Geçen bölümlerde tek ebeveynli ailelerde babanın yokluğu çocukların üzerinde ne gibi olumsuz etkiler ve izler bıraktığını anlattık.

Yine dedik ki ebeveyni boşanmış ve birbirinden ayrılmış olan çocukların arasında talim ve terbiye bakımından sıkıntı, ebeveyni vefat eden çocuklara kıyasla daha fazla görünmektedir.

Maalesef tek ebeveynli aileler sağlık ve eğitim bakımlarından da sorun yaşamaktadır. Şimdi bugünkü sohbetimizen aile içinde babanın yokluğu çocukların sağlık ve eğitim durumlarını nasıl olumsuz etkilediğini masaya yatırmak istiyoruz

Maryland üniversitesi öğretim üyesi William Galston’un yaptığı araştırmalara göre aile yapısı çocukların huzurlu ve sağlıklı yetişmesi bakımından büyük önem arz eden bir etkendir. Hatta gelir durumu uygun olan aile durumunda ve ebeveynin eğitim mazisinin iyi olması ve uygun bir aileye mensup olması durumunda tek ebeveynli çocuklar yetişkinlik çağına ulaşmak için ciddi sıkıntılarla karşı karşıya kalıyor.

Konu ile ilgili yapılan bir çok araştırmanın sonucu tek ebeveynli ailelerin çeşitli sorunların yanında bir de eğitim sorunu yaşadıklarını ortaya koyuyor. Batılı uzman James Q. Wilson’a göre tek ebeveyni ile yaşayan çocuklar her iki ebeveyni ile yaşayan çocuklara kıyasla okullardan iki kat daha fazla atılıyor.

Batılı uzman Wilson’a göre ebeveyninden sadece biri ile yaşayan erkek çocuklar, her iki ebeveyni ile birlikte yaşayan erkek çocuklara kıyasla daha fazla okuldan veya iş yerinden atılıyor. Sadece anneleri ile yaşayan ve babanın yokluğu ve yoksullukla karşı karşıya olan çocuklar, anne ve babaları ile berlikte yaşayan çocuklara kıyasya eğitimde gerileme yaşar ve okuldan atılma ihtimali daha fazladır. Bu tür çocuklar daha fazla suç işlemeye eğilimlidir ve uyuşturucu madde tüketir ve yetişkinlerin işlediği suçları işlemeye yeltenir. Dolaysıyla bu çocukların cismi ve ruhi sağlığı sürekli tehdit altındadır ve çocuğun okula gitmesi ve sağ salim dönmesi büyük bir sıkıntıya dönüşür. Yoksulluk ve ebeveynin her birinin yokluğu çocukların yaşamını işte bu şekilde olumsuz etkiler.

Batılı sosyologlar Mc Lanahan ve Sandefur yazdıkları “Bekar ebeveynli büyümek” adlı eserlerinde tek ebeveynli ailede yetişmenin okulda ve iş hayatında başarılı durumunu irdelemeye çalıştı. Bu iki bilim adamının araştırmalarına göre tek ebeveynli çocuklar çift ebeveynli çocuklara kıyasla okulda sınıfta kalma oranı çok fazladır. Örneğin Amerika’da lise döneminde sınıfta kalan öğrencilerin sınıfta kalmalarının önemli sebebi, ailelerinin dağılmasıdır. Yani sınıfta kalan %19’luk oranının %6 kadarı aileleri dağılan çocuklardır.

Batılı sosyologlar Mc Lanahan ve Sandefur araştırmalarında sınav notlarında göze çarpan farklılıkları inceledikten sonra tek ebeveyni ile yaşayan çocukların her iki ebeveyni ile yaşayan çocuklara oranla daha düşük not aldıklarını ve ortalama notları da daha düşük olduğunu ve okul faaliyetlerinde de katılım oranları daha az olduğunu ortaya koydu. Bundan başka iki Batılı bilim adamına göre tek ebeveynli ailelerin çocukları eğitimine devam konusundaki isteksizliği ve yeteneklerini geliştirmek için uygun zemin bulamaması yüzünden ciddi zarar görüyor. Buna göre de tek ebeveynli ailede yetişmek üniversiteye giriş şansını yaklaşık %6 kadar azaltıyor. Yine tek ebeveynli ailede yetişen çocukların mezuniyet ihtimali de iki ebeveyni ile birlikte yaşayan çocuklara oranla daha azdır.

Tek ebeveynli ailelerin bir başka sorunu, çocukların üzerinde cismi ve cinsel açılardan bıraktığı izdir. Araştırmalar, tek ebeveynli ailelerde yetişen çocuklarla iki ebeveyni ile birlikte yaşayan çocukların arasında fikri ve psikolojik gelişme ve sosyal davranış ve cinsel kimlik bakımından farklılıklar gözlendiğini ortaya koyuyor. Gerçi bu durumda ailelerin gelir seviyesi ve iktisadi ve sosyal sınıfları da etkilidir. Örneğin bu değişkenlerin eşit olduğu şartlarda tek ebeveynli ve çift ebeveynli çocukların cinsel kimlikleri, bilimsel başarıları ve davranışları ve zihinsel gelişmeleri arasında daha az farklılık gözlenmektedir.

Wanderbilt üniversitesi araştırmacılarına göre aile üyeleri ve özellikle babanın buluğ çağına gelen kızı ile ilişkisi çok etkilidir. Ebeveyni ile sıkı sıkıya ilişkisi olan ve onlarca şiddetle desteklenen kızlar daha geç buluğ ve ergenlik çağına erişir ve bilkasi, aile içinde soğuk ilişkileri olan ve ebeveyninden uzak duran kızlar daha küçük yaşta buluğa erer. Gerçekte yaşamlarının ilk beş yılında ebeveyni ile müspet ilişkisi olan kızlar, ebeveyni ile soğuk ilişkisi olan kızlara kıyasla daha geç buluğa erer. Araştırmacılar babaların kızlarına karşı davranış biçimi kızların buluğ çağına gelmelerinde etkili olduğunu anladı.

Daha geç yaşta buluğ çağına gelen kızların babası genellikle kızlarının yetiştirilmesinde katılım ve işbirliği yapar ve eşini, yani kızın annesini sürekli destekler. Ancak kızların büyüme çağında babanın kızla irtibatı annenin kızla olan irtibatından daha fazla etkili olabilir. Araştırmacılar kızların buluğ çağlarını farkında olmadan babalarının davranışına göre düzenlediğini belirtiyor. Baba olmayan evde veya üvey babanın bulunduğu evde kız çocukları daha çabuk olgunlaşır. Gerçi unutmamak gerekir ki araştırmacılar çeşitli teorilere istinat ederek bu tür bir olayın sebebini açıklamaya çalışır.

Bazı araştırmaların sonuçları tek ebeveynli ailelerde yetişen çocukların sağlık durumu daha geri oludğunu gösteriyor. Weitoft, tek ebeveynli aileler genellikle mali gücü düşük olduğunu ve öte yandan uygunsuz iktisadi şartlar, sağlık seviyesinin düşük olduğunu ortaya koyduğunu belirtiyor. Fakat daha titiz analizler vearaştırmalar gelir yokluğu büyük ihtimalle bu çocukların arasındaki farklılıkları ortaya koyuyor. Tabi bunun anlamı da tek ebeveynli ailelerde yetişen çocukların mutlak hezimete uğrayacağı anlamına gelmez, bazen gerekli eğitim ve tavsiyelerle olumsuz tesirlerin üstesinden gelebilirler.

The Lancet bilimsel araştırma merkezine makalelerini sunan bilim adamları, tek ebeveynli ailelerde büyümenin çocuğun sağlığı üzerinde olumsuz etkileri olacağını belirtiyor. Bu yüzden unutmayı ki bugün İsveç sosyal refah bakımından dünyanın en üst seviyesinde yer alan bir ülke olmasına karşın tek ebeveynli aile sıkıntısından da en çok acı çeken ülkedir.015