بررسی مطبوعات چاپ کابل 17 جوزا 1399

"صلح با طالبان ، بیم و امید زنان" ، " آیا ترمپ بازیچه ی دست طالبان خواهد شد" و " به اخلال گران روند صلح نه بگویید " ، مهمترین عناوین سرمقاله روزنامه های امروز چاپ کابل است.

صلح با طالبان ، بیم و امید زنان عنوان سرمقاله ی روزنامه ی اطلاعات روز است که در آن چنین امده است :

به‌نظر می‌رسد گفت‌وگوهای بین‌الافغانی در آستانه برگزاری است. وزیر خارجه امریکا روزهای قبل با رییس‌جمهور و رییس شورای مصالحه ملی افغانستان در مورد زمان و مکان گفت‌وگوهای بین‌الافغانی صحبت کرده است. همچنان زلمی خلیل‌زاد، فرستاده ویژه امریکا برای صلح گفته که گفت‌وگوها برای تصمیم‌گیری در مورد مذاکرات بین‌الافغانی به‌زودی آغاز می‌شود. از طرف دیگر، روند رهایی زندانیان دو طرف ادامه دارد. حکومت افغانستان و طالبان در یک آتش‌بس اعلام‌نشده به‌سر می‌برند، هرچند طالبان پراکنده در گوشه و کنار افغانستان دست به خشونت می‌زنند. اما ظاهرا این میزان خشونت از دید افغانستان زیاد جدی نیست. شورای امنیت‌ ملی کشور از وضعیت جاری راضی است. اما شهروندان افغانستان از جمله زنان با بیم و امید این روند را دنبال می‌کنند.

اطلاعات روز می افزاید :

همزمان با جدی‌شدن گفت‌وگوهای بین‌الافغانی، زنان در میان ترس و امید قرار گرفته‌اند. امید به این‌که با صلح طالبان چهار دهه خشونت در افغانستان پایان یابد. زیرا زنان از قربانیان اصلی چهار دهه جنگ هستند. اما ترس و نگرانی از معامله سیاسی با حقوق زنان در مصالحه با طالبان است. زنان افغانستان مخالف بازگشت حاکمیت طالبان‌ هستند. نگاه زن‌ستیزانه طالبان برای کسی پوشیده نیست. این گروه در زمان حاکمیت خود، دختران را از آموزش محروم و زنان را از کارکردن در بیرون از خانه و حتا بیرون‌شدن آنان بدون همراه مرد محرم را ممنوع کرده بود. زنان در حاکمیت طالبان به هیچ یک از حقوق اولیه خود دسترسی نداشتند. برای همین زنان از طرز فکر زن‌ستیزانه و افراطی در نظام سیاسی آینده نگران هستند. از این‌رو، نگرانی زنان از حق آموزش، کار و آزادی‌های فردی و اجتماعی باید به رسمیت شناخته شود.

و آیا ترمپ بازیچه ی دست طالبان خواهد شد عنوان تحلیلی از روزنامه ی راه مدنیت است که در آن چنین آمده است :

طالبان می‌گویند که دولت غنی/عبدالله یک مخلوق نامشروع و عروسک خیمه‌شب‌بازی جامعه کافر بین‌الملل است که تنها تا زمانی توانایی ماندن در قدرت را دارند که نیروهای ناتو از ارتش و پولیس آن‌ها حمایت کنند. همچنین در ادامه می‌گویند نیروهای امریکایی و به دنبال آن تمام نیروهای ناتو، به‌سوی در خروجی روانند؛ زیرا توافق‌نامه صلح ۲۹فبروری که توسط فرستاده امریکایی، زلمی خلیلزاد، با طالبان امضا شده است همین را می‌گوید؛ وعده کاهش ۴۰درصدی نیروهای قبلی امریکا تا اواسط ماه جولای و عزیمت کامل‌شان از افغانستان تا بهار ۲۰۲۱٫ در نبود نیروهای ایالات متحده، متحدان ناتو نیز باقی نخواهند ماند.

راه مدنیت می افزاید :

اگر پرزیدنت ترمپ بخواهد بازیچه دست طالبان قرار نگیرد، زمان آن فرا رسیده که برنامه‌های ایالات متحده را به‌روشنی اعلام کند. در حقیقت توافق ۲۹فبروری، چنان که خواهیم دید، در آن حد که خیلی‌ها از جمله رهبری طالبان به آن باور پیدا کنند، روشن یا تعیین‌کننده نیست.

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی انیس که در سرمقاله ای تحت عنوان به اخلال گران روند صلح نه بگویید چنین نوشته است :

تحولات اخیر در صحنه سیاسی، فرصت های زیادی برای حل معضل افغانستان ایجاد کرده است و هیچ بهانه یی وجود ندارد که مذاکرات میان افغانان آغاز نشود.
رفع بن بست سیاسی میان سیاست ورزان کشور،آزادی شمار زیادی از زندانیان طالبان، وادامه پیدا کردن آتش بس غیر رسمی میان نیروهای دولتی و طالبان تحولات مثبتی است که در روز های اخیر در صحنه سیاسی کشور رخ داده و امید ها را برای حل معضل افغانستان ازمسیر گفت وگو های سازنده بیشتر کرده است.
یکی از مواد توافقتنامه صلح میان امریکا و گروه طالبان،آغاز مذاکرات میان افغانان بود، اما به نسبت پاره یی ازمشکلات میان سیاست ورزان کشور، وپافشاری طالبان به رهایی پنچ هزار زندانی آن گروه و ادامه رقابت های منفی میان شماری از کشور های منطقه، این روند آغاز نشد.
انیس می افزاید :

 در صف جانب مقابل پراگندگی و چند دستگی دیده می شود، با وجود علاقمندی رهبران طالبان به ادامه آتش بس،حلقه هایی در داخل این گروه تلاش دارند تا روند صلح را با ایجاد تنش ها و خشونت ها، اخلال کنند. بنابر این لازم است که رهبری طالبان چهره های مغرضی که می توانند ظرفیت های موجود و تلاش های جاری سیاسی را پیرامون روند صلح به چالش بکشند، شناسایی کنند. یکی از شیوه های که می توان،اغراض و اخلال را مهار کند آغاز هر چه زودتر گفت وگو ها میان افغانان است. زیرا به همان پیمانه یی که تلاشها برای آغاز این روند جدی تر شده است فعالیت های اغراض آمیز و اخلالگر نیز بیشتر شده است. بهتر است که رهبری طالبان هر چه زودتر در همسویی با مردم شان قرار گیرند.