Bu bölümde Trump'ın seçiminin ABD enerji ve finans sistemini nasıl etkilediğini ele alacağız.

Geçen bölümde de belirttiğimiz gibi  Donald Trump başkanlığındaki tüm resmi raporlar  Trump'ın "Önce Amerika" sloganı çerçevesindeki siyasetlerinin bu ülkenin mali durumunu iyileştiremediğini, tam tersi federal rezerv ve vergileri geniş çaplı ağır borçların altına soktuğunu gösteriyor.  Beyaz Saray 2020 yılında yıllık bütçe açığının ilk ke 2013 yılından beri bir trilyon dolara çıkacağını duyurdu. 2018 Temmuz ayında da ABD Hazine bakanlğı Steven Mnuchin başkanlığında sadece 2018 mali yılının ilk 10 ayında ABD bütçe açığının 684 milyar dolara ulaştığını bunun da 2017 benzer dönemine göre  20.8 kadar arttığı açıklandı. Bunun nedeni ise askeri ve devlet masraflarının artması ayrıca şirketler ve zenginlerin Trump dönemindeki vergilerinin ciddi şekilde azalmasıydı. 

ABD bütçe açığı, Trump'ın Aralık 2017'deki vergi reformlarının bir sonucudur. Federal Rezerv ve ABD Merkez Bankası'nın raporlarına göre, ABD hükümetinin 2018'deki geliri sadece yüzde bir kadar artmıştır. Bunun nedeni Donald Trump yönetimi talimatları üzerine şirketler ve kurumlar vergisi ödemelerinde keskin bir düşüş yaşanmasıdır.  The Balance adlı analitik site, ABD borçları ve Trump'ın vaatlerinin belgelere dayalı ilginç bir değerlendirmesini yaptı. 2016 başkanlık seçimleri sırasında, Cumhuriyetçilerin temsilcisi Donald Trump, hükümetin borçlarını 8 yıl içinde kapatma sözü verdiği bu sitede yazıyor. Ancak önerdiği bütçe, dört yılda ABD borçlarına ​​8,3 trilyon dolar daha ekledi. Bunun sonucunda ABD borcu 25 trilyon dolara yükseldi. Adaylığı sırasında Trump'ın borcu azaltmak için iki stratejisi vardı. Vergi gelirlerini artırmak için ekonomik büyümeye yılda yüzde 6 ekleme sözü verdi. Ancak başkan olduğunda ekonomik büyüme tahminini yüzde 3,5 ila 4'e indirdi.

Analiz sitesi The Balances yazısının devamında Trump'ın görevdeki ilk döneminde borcun 8,3 trilyon dolar arttığını belirtti. Bu rakam ise neredeyse durgunlukla mücadele eden iki dönem Barack Obama yönetiminin toplam borcundaki artışa eşit oldu. Trump, borcunu azaltmak için kampanya vaatlerini yerine getirmemekle kalmadı, tam tersini yaptı. Cumhuriyetçilerin kontrolündeki Kongre'de geçirilen Cumhuriyetçi destekli vergi tasarısı, ulusal borcun hızlı yükselişinde önemli bir faktör olarak görülüyor. Kongre Bütçe Ofisi şimdi de milyarlarca dolarlık açığın devam edeceğini tahmin ediyor. Bu rapor, bütçe açığındaki ve kamu borcundaki artışın Trump'ın finans alanındaki ekonomik politikalarının yetersizliğinden kaynaklandığını anlatıyor. 

Enerji alanında, Trump'ın ulusal güvenlik stratejisi, ABD'nin küresel enerji sisteminde önde gelen bir üretici, tüketici ve yenilikçi olarak çok önemli olmasının sloganını taşısa da Trump hükümeti pratikte petrolü minimum fiyatta tutmaya çalıştı ve bunu OPEC'teki Arap müttefikleri üzerinden ve  İran petrol satışlarını azaltarak yaptı. Trump'ın temel yaklaşımı, Obama ve Biden'dan farklı olarak, 2020 seçim kampanyasında bile sıkça dile getirdiği, yeşil enerji politikalarıyla alay eden fosil yakıtların yaygın kullanımıydı. Bu yaklaşımın bir sonucu olarak, Trump döneminde petrol şirketlerinin kirletici faaliyetlerini kısıtlayan birçok çevre kanunu yürürlükten kaldırılmıştır.

Trump yönetiminin enerji politikaları açısından, OPEC her zaman Trump'ın ham petrol üretimini artırması ve dolayısıyla fiyatları düşürmesi için baskı altında olmuştur. Tabii ham petrol fiyatlarının varil başına 55 doların altına düşmesi de ABD ekonomisi için iyi olmadı; çünkü fiyatlar düşük olursa ülkenin ham kaya petrolü üretimi durma aşamasına gelecekti. Trump'ın yaklaşımı diğer Amerikan kurumları tarafından da desteklenmedi. Bu arada, 2018'deki Temsilciler Meclisi Yargı Komitesi, Trump yönetimini ABD Adalet Bakanlığı'nın "antitröst" yasalarını ihlal ettiği için OPEC'e dava açmasına izin verecek bir tasarıyı desteklemeye çağırdı. "Antitröst" yasaları, hükümetin gözetimine tabi olan rekabetçi piyasa yasalarının temelidir.

Temsilciler Meclisi Yargı Komitesi'ne göre, ne zaman aşırılık yanlısı bir kartel olsa, fiyatlar nihai olarak serbest piyasa tarafından belirlenemez ve böyle bir durumda tüketiciler zarar görür. Temsilciler, OPEC karşıtı yasanın, ABD'nin OPEC'in gücünü sınırlamasına ve petrol üretici OPEC ülkelerini yargılamasına izin veren bir yasa olduğuna dikkat çekiyorlar. Yasaya göre, Amerika Birleşik Devletleri üreticiler için kotalar belirleyen OPEC'i kovuşturma ve para cezasına çarptırma gücüne sahiptir. Sonuçta OPEC'in kotalar belirlemesi ABD'li tüketiciler için arzedilen benzin fiyatlarını da arttırmaktadır

Temsilciler Meclisi Yargı Komitesi'nin OPEC eleştirisine rağmen, Suudi Arabistan ile ilişkilerin genişletilmesi Trump'ın enerji politikasının temel taşı oldu. Tabii ki ABD-Suudi enerji ilişkileri, 1938'de Suudi Arabistan'da petrolün keşfedildiği 84 yıl öncesine dayanıyor. Trump'ın enerji yaklaşımı, yönetiminin İran'a karşı sert yaklaşımıyla bağlantılıydı. Hem ABD hem de Suudi Arabistan, Trump'ın görev süresi boyunca İran petrolüne yönelik yaptırımları sıkılaştırma çabalarını hızlandırdı. Riyad, ABD'nin İranlı müşterilere yaptırım muafiyeti tanımasına karşı çıktı ve Trump, petrol üretimi arzındaki düşüşü telafi etmek için Suudi Arabistan'ın üretimindeki artışına ümitlendi. Tabii ki, enerji alanında İran'a maksimum ABD baskısı politikası işe yaramadı ve bu durum, Trump döneminden sonra Riyad'ın İran'la müzakere etmeye istekli olmasının nedenlerinden biri haline geldi. 

Enerji piyasasının bağımsız olarak bilgi, enerji analizi ve çözümlerini sağlayan Platts sitesine göre, ABD hükümetinin Trump dönemindeki petrol ve gaz politikaları, petrol fiyatlarının optimal düzeyde dalgalanmasına yol açtı ve bu da ABD kaya petrolü üreticilerinin finansal krizle karşı karşıya kalması için yeterli oldu. olmak. Trump bu alanda da başarılı bir grafik çizemedi ve sonuçta ABD kaya petrolü üreticileri büyük zararlar içerisine girdi ve tek tek kapanmaya başlandı.

Özetle, Donald Trump'ın popülistik ve çevre karşıtı tutumu, Amerikan kaya petrolü şirketlerinin yıkıcı faaliyetlerini kısıtlayan çevre yasalarının kaldırılmasındaki ısrarı, Suudi Arabistan'ın aşırı petrol üretimine açık desteği, çevresel uzun vadeli çıkarları ihmali,  ve  kısa vadeli ekonomik faydaları gütmesi, sadece başkanlığı sırasında bu ülkenin enerji ve çevre kaynaklarına değil, özellikle dünyanın en büyük enerji tedarikçileri olan Batı Asya'nın bazı ülkelerine de onarılamaz zararlar verdi.