بررسی مطبوعات کابل 26 عقرب: دانشگاه یا زایشگاه افراطیت

"کهنه کتاب واکنش فصلی به حوادث را ببندید" ، "برنامه ی کاربردی مهم ترین معیار برای رای اعتماد" و "دانشگاه یا زایشگاه افراطیت"، مهمترین عناوین سرمقاله روزنامه های امروز چاپ کابل است.

روزنامه ی هشت صبح در سرمقاله ای تحت عنوان کهنه کتاب واکنش فصلی به حوادث را ببندید چنین نوشته است :
واقعیت تلخ این است که فرهنگ پیش‌گیری از حوادث قابل کنترل تا هنوز در ادارات دولتی جا نیفتاده است. با وجودی که اداره‌ی هواشناسی کشور از بارش سنگین باران و جاری‌شدن سیل در بعضی از ولایات از جمله کابل هشدار داده بود، شهرداری کابل اما گوشی به این هشدار نسپرده بود. اگر این هشدار جدی گرفته می‌شد و شهرداری با روی‌کرد پیش‌گیرانه وارد اقدام می‌شد، شاید جاده‌های کابل زیر آب نمی‌رفت. نظم ترافیکی در پی این آب‌گرفته‌گی هم مختل نمی‌شد و مردم نیز دهن به دشنام و انتقاد در برابر دولت نمی‌گشودند. 
هشت صبح می افزاید:
کابل شهری است که استعداد جذب آب باران در آن بسیار کم است. شهرداری با درک این واقعیت باید به صورت پیوسته از آب‌روها و کانال‌های آب در این شهر نظارت کند. در شرایطی که هشدار بارش سنگین داده می‌شود، باید در حالت آماده‌باش کامل درآید و نسبت به حوادث به موقع واکنش نشان دهد. به جای انداختن بار تمام گناه‌ها بر دوش مردم، بهتر است آن‌ها را هدایت و راهنمایی کند. هم‌چنان تسهیلات و امکانات لازم را فراهم کند که مردم دیگر مجبور نشوند که خاک‌روبه‌ها و اشغال‌ها را در آب‌روها بیندازند؛ بلکه باید مستقیم به زباله‌دانی بفرستند. این کارها زمانی ممکن خواهد شد که مسوولان امور به صورت قاطع تصمیم بگیرند که کهنه‌کتاب واکنش فصلی به حوادث را بسته کنند و در تمام فصول سرگرم کار برای بهبود شهری باشند که هر سال زیر آب می‌رود و زنده‌گی عمومی در آن مختل می‌شود.

و برنامه ی کاربردی مهم ترین معیار برای رای اعتماد  عنوان سرمقاله ی روزنامه اطلاعات روز است که در آن چنین آمده است: اکنون توپ در میدان مجلس است. داشتن برنامه «کاربردی» مهم‌ترین معیار برای رای اعتماد به وزیران پیشنهادی است. افغانستان در شرایط دشواری قرار دارد. ارائه خدمات حکومتی در حال حاضر در بدترین وضعیت خود نسبت به تمام سال‌ها و حکومت‌های گذشته قرار دارد. جنگ فراگیر شده، ناامنی در شهرها بیداد می‌کند، فقر و بیکاری سر به آسمان کشیده، فساد به اوج خود رسیده و هیچ نقطه‌ی روشنی که نشان‌دهنده یک قدم پیشرفت در عرصه‌ی حکومت‌داری باشد، وجود ندارد.
هشت صبح می افزاید:
وزیران به‌عنوان بازوی اجرایی حکومت اگر برنامه‌ کاربردی نداشته باشند و اگر معیار رای اعتماد مثل گذشته در مجلس برخورد سلیقه‌ای، پولی، سیاسی و تیمی باشند هرگز افغانستان نمی‌تواند از این گردونه‌ی دشوار عبور کند و چرخه‌ی ناکامی همچنان بر زندگی مردم سایه خواهد انداخت. بدون شک پارلمان نیز شریک این ناکامی خواهد بود.
پرونده کابینه کنونی که روی میز پارلمان است، مثل دور حکومت وحدت ملی یک کابینه سیاسی و نتیجه‌ی یک توافق سیاسی است. نگرانی این است که وکلا به‌جای توجه به برنامه‌ها، گذشته و کارکرد نامزدوزیران، برخوردهای سلیقه‌ای، سیاسی و تیمی را مبنا قرار دهند.

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی راه مدنیت که در سرمقاله ای تحت عنوان دانشگاه یا زایشگاه افراطیت چنین نوشته است:

زنگ خطر حضور افراد افراطی در دانشکده شرعیات دانشگاه کابل، مدارس مربوط جمعیت اصلاح، حزب‌التحریر و دیگر مدارس با انگیزه‌های آموزش افراط‌گرایی، مدت‌ها پیش نواخته شده است. بنابراین سابقه عضوگیری گروه‌های تروریستی از دانشگاه‌های کشور امری تازه نیست. پیش از این نیز، دانشجویان از رشته‌های مختلف مانند طب و انجینری و شرعیات به طالبان و داعش پیوسته بودند.

پیامد این عضوگیری این بوده که دانشجویان به جای اینکه نیروی پیشرو توسعه و افراد دارای مهارت باشد، به نیرویی سرخورده، خشمگین، ناراضی و افراطی علیه روند توسعه تبدیل می‌شوند.

در پایان نویسنده می افزاید:

مبارزه با افراط‌گرایی از طریق تمهیدات امنیتی مانند بازداشت استادان و دانشجویان مبلغ تروریزم و اشاعه‌دهنده اندیشه‌های تروریستی و افراط‌گرایانه، لازم است؛ اما کافی نیست.

فراتر از آن، دانشگاه کابل نیاز به یک بازنگری عظیم و قدرتمند زیربنایی دارد؛ بازنگری که بتواند با افراط‌گرایی و تروریزم تکفیری با ابزارهای علمی و فرهنگی، مبارزه کند و با بازکردن راه برای ورود اندیشه‌های جدید و طرح پرسش‌ها و دغدغه‌های جدید نسل امروز، در برابر گفتمان افراط ، تکفیری‌گری و ترور و تفرقه، گفتمان‌های بدیل و جایگزین ارایه کند.