ادامه اعتراضات مردمی در کشمیر

به رغم اتخاذ تدابیر شدید امنیتی در کشمیر تحت کنترل هند این منطقه همچنان با اعتراضهای مردمی ضد دولت این کشور روبرو است. به گونه ای که تظاهرات مردم منطقه کشمیر تحت کنترل هند با دخالت پلیس این منطقه به خشونت کشیده شد.

باوجود آن که مقامات کشمیر تحت کنترل هند در بیشتر مناطق از جمله مسجد تاریخی سرینگر منع رفت آمد اعمال کردہ اند، اما نمازگزاران کشمیری پس از برگزاری نماز جمعه به خیابان ها آمده و تظاهرات برگزار کردند. پلیس هند نیز با حمله به معترضان تعداد زیادی از آنان را مجروح و بازداشت کرد.

درگیریهای خونین میان مردم کشمیر و نیروهای امنیتی هند درحدود دو ماه گذشته دستکم 100 کشته و بیش از هفت هزار زخمی برجای گذاشته است. در این مدت نیروهای امنیتی هند با استفاده از تفنگهای ساچمه ای صدها تن از معترضان کشمیری را نابینا کرده اند. به همین دلیل اخیرا شورای حقوق بشر سازمان ملل خواستار اعزام هیاتی به کشمیر تحت کنترل هند برای بررسی اوضاع شد که دولت هند آنرا رد کرد.

این در حالی است که هندوستان به هیچ عنوان حاضر به پایان دادن به عملیات نظامی خود در این منطقه نیست. از اینرو محمد نواز شریف نخست وزیر پاکستان از سازمان ملل خواست برای حل مسئلہ کشمیر تحت کنترل هند به طور جدی اقدام کند.

وی در دیدار رئیس جمھور و نخست وزیر کشمیر تحت کنترل پاکستان در شهر مظفر آباد گفت: سازمان ملل باید به قطعنامه های  خود احترام بگذارد و دراسرع وقت درجهت حل مسئله کشمیر اقدام کند. نوازشریف در این دیدار از وخامت اوضاع امنیتی کشمیر تحت کنترل هند ابراز نگرانی کرد و گفت: جامعه جھانی باید در خصوص این منطقه سکوت خود را بشکند و وضعیت مردم جامو و کشمیر را مشخص کند.

براساس قطعنامه های شورای امنیت سازمان ملل با برگزاری همه پرسی تعیین وضعیت کشمیر مردم این منطقه باید برای الحاق به پاکستان و یا هند رای بدهند. این در حالی است که هند این قطعنامه را رد کرده و کشمیر را جز لاینفک خاک خود می داند. از دیدگاه دولت پاکستان مالکیت کشمیر مورد مناقشه میان این کشور و هند است و تا زمانی که این کشور برای حل اساسی بحران آن اقدام نکند نه تنها روابط دهلی نو و اسلام آباد به حالت عادی برخواهد گشت، بلکه بحران کشمیر سایه خود را بر روابط و امور امنیت منطقه ای همچنان حفظ خواهد کرد. زیرا ادامه تنش در روابط هند و پاکستان فعالیت انجمن همکاری منطقه جنوب آسیا سارک saarc را نیز تحت تاثیر منفی قرار داده است. علاوه برای تجهیز هند و پاکستان به سلاحهای هسته ای به نگرانیها در مورد بروز هر گونه جنگ اتمی میان دو کشور بر سر مساله کشمیر دامن می زند. هند و پاکستان در سال 1999 نیز در ارتفاعات کارگیل تا مرز جنگ تمام عیار پیش رفتند و این وضعیت به این نگرانی دامن زد که هر گونه تنشی می تواند دهلی نو و اسلام آباد را به سمت جنگی تمام عیار سوق دهد. به همین دلیل گروههای کشمیری از جمله سازمان کنفرانس حریت کشمیر بارها اعلام کرده اند که آماده اند میان هند و پاکستان برای حل بحران کشمیر میانجیگری کنند و برخی از رهبران این سازمان به کشمیر تحت کنترل پاکستان و پایتخت این کشور نیز سفر کردند. اما دولت هند با گرفتن گذرنامه رهبران کشمیری مانع از ادامه تلاشهای صلح طلبانه آنان شد.

به همین دلیل مقامات پاکستان براین باورند تنها سازمان ملل می تواند با تکیه بر اعتبار قطعنامه های خود هند را برای اجرای همه پرسی تعیین وضعیت کشمیر تحت فشار قرار دهد تا برای همیشه بحران در منطقه جنوب آسیا از بین برود و هند و پاکستان نیز از فرصت لازم برای توسعه همکاری برخوردار شوند.