نگرانی از نقض جدی حقوق کودکان در افغانستان تحت حاکمیت طالبان

رئیس انجمن حامی تاکید کرد: مساله نقض جدی حقوق کودکان در افغانستان تحت حاکمیت طالبان مطرح و مورد نگرانی است.

فاطمه اشرفی در گفت و گو با بخش خبر رادیو دری گفت: در حال حاضر همان تلاش های حداقلی حکومت های گذشته افغانستان برای بهبود وضعیت کودکان هم نادیده گرفته می شود.

رئیس انجمن حامی (کودکان و زنان پناهنده) در ایران با اشاره به بیستم نوامبر روز جهانی کودک اظهار داشت: این روز فرصتی است برای توجه بیشتر به موضوع کودکان به ویژه در مناطقی که دچار چالش هایی هستند و مساله دسترسی شان به حقوق اولیه با دشواری هایی همراه است.

وی افزود: مساله کودکان در افغانستان یک مساله و نگرانی فراگیر و مضمن است و حتی در بیست سال گذشته با تمام تلاش هایی که در خصوص ارتقاء وضعیت و جایگاه آنان انجام شد نتایج عملی قابل قبولی حاصل نشد. موضوع نگران کننده تر این است که از سال گذشته و پس از روی کار آمدن طالبان حتی همان تلاش های حداقلی هم که در مسیر بهبود وضعیت کودکان در افغانستان اعم از وضعیت آموزشی، سلامت و درمان و سایر موارد که می توانست کمک کننده باشد، نادیده گرفته شده است.

به گفته این فعال حقوق زنان و کودکان یکی از مثال ها به طور مشخص نگرانی ها در مورد دسترسی کودکان افغانستان به آموزش است؛ مشکلات دختران برای حضور در مدارس و مشکلات پسران به خاطر تغییر برخی مضامین آموزشی با توجه به خواست طالبان و محدودیت ها و موانعی که برای پیشرفت کودکان وجود دارد و موضوعات ضروری که در این زمینه نادیده گرفته می شود می تواند به یک مشکلات غیر قابل جبران در سنین بالاتر تبدیل شود.

اشرفی اظهار کرد: زمانی که در یک نظام سیاسی و اجتماعی به وضعیت کودکان در سنین کودکی به خوبی توجه نمی شود می توان انتظار داشت که جامعه مربوطه در آینده نه چندان دور نمی تواند شاخص های توسعه انسانی را به خوبی درک کند و از وضعیت خوبی برخوردار باشد.

وی با اظهار امیدواری نسبت به اینکه هرچه زودتر موانع و محدودیت های موجود بر سر راه کودکان در افغانستان رفع شود، عنوان کرد: همچنان نیازمند هستیم که افکار عمومی منطقه ای و بین المللی را نسبت به اتفاقات داخل افغانستان به خصوص برای کودکان جدی بگیریم تا روز به روز بر میزان حساسیت ها در این زمینه افزوده شود و این حساسیت ها زمینه افزایش فشارها را بر حاکمان افغانستان فراهم کند تا گشایش هایی برای عموم مردم و به خصوص کودکان به ارمغان آورد.

رئیس انجمن حامی در رابطه با چالش های حکومت طالبان در خصوص تنظیم گزارش برای سازمان ملل در رابطه با وضعیت کودکان افغانستان اظهار کرد: گزارش هایی که دولت ها ناگزیرند به سازمان ملل ارایه دهند بر اساس چارچوب ها، شاخص ها و کنوانسیون هایی است که به آن ها پیوسته اند به عنوان مثال در رابطه با کودکان کنوانسیون حقوق کودکان که دولت افغانستان در سال 2003 بدون شرط به آن پیوست.

به گفته اشرفی اگر حکومت طالبان خود را مقید به پاسخگویی در مورد مسایل بین المللی می داند و تعهدات دولت های قبل را در مورد حقوق کودکان انکار نمی کند باید در گزارش های ادواری خود از تلاش برای ارتقاء و بهبود وضعیت کودکان بگوید که شامل مساله آموزش، سلامت، حقوق کودکان و نقض آن است در حالیکه اکنون به طور واضح حق دسترسی کودکان و به ویژه دختران به آموزش در افغانستان نقض می شود و مشخص نیست که طالبان در این زمینه چگونه پاسخگو خواهند بود.

وی اضافه کرد: در حال حاضر مرگ میر در دوره جنینی، مرگ و میر نوزادان و مادران در حین زایمان و بعد از آن، کودکان زیر پنج سال و بالای پنج سال و سوء تغذیه کودکان به شدت افزایش پیدا کرده و این ها شاخص هایی هستند که به صورت مستقیم و غیر مستقیم سلامت عمومی کودکان را در افغانستان تهدید می کند، به این ترتیب مساله خشونت علیه کودکان و نقض حقوق آنان در این کشور به صورت جدی مطرح است.