تهران میزبان سیزدهمین کنفرانس بین‌المجالس کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی؛ فرصت ها در برابر تهدید ها
تهران از امروز میزبان نشست های مقدماتی سیزدهمین کنفرانس بین‌المجالس کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی است . نشست‌های کارشناسی، تخصصی و نیز کمیته‌های اجرایی سیزدهمین کنفرانس بین‌المجالس کشورهای عضو سازمان همکاری اسلامی صبح شنبه آغاز شد و تا 25جدی ادامه خواهد داشت.
سازمان همکاری اسلامی دومین سازمان بین المللی پس از سازمان ملل متحد با عضویت 57 کشور اسلامی در گستره بیش از چهار قاره جهان است .
سازمان همکاری اسلامی* در واقع صدای جمعی جهان اسلام است که در صورت یکپارچگی در مواضع و همکاری های بین المللی می تواند در حفاظت و حمایت از منافع جهان اسلام در زمینه ترویج صلح بین المللی نقشی اثر گذار داشته باشد . نام این سازمان از زمان تاسیس در سال ۱۹۶۹ تا سال 2011 با عنوان سازمان کنفرانس اسلامی با اهداف تاسیسی این اتحادیه در هم آمیخته شد ؛ اما اکنون این سازمان با مجموعه ای ازاهداف کلان به عنوان "سازمان همکاری اسلامی" بدنبال ارتقاء همبستگی میان کشورهای عضو و همکاری در زمینه های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، علمی و دیگر موارد اساسی است .
کاظم جلالی نماینده مردم شاهرود و میامی در مجلس رییس مرکز پژوهش های مجلس معتقد است : "...امروز جهان اسلام با معضلی به نام تروریسم مواجه شده است و اتحادیه بین‌المجالس در شرایط فعلی می‌تواند موضعی قاطع در مقابل داعش و گروه‌های تروریستی ضد اسلام حاضر در منطقه اتخاذ کند تا بیانیه‌ها و موضع‌گیری‌های اتخاذ شده با تاثیرگذاری بیشتری همراه شود".
اکنون نمایندگان مجالس 41 کشور از آسیا و آفریقا در نشست تهران حضور دارند . مجلس شورای اسلامی ایران با نقش آفرینی در مجامع پارلمانی جهانی مانند اتحادیه بین المجالس و ابتکار عمل در ایجاد نهادهای نمایندگی از قبیل تاسیس اتحادیه بین المجالس کشورهای اسلامی(PUIC) یا مجامع پارلمانی منطقه ای مانند مجمع مجالس آسیاسی(APA) تلاش کرده از ظرفیت های دیپلماسی پارلمانی چند جانبه نیز برای ایفای نقش امنیت آفرین در عرصه بین المللی استفاده کند.
موضوع فلسطین و قدس و نگاه به مسایلی مانند تروریسم و حقوق بشر برای کشورهای اسلامی در اولویت است و نگرانی های قابل توجهی در سطح جهان اسلام و در سطح بین المللی در این زمینه ها وجود دارد . در کنار این مسایل و دغدغه ها نگاه استراتژیک گروه بین المجالس مجلس شورای اسلامی در این برهه حساس می تواند معطوف به تقویت تلاش های در جهت اجرای کامل معاهدات خلع سلاح هسته ای نیز باشد . توجه به این موضوع در این مقطع حساس که امریکا تلاش می کند با ایجاد موانع در اجرای برجام پس از توافقنامه هسته ای ؛ توجه جامعه بین المللل به تهدید های واقعی هسته ای از جمله سلاح های اتمی اسراییل و اجرا نشدن معاهده خلع سلاح هسته ای فراگیر در جهان دور سازد ؛ حائز اهمیت است .
تعاملات پارلمان های کشورهای اسلامی در این عرصه ها می تواند تلاش های جمعی را درجهت حل بحران های تحمیل شده به کشورهای اسلامی تقویت نماید . به نشست بین المجالس تهران می بایست از این زوایه نگاه کرد .