مشکلات آوارگان داخلی در هرات
بارش باران طی 48 ساعت گذشته در ولایت هرات از یکسو باعث شادمانی کشاورزان شده و از جانب دیگر نگرانی هزاران تن از آوارگان داخلی در این ولایت را در پی داشته است.
به گزارش خبرنگار رادیو دری، فرا رسیدن فصل زمستان و نزولات آسمانی زندگی را برای خانواده هایی که خانه و کاشانه ای برای خود ندارند به شدت سخت کرده است.
کمپ های آوارگان داخلی که از ولایت های غور، بادغیس، فراه و نیمروز به دلیل خشکسالی ها و افزایش ناامنی ها به ولایت هرات آمده اند در این روزهای سرد سال گواه درد و رنج خانواده هایی است که حتی خیمه ای برای سرپناهشان ندارند.
گزارش های مراکز درمانی در هرات حاکی از جان باختن شماری از کودکانیست که در این کمپ های بدون امکانات با بیماریهای گوناگونی دست و پنجه نردم کرده اند.
اما تعدادی از کودکان دیگری که هنوز شانس زنده ماندن را دارند نگران عواقب بدی هستند که در انتظار آن هاست.
این کودکان از بی توجهی مسئولان دولتی در هرات انتقاد کرده و گفته اند: مجبور شدند برای نجات جانشان خانه هایشان را ترک کنند و در بدترین وضعیت ممکن در کمپ های مهاجرین زندگی کنند اما دولت هیچ برنامه ای برای بهتر شدن وضع آنان ندارد.
«کمپ شیدایی» در 20 کیلومتری شرق شهر هرات یکی از 6 مرکز اسکان آوارگان داخلی است که در این روزهای سرد شاهد حال و روز بد ساکنین آن است.
خانواده هایی که در این کمپ زندگی میکنند از جان باختن فرزندانشان بدلیل نبود دارو و غذا حکایت می کنند.
«محمد اسلم» 1 سال است که از ولایت بادغیس به دلیل ناامنی ها و درگیریهای مسلحانه مجبور شده همراه با خانواده اش به هرات فرار کند.
وی از بیماری اعضای خانواد اش نگران است و میگوید: در شب و روزهای سرد اخیر تعدادی از کودکانشان را از دست داده اند.
باران هم چنان می بارد و تعدادی از کودکانی که برایشان فرقی نمی کند کجا باشند در زیر بارش باران به بازی مشغول اند.
«معروف و عبدالکریم» 2 تن از این کودکان هستند.
وقتی با آنان در باره آینده شان از آنان سوال کردم آرزوهای بزرگی داشتند اما تاکید کردند با این وضعیت موجود به هیچ یکی از این آروزها نخواهند رسید.
در سالهای اخیر موسسات کمک رسان بین المللی و نهادهای داخلی تلاش کرده اند تا زمینه آموزش وپرورش را برای کودکان بخصوص کودکان آواره را فراهم کنند.
اما تا کنون صدها کودک در هر ولسوالی غرب افغانستان بنا به دلایلی از جمله ناامنی، فقر و نبود مراکز آموزشی از رفتن به مکتب باز می مانند.
«ادل جیدر» از مسئولان دفتر یونیسف گفته است: در افغانستان در حدود 4 میلیون کودک آسیب پذیر زندگی می کنند که برای رفع مشکلات آنان حد اقل به 50 میلیون دلار نیاز است.
وی از نهادهای حامی کودکان خواسته است تا برای کمک به این کودکان در حال خطر بسیج شوند.
از سوی دیگر مسئولان محلی در هرات از مشکلات فرا راه کودکان آواره داخلی ابراز نگرانی کردند.
«مونسه حسن زاده» معاون والی هرات کمک های صورت گرفته از سوی نهادهای بین المللی برای رفع برخی از مشکلات این کودکان را موثر دانست.
با این حال بارها گزارش هایی منتشر شده که برخی خانواده های آواره داخلی در هرات از فرط تنگدستی و فقر مجبور شدند کودکان خردسال شان را بفروش برسانند.
