تحلیل- برگزاری نشست سازمان ملل در دوحه درباره افغانستان
-
تحلیل- برگزاری نشست سازمان ملل در دوحه درباره افغانستان
دوحه پایتخت قطر از روز یکشنبه و به مدت دو روز میزبان دومین نشست افغانستان با هدایت و مدیریت سازمان ملل بود.
در این نشست نمایندگان ویژه کشورهای مختلف در امور افغانستان حضور دارند و بنا به گزارش های منتشر شده قرار است طی چهار بخش و چهار نشست مسائل مختلف افغانستان بررسی شد.
ایجاد همگرایی بین المللی و اتخاذ موضع مشترک برای تعامل با طالبان و همچنین انتخاب نماینده ویژه سازمان ملل برای افغانستان از جمله مهمترین محورهای نشست دوحه در مورد افغانستان بود.
با این حال انتظارات فراوانی از سوی گروه های مختلف مرتبط با افغانستان در مورد این نشست مطرح بوده است که بر آن کاملا سایه افکنده است.
طالبان با این ادعا که شرایطش برای حضور در نشست دوحه براورده نشده است از شرکت در آن خودداری کرد و نتایج این نشست را برای افغانستان بی حاصل دانست.
این در حالی است که گروه های معارض طالبان نشست دوحه را فرصت مناسبی برای اعمال فشارهای بین المللی بر این گروه تلقی می کنند.
"عارف اکرمی" کارشناس مسائل سیاسی در این باره می گوید: "افغانستان بیش از هر زمان دیگری به توجه جامعه جهانی نیاز دارد. اما به نظر می رسد در نشست های بین المللی در این خصوص هم وحدت نظر وجود ندارد و هریک از طرف های شرکت کننده در اجلاس هایی مانند دوحه می کوشند سیاست ها و منافع خود را پیش ببرند به همین دلیل بعید به نظر می رسد نشست جاری افغانستان در دوحه نتیجه موثری برای کمک به حل مشکلات افغانستان داشته باشد."
یکی از اقشاری که بسیار از نشست های بین المللی مانند دوحه انتظار دارند زنان و دختران افغانستان هستند که به نقض حقوق شهروندی خود از سوی طالبان به شدت اعتراض دارند.
اگر چه گفته می شود نمایندگانی از زنان و گروه های مدنی در نشست دوحه حضور دارند اما زنان و دختران افغانستان که بیش از نیمی از جمعیت این کشور را تشکیل می دهند همچنان از تحصیل و کار محروم هستند.
از اینرو آنان انتظار دارند سازمان ملل بیش از هر اقدامی در جهت شناسایی طالبان این گروه را وادار به پذیرش حقوق شهروندی دختران و زنان افغانستان بکند.
با توجه به اختلاف نظرها و تعدد مواضع در مورد افغانستان به نظر می رسد مهمترین هدف سازمان ملل از تشکیل نشست دوحه انتخاب نماینده ویژه این سازمان برای افغانستان است که طالبان به شدت با آن مخالف است.
اگر چه انتخاب نماینده ویژه براساس قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل صورت می گیرد اما تجربه گذشته انتخاب نمایندگان ویژه نشان می دهد که هر چقدر با کشورهای همسایه افغانستان هماهنگ تر باشد بهتر می تواند به حل مشکلات این کشور کمک کند.
زیرا اعتقاد کشورهای منطقه و همسایه افغانستان نیز این است که راه حل منطقه ای پاسخ گوی حل مشکلات این کشور است و نشست دوحه نیز بایستی در مسیری حرکت کند که موجب تقویت راه کارهای منطقه ای برای کمک به حل مشکلات افغانستان شود.
در غیر این صورت محافل غربی بخصوص آمریکا ممکن است از طریق سازمان ملل به عنوان بازوی عملیاتی خود بخواهند همه تلاشهای منطقه ای برای کمک به حل مشکلات افغانستان را منحرف و ضایع کنند تا ابتکار عمل بحران افغانستان را همچنان در دست داشته باشند.
در این حال به نظر می رسد طالبان با شرکت نکردن در اجلاس دوحه کوشید استقلال عمل و رای خود را در این خصوص نشان دهد.
اما برخی نیز براین اعتقادند طالبان برای گریز از سوالات و انتقاداتی که ممکن بود در مورد برنامه اجتماعی آموزشی و حقوقی حکمرانی طالبان در دوحه مطرح شود از حضور در آن خود داری کرد.
