تحلیلِ انتظارات طالبان از جامعه بین المللی و بی اعتنایی به مطالبات جهانی
-
تحلیلِ انتظارات طالبان از جامعه بین المللی و بی اعتنایی به مطالبات جهانی
جان ایلیف مدیر منطقه‌ای برنامه جهانی غذا برای آسیا اعلام کرد: یک میلیارد دلار برای کمک به ۱۵ میلیون نفر در زمستان پیش رو در افغانستان نیاز دارد.
به گزارش رادیو دری؛ پیشتر نیز برنامه جهانی غذا ضمن ابراز نگرانی از پیامدهای انسانی کمبود بودجه تاکید کرده بود، برای ادامه فعالیت این سازمان در افغانستان نیاز به بودجه فوری دارد.
به گفته ایلیف، برنامه جهانی غذا با بحران مالی بی سابقه‌ای مواجه است و برای کمک به ۱۵ میلیون افغان در زمستان به یک میلیارد دلار بودجه نیاز دارد. این در حالی است که مجامع جهانی تمایلی برای تامین این بودجه ندارند و شاید یکی از مهمترین دلایل ان بی انگیزه شدن و یا یاس از اینده تحولات افغانستان است که چشم انداز روشنی را در برابر حتی مردم افغانستان نیز قرار نمی دهد.
سید عیسی مزاری کارشناس مسایل سیاسی در این باره می گوید:"توجه به حقوق شهروندی مردم افغانستان از جمله جامعه زنان این کشور طبیعی ترین مسئولیت هر حکمرانی در افغانستان است اما طالبان با نادیده گرفتن ان و حتی بی توجهی کردن به خواست مجامع جهانی هیچ تلاشی را برای جلب توجه جهانی صورت نمی دهد".
بر اساس امار منتشر شده از سوی سازمان ملل، در مجموع بیش از ۲۹ میلیون نفر در افغانستان به کمک‌های بشردوستانه نیاز دارند.
با این حال معاون وزارت خارجه دولت طالبان برخلاف آنچه که بارها بر حق تحصیل زنان و دختران تأکید کرده بود، اعلام کرد شرایط برای بازگشایی مدارس و دانشگاه ها برای دختران مساعد نیست.
این نوعی پاسخ شیرمحمد عباس استانکزی در جریان سفر به ولایت پنجشیر به نگرانیهای اخیر محافل بین المللی از جمله دبیر کل سازمان ملل است که بارها از طالبان خواسته اند بعد از گذشت دو سال زمینه تحصیل دختران را در دبیرستان و دانشگاه فراهم کند.
اگر چه وی هدف از سفرش به پنجشیر را پیام به مخالفان اعلام کرد که به افغانستان‌بازگردند، اما واقعیتهای میدانی در افغانستان نشان می دهد که طالبان با قوانین خودساخته؟، حمایت بیش از نیمی از مردم این کشور را از دست داده است، بنابراین چگونه انتظار دارد مخالفان داخلی و مجامع بین المللی به افغانستان کمک کنند.
علی علایی کارشناس مسایل منطقه در این باره می گوید:"طالبان خود نیز بارها از مجامع بین المللی خواهان کمک شده این در حالی است که به هیچ عنوان قصد حرکت در چارچوب و قوانین بین المللی در امور بشری را نیز ندارد و صرفا انتظار دارد مجامع جهانی به مردم افغانستان کمک کنند در حالی که بیشتر گروههای امداد رسان غربی هستند و برای انها حداقل در ظاهر مساله حقوق بشر مهم است".
در هر حال، هشدارهای مجامع کمک رسان بین المللی در مورد کسری بودجه و یا خروج از افغانستان مساله ساده ای نیست که طالبان به سادگی از کنار آن می گذرد، بلکه مردم افغانستان و جامعه جهانی انتظار داشتند با آغاز فعالیت مجامع آموزشی، دختران نیز در افغانستان سر کلاس درس حاضر شوند.
اما به نظر می رسد طالبان همچنان با تاکید بر عقاید خود نه تنها نیمی از جامعه افغانستان را از تحصیل محروم می کند بلکه در عمل نشان می دهد که چندان اعتنایی نیز به درخواستهای منطقه ای و جهانی در این خصوص ندارد؛ به همین دلیل جامعه جهانی نیز تا حدی به نظر می رسد نسبت به تحولات افغانستان با سرخوردگی و یاس مواجه شده است.
