انتقاد شدید تهران از گزارش حقوق بشری سازمان ملل درباره ایران
(last modified Tue, 21 Jun 2022 13:47:33 GMT )
جوزا 31, 1401 18:17 Asia/Kabul
  • انتقاد شدید تهران از گزارش حقوق بشری سازمان ملل درباره ایران
    انتقاد شدید تهران از گزارش حقوق بشری سازمان ملل درباره ایران

ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران، در واکنش به گزارش وضعیّت حقوق بشر جمهوری اسلامی ایران که دبیرکل سازمان ملل به پنجاهمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد ارائه کرده است، بیانیه‌ای منتشر کرد.

در این بیانیه با اشاره به پاسخ افزون بر ۴۰ صفحه‌ای ایران به پیش نویس این گزارش آمده است: اعطای مأموریت گزارش‌دهی کشوری به دبیرکل آن هم با موضوع حقوق بشر، درحالی که سازوکار تخصّصی بین‌المللی در این رابطه وجود دارد، موجّه و منطقی نبوده و اقدامی غیرضروری و غیرحرفه‌ای است.

«آنتونیو گوترش» دبیرکل سازمان ملل با تکیه بر ادعاها درخصوص وضعیت حقوق بشر در ایران در گزارشی با طرح مسائل مختلف و ادعای نقض حقوق بشر در این موارد ، نسبت به اجرای قوانین حقوق بشری در ایران انتقاد کرد. وی همچنین از جمهوری اسلامی ایران،  خواسته است تا با گزارشگران ویژه حقوق بشر این سازمان همکاری کند.

ستاد حقوق بشر ایران  با انتقاد از «سیاسی کردن حقوق بشر توسط دبیرکل» و با طرح این پرسش که چرا در گزارش دبیرکل به ایرانیان بازداشت شده در خارج از کشور اشاره‌ای نشده است؟! یادآوری می‌کند: سیاسی کردن حقوق بشر توسط دبیرکل، ناقض بدیهی‌ترین و اساسی‌ترین اصول قانونی و قضایی از جمله "اصل تساوی افراد در برابر قانون" و "اصل عدم تبعیض" است.اشاره این بیانیه به ایرانیانی است که به اتهامات واهی در کشورهای غربی از جمله سوئد در حال محاکمه هستند در حالی که در گزارش دبیر کل سازمان ملل اصلا اشاره ای به آنها نشده است.

مقامات ایران بارها تاکید کرده‌اند که گزارش های حقوق بشری علیه ایران بر مبنای شواهد ساختگی و غیر مستند تهیه می‌شود. ضمن اینکه کشورهای غربی به ویژه آمریکا که خود از بزرگترین ناقضان حقوق بشر در جهان محسوب می شود از حامیان این گونه گزارش های خلاف واقع بوده اند. در این راستا «رابرت مالی»  نماینده ویژه دولت آمریکا در امور ایران با انتشار یک توئیت از عملکرد کارشناسان سازمان ملل، به‌ ویژه گزارشگر حقوق بشر در ایران قدردانی کرد. این در حالی است که به رغم شعارهای دولت آمریکا در زمینه رعایت حقوق بشر و حفاظت ازحقوق و آزادی های فردی و اجتماعی و حقوق شهروندی، موارد آشکار نقض حقوق بشر در این کشور مانند برخوردهای خشن و غیر انسانی و تبعیض آمیز با بومیان، اقلیت ها و سیاه پوستان ،برخوردهای غیر انسانی با پناهجویان از جمله جدا کردن فرزندان از والدین آنها، خشونت بی حدو حصر پلیس آمریکا با رنگین پوستان، وضعیت زندانیان، تجاوز به حریم خصوصی و بسیاری موارد دیگر نشاندهنده ادعاهای دروغ واشنگتن در زمینه دفاع از حقوق بشر است.

مساله دیگری که در این زمینه قابل توجه است این است که چرا در گزارش دبیر کل سازمان ملل و یا دیگر گزارش هایی که در باره وضعیت حقوق بشر در این ایران تهیه شده است درباره پیشرفت های چشمگیر ایران در این زمینه اشاره نشده و  یا آن که به صورت ناقص و همراه با تحلیل‌های منحرف‌کننده و تفسیرهای جانبدارانه ارائه می‌شوند.این در حالی است که وضعیت حقوق بشر در ایران در مقایسه با کشورهای متحد غرب در منطقه که کارنامه ای سیاه در این عرصه دارند مانند عربستان سعودی به هیچ عنوان قابل مقایسه نیست.اما نه سازمان ملل و نه شرکای غربی رژیم سعودی توجهی به موارد نقض حقوق بشر در این کشور نداشته و صرفا به دنبال متهم سازی کشورهای مخالف سلطه غرب مانند ایران هستند تا بدین ترتیب به زعم خود از آن به عنوان ابزاری تبلیغاتی و به عنوان عامل فشار سیاسی علیه تهران استفاده نمایند. در واقع حقوق بشر به ابزاری سیاسی برای چند کشور غربی مانند آمریکا، کانادا و چند کشور اروپایی تبدیل شده در حالی که هر روز شاهد نمونه‌های زیادی از نقض حقوق بشر در خود این کشورها هستیم. «نصرت‌الله تاجیک» سفیر سابق ایران در اردن می گوید: غربی‌ها از نهادهای بین‌المللی حقوق بشری مانند کمیته حقوق‌بشر سابق سازمان ملل متحد و شورای حقوق بشر امروز این سازمان استفاده ابزاری می‌کنند، درحالی‌که در کشورهای خودشان بدترین رفتارها با اتباع داخلی و خارجی صورت می‌گیرد اما این نهادهای حقوق بشری هیچ عکس‌العملی نسبت به آنها نشان نمی‌دهند.

نکته مهم دیگر اینکه جمهوری اسلامی ایران همواره با سازوکار‌های بین‌المللی حقوق بشری تعامل و همکاری داشته و دارد. در این راستا می توان به عضویت ایران در معاهدات و کنوانسیون‌های مختلف بین‌المللی حقوق بشری مانند میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، کنوانسیون رفع تمامی اشکال تبعیض نژادی، کنوانسیون حقوق افراد دارای معلولیّت و کنوانسیون حقوق کودک اشاره کرد. گزارش‌های یک سال گذشته ایران در رابطه با این معاهدات و کنوانسیون ها به عنوان سندی بر همکاری تهران با نهاد‌های بین المللی در زمینه صیانت از حقوق بشر محسوب می شود.

 

کلیدواژه