargu i misioneve hyjnore arriti kulmin e përsosmërisë. Në këtë epokë njerëzimi hyri në fazën e pjekurisë intelektuale dhe u krijuan kushtet për përfundimin e misionit hyjnor. Të gjitha qoshet e errëta dhe të paqarta që ishin në mendimin e njeriut u bënë të qarta dhe nuk kishte më pika paqartësie dhe shtigje të pashkelura. Në një shembull të qartë, Profeti Muhamed s.a.v.s. vuri në dukje çështjen e përfundimit të ndërtimit të profetësisë dhe tha: "Profetësia është si një shtëpi, ndërtimi i së cilës ka përfunduar dhe ka mbetur vetëm një tullë për ta vendosur në të, dhe unë do të vendos tullën e fundit".
Ndryshe nga shkollat e tjera fetare që erdhën për një kohë dhe vend të caktuar, feja e këtij profeti të fundit është një udhërrëfyes dhe një plan i përkryer për mbarë njerëzimin deri në fund të historisë. Një nga arsyet e ripërtëritjes së misioneve hyjnore dhe dërgimit të profetëve të mëvonshëm ishin shtrembërimet që ndodhën në mësimet dhe librat e shenjtë të profetëve të mëparshëm. Si rezultat i ndërhyrjes dhe manipulimit njerëzor, mësimet fetare devijuan nga rruga kryesore dhe humbën kompetencën e tyre për të udhëhequr dhe udhëzuar njerëzimin. Këto shtrembërime vazhdojnë edhe sot në botën tonë. Muajt e fundit kemi parë që në qendër të kishës katolike, Papa Françesku zyrtarisht lejoi priftërinjtë të kremtonin ceremonitë fetare për çiftet e të njëjtës gjini. Vitin e kaluar, në një koment dekonstruktiv, Papa tha: “Të jesh homoseksual nuk është krim”. Kjo është përkundër faktit se në Bibël homoseksualiteti dhe marrëdhëniet jashtë martese, konsiderohen mëkat dhe për njerëz të tillë nuk mund t'i kërkojmë Zotit mëshirë dhe bekime.
Me kalimin e kohës, çështjet natyrore njerëzore si martesa me gjininë e kundërt apo atribute të tilla si ndershmëria, vërtetësia, falja, bamirësia dhe drejtësia, a mund të bëhen të vjetërsuara? Këto janë të gjitha të vërtetat që kanë mbetur gjithmonë të njëjta me kalimin e mijëra viteve, dhe në thelb faktorët e tjerë dhe kalimi i kohës nuk kanë ndikim nëse një parim ose veprim është i mirë apo i keq, përderisa ai është njerëzor, ideali i tij ishte që të të arrijë të vërtetën, korrektësinë dhe drejtësinë. Parimet e besimit fetar janë gjithashtu të qarta, të qëndrueshme dhe të sigurta dhe nuk mund të ndryshohen në asnjë rrethanë. Për shembull, besimi në njëshmërinë e Zotit ose në profetësinë e Profetit Muhamed s.a.v.s. është një nga shtyllat e fesë myslimane dhe nuk mund të ndryshohet në asnjë rrethanë. Në fakt, të gjitha fetë hyjnore kanë të njëjtën origjinë dhe të vërtetë. Vetëm disa rregulla dhe rregullore fetare mund të ndryshojnë me kalimin e kohës, që sigurisht duhet thënë se dispozitat e fesë Islame ndahen në dy kategori, të pandryshueshme dhe në të ndryshueshme. Padyshim, nuk do të ketë kurrë ndryshim në rregullat fikse të fesë, si obligimi i namazit, agjërimi apo domosdoshmëria e mbrojtjes së vendit. Por në dispozitat e ndryshueshme, si për shembull mënyra e mbrojtjes së vendit, mund të ketë ndryshime dhe transformime sipas kushteve të kohës dhe vendit. Prania e këtyre dy llojeve të ligjeve përkrah njëri-tjetrit, është ajo që e bën Islamin, ndonëse të jetë i qëndrueshëm dhe stabil, të koordinohet me zhvillimet historike dhe shoqërore dhe të tregojë mënyrën e jetesës në kushte të ndryshme. Në ajetin 60 të sures Enfal të Kur'anit të shenjtë thuhet: “Dhe për (luftimin) e armiqve, përgatitni sa më shumë forca dhe kuaj të gatshëm, që me anë të tyre, armiku i Zotit, armiku juaj dhe (armiqtë) të tjerë - të cilët ju nuk i njihni dhe Zoti i njeh - të trembët nga ju".
Ky ajet është një urdhër që myslimanët të jenë në gatishmëri të plotë kundër armiqve të tyre. Sipas këtij ajeti, për të parandaluar sulmin e armikut, myslimanët duhet të kenë gatishmëri të plotë luftarake në aspektin e fuqisë, personelit dhe pajisjeve. Padyshim që gatishmëria luftarake në çdo periudhë kohore është në një formë të caktuar sipas rrethanave. Sipas këtij ajeti, qëllimi i grumbullimit të armëve dhe i përgatitjes për luftë është që të frikësohet armiku dhe për t'i parandaluar ata të sulmojnë dhe të agresojnë myslimanët. Në të kaluarën, kuajt, shpatat, bajonetat dhe mburojat ishin pjesë e veshjes së luftës dhe mund të konsideroheshin një mundësi parandaluese. Por sot, me ekzistencën e aeroplanëve, helikopterëve, dronëve, raketave dhe armëve e pajisjeve të tjera të avancuara ushtarake, forma e luftërave ka ndryshuar dhe është e nevojshme që myslimanët të përdorin armë të avancuara dhe taktika moderne ushtarake dhe stërvitje të duhura për t'u mbrojtur kundër agresorëve.
Profeti Muhamed s.a.v.s. ishte udhërrëfyesi i fundit i Zotit që e përfundoi prezantimit të fesë. Mirëpo, pas vdekjes së Profetit Muhamed s.a.v.s., lidhja shpirtërore mes njeriut dhe botës së padukshme dhe rrugët për të arritur nivelet më të larta të njerëzimit nuk u ndërprenë dhe udhëheqja e njerëzve vazhdoi përmes Imamatit. Myslimanët që sapo ishin çliruar nga prangat e zakoneve të injorancës, gjurmët e atyre mendimeve dhe traditave kishin mbetur ende në zemrat e tyre dhe ata rrezikonin të ktheheshin në të kaluarën. Profeti më parë prezantoi dy burime të rëndësishme dhe të çmuara për epokën pas tij në mënyra të ndryshme, duke përfshirë një hadith të njohur si "Hadithi Thekalejn". Këto dy referenca ishin njëra nga libri i Zotit, "Kur'ani" dhe tjetra ishte "Etrat dhe Ehli Bejti i Profetit". Profeti thekson se nëse myslimanët i përmbahen këtyre dy parimeve dhe i vendosin ato në qendër të jetës së tyre, ata kurrë nuk do të devijojnë nga rruga e drejtë. Në fakt, Hazreti Muhamed s.a.v.s. si pasardhës të tij i prezantoi njerëzit që janë më të njohur me shkollën e shpalljes dhe fenë e Profetit dhe që janë më të mirët nga të gjithë për sa i përket dijes, njohurive dhe përkryerjes së virtyteve morale. Natyrisht, nën hijen e këtyre personaliteteve të shquara, është e garantuar stabiliteti dhe mbijetesa e fesë së Hazretit Muhamed s.a.v.s..
E vërteta është po në këtë mënyrë. Domethënë, njerëzimit i nevojiten dy elemente jetike për shpëtimin dhe arritjen e tij deri në destinacionin e caktuar: një ligj gjithëpërfshirës dhe i plotë që përvijon linjat dhe mënyrën bazë të jetës së tij individuale dhe shoqërore, dhe njerëz të ditur dhe të kulturuar që janë njohur me mësimet e thella të Kur'anit të shenjtë dhe nën dritën e mësimeve të urta të këtij libri hyjnor, të udhëzojnë njerëzimin. Ai ligj është libri i Zotit dhe ata njerëz të ditur janë imamët.
Njerëzit të cilët në jetën e tyre kanë pika të dukshme dhe të fshehta të shtypjes, shkeljes dhe devijimit nga e vërteta, nuk janë të denjë për Imamat. Zoti thotë në ajetin 124 të sures Bekare: “Kur Ibrahimi u sprovua nga Zoti i tij (prova të vështira) dhe ai i plotësoi të gjitha (mirë), Zoti i tha: Unë të kam bërë imam dhe prijës të njerëzve. Ibrahimi tha: Nga pasardhësit e mi (gjithashtu cakto imam). Zoti tha: Besëlidhja ime nuk u arrin zullumqarëve".
Imamati është një lloj besëlidhjeje hyjnore, imami ose prijësi i pagabueshëm ka karakteristika të veçanta për të cilat vetëm Zoti është i vetëdijshëm, kështu që vetëm Zoti mund ta përcaktojë imamin.
Me qëllim që njerëzit të mos kenë as dyshimin dhe paqartësinë më të vogël për udhëheqjen e Umetit pas Profetit të nderuar të Islamit, Hazreti Muhamed s.a.v. i prezantoi imamët pas tij duke përmendur emrat dhe karakteristikat e tyre. Përmendet në një hadith se Profeti Muhamed s.a.v.s. ka thënë: "Pas meje janë dymbëdhjetë njerëz që janë pasardhësit dhe përfaëqsuesit e mi dhe argumentet e Zotit në mesin e njerëzve. I pari është vëllai im dhe i fundit është djali im". E pyetën atë: "O i Dërguari i Zotit! Kush është vëllai juaj?" Ai tha: “Ali bin Ebi Talib”. Pastaj e pyetën: "Kush është djali juaj?" Ai tha: “Mehdiu është ai që e mbush botën me drejtësi dhe barazi, ashtu siç është e mbushur ajo me padrejtësi dhe dhunë. Betohem për atë që më dërgoi! Nëse ai qëndron në këtë botë vetëm një ditë, Zoti e zgjat atë ditë derisa atë ditë të shfaqet djali im Mehdiu dhe Shpirti i Zotit, Isai biri i Merjemes, zbret dhe falet pas tij. Dhe toka do të ndriçohet nga drita e Zotit të tij dhe sundimi i tij do të përfshijë lindjen dhe perëndimin".
Për shkak të kufizimeve të kohës së tij, Profeti Muhamed s.a.v.s. nuk mundi të zbatonte drejtësinë në të gjithë botën; por djali i tij, Mehdiu i premtuar, do të zbatojë drejtësinë në të gjitha nivelet e njerëzimit.
Ajo që predikoi Profeti Muhamed s.a.v.s. është e njëjta gjë për të cilën erdhën të gjithë profetët dhe të gjithë të dërguarit, dhe kjo është krijimi i një bote monoteiste të bazuar në drejtësi. Profeti Muhamed s.a.v.s. dhe profetët e tjerë hyjnorë kurrë nuk u dhanë shpresa të rreme njerëzve, ata deklaruan një realitet, dhe ai realitet është se bota po shkon drejt përsosmërisë dhe horizonteve të ndritshme, dhe Mehdiu i premtuar, duke u mbështetur në autoritetin e tij dhe pasuesit e tij, do të zhduk shtypjen dhe do të përmbushë drejtësinë.
Kjo është shpresa që shkëlqen si dielli në zemrat e banorëve të Rripit të Gazës dhe ka mahnitur mbarë botën. Falë kësaj shprese, populli i shtypur i Palestinës dhe i Rripit të Gazës ndihet i fortë në mes të të gjitha vështirësive dhe urisë. Ata humbasin çdo ditë të dashurit e tyre, por qëndrojnë me guxim për të arritur dinjitetin dhe fitoren dhe shpresojnë në premtimin e profetit të tyre.
Në këto ditë të çmuara dhe të lavdishme, që përkojnë me lindjen e Hazreti Muhamed Mustafës s.a.v.s., edhe ne e lusim Zotin që ta përmbushë sa më parë këtë premtim hyjnor dhe ta ngrejë flamurin e drejtësisë në mbarë botën.
Të dashur miq, kemi mbërritur në fund të këtij episodi të podkastit special për Javën e Unitetit. Ju mund të dërgoni kritikat, pyetjet dhe sugjerimet tuaja përmes faqes sonë. Do të dëshironim shumë të dinim mendimet dhe pikëpamjet tuaja për këtë podkast dhe podkastet tona të tjera dhe për të ndërvepruar dhe shkëmbyer ide me njëri-tjetrin. Ne gjithashtu do t’ju jemi shumë mirënjohës që nëse ju pëlqen përmbajtja e podkast-it, ju lutemi ta ndani atë me miqtë dhe familjarët tuaj dhe t’ua prezantoni atë edhe të tjerëve.
Programet tona mund t'i ndiqni në faqen e radios https://iranradio.ir/sq/. Tekstin e këtij programi mund ta lexoni në faqen https://parstoday.ir/sq
