هشدار نهادهای بینالمللی درباره تشدید گرسنگی و فقر در افغانستان
کاهش کمکهای بینالمللی در افغانستان سبب تشدید فقر و گرسنگی در این کشور شده است.
برنامه جهانی غذا در گزارشی با اشاره به وجود چهار میلیون کودک و مادر مبتلا به سوءتغذیه در افغانستان تصریح کرد که با کاهش کمکها، فقر و گرسنگی در افغانستان تشدید شده است. دفتر هماهنگکننده کمکهای بشردوستانه سازمان ملل (اوچا) نیز اعلام کرد که بسیاری از برنامههای کمکرسانی در افغانستان بهدلیل کمبود بودجه در معرض اخلال و مشکل قرار گرفته است. اوچا افزود، امسال از 3.6 میلیارد دلار بودجه مورد نیاز برای کمکرسانی در افغانستان تنها 87 میلیون دلار تأمین شده است.پیش از این، دفتر هماهنگکننده کمکهای بشردوستانه سازمان ملل گفته بود بهدلیل نابرابری و آسیبپذیریهای موجود از جمله کمبود خدمات اجتماعی و بهداشت و درمان، افغانستان با یک بحران بشردوستانه جدی مواجه شده است.
براساس آمارهای سازمان ملل، در حال حاظر بیش از یکسوم جمعیت 40 میلیون نفری افغانستان در معرض کمبود غذا قرار دارند.«آنتونیو گوترش»، دبیرکل سازمان ملل هم تایید کرده که این سازمان تاکنون بخش اندکی از بودجه موردنیاز برای مقابله با بحران انسانی در افغانستان را به دست آورده است.
این چندمین بار است که نهادهای بین المللی از جمله نهادهای وابسته به سازمان ملل درباره وخیم شدن امنیت غذایی در افغانستان و بحران گرسنگی برای میلیون ها نفر در این کشور هشدارداده اند. پس از قدرت گرفتن دوباره طالبان در افغانستان در اوت 2021 ، عوامل مختلفی سبب شد تا به تدریج در این کشور امنیت غذایی به خطر بیفتد. بلوکه شدن حدود 10 میلیارد دلار از دارایی های افغانستان توسط دولت امریکا به بهانه به قدرت رسیدن طالبان و کاهش توانایی مالی این گروه برای انجام واردات مواد غذایی، افت محسوس شاخص های اقتصادی در افغانستان، گران شدن کالاهای اساسی و همچنین قطع و یا کاهش جدی کمک های بین المللی، از عوامل اصلی مواجهه این کشور با بحران گرسنگی و به خطر افتادن امنیت غذایی است. در چنین شرایطی دولت طالبان نیز به دلیل اصرار بر رویکردهای اقتدارگرایانه و اعمال سیاست های محدود کننده از جمله ممنوعیت کار زنان در برخی مشاغل و نهادهای غیردولتی، زمینه را برای کاهش فشارهای بین المللی بر افغانستان فراهم نکرده است.
در واقع مجموع فشارهای خارجی و داخلی، افغانستان را در این برهه در جمع هفت کشوری قرار داده است که شهروندان آن با فقر و گرسنگی حاد روبرو شده اند. قرار گرفتن افغانستان در جمع کشورهای فقیر و گرسنه درحالی است که این کشور به دلیل ساختار و پیشینه مردمانش در کشاورزی و دامداری با اندکی برنامه ریزی و تعقل می تواند به راحتی نه تنها نیازهای غذایی خود را فراهم کند بلکه به انبار غله منطقه تبدیل شود. در هر حال، با بروز بحران غذایی در افغانستان بیش از پیش خیانت ها و جنایت های دولت های گذشته و اشغالگران در حق مردم این کشور عیان می شود و به نظر نمی رسد دولت های غربی و سازمانهای وابسته به انها اقدامی جدی در جهت کمک به حل مشکلات غذایی مردم افغانستان کنند. بنابراین در این شرایط مردم و مسئولان افغانستان برای حل ریشه ای مشکل فقر و گرسنگی می توانند با حل اختلافات و درگیری های بی حاصل، به حمایت های منطقه ای بویژه سازمان همکاری اسلامی برای کمک به حل مشکلات غذایی و پایان دادن به بحران آن امیدوار باشند.