مطبوعات کابل 8 قوس: دام مذاکره در سایه

"دام مذاکره در سایه" ،" ضرورت آغاز به کار شورای مصالحه ی ملی" ،" از اختلاف تنها طالبان سود می برند

روزنامه ی هشت صبح در سرمقاله ای تحت عنوان دام مذاکره در سایه چنین نوشته است :

امید به توافق روی کارشیوه‌ی مذاکرات صلح هنوز هم در گفتار اعضای هیأت دولت موج می‌زند. هم‌چنان با وجودی که از دید عموم، مذاکرات دوحه دچار بن‌بست شده است، اعضای هیأت اما وجود بن‌بست در مذاکرات را تأیید نمی‌کنند. از نظر آن‌ها، چیزی که از آن به بن‌بست تعبیر شده است، اختلاف دیدگاه است که به‌زودی برطرف خواهد شد. از همین رو، هیأت دولت مصمم به ترک دوحه و یا توقف مذاکرات حتا برای یک بازه‌ی زمانی کوتاه هم نیست.

در سوی دیگرِ میز، هیأت طالبان هم میلی به توقف و قطع مذاکرات ندارد. با این وجود، هنوز برای بازی در مرکز میدان آماده نیست و بازی در حواشی میدان را به نفع خود می‌داند. از این ترفند می‌توان به دام «مذاکره در سایه» تعبیر کرد. هدف استفاده از این دام، سرگرم‌کردن رقیب به جزئیات و حواشی است؛ حیله‌ای که شرایط را آماده می‌کند تا تیر به موقع به هدف بخورد.

هشت صبح می افزاید:

هدف اصلی که با دام «مذاکره در سایه» دنبال می‌شود، آماده‌کردن کلیه‌ی شرایط برای پذیرش «حکومت موقت» از سوی غنی است. ظاهراً نسحه‌ای را که قطر، پاکستان و امریکا نیز روی آن توافق دارند، دولتی با همین ویژه‌گی است. سناریو طوری است که پیش از آتش‌بس باید «حکومت موقت» تشکیل شود و در جریان آتش‌بس، دو طرف روی تشکیل «حکومت جدید اسلامی» با هم بحث کنند. اما هدف هیأت دولت که برقراری آتش‌بس و شروع مذاکرات اصلی با حفظ دولت کنونی است، در نتیجه‌ی حیله‌ی «مذاکره در سایه» تاکنون به دست نیامده است.

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی راه مدنیت که در سرمقاله ای تحت عنوان ضرورت آغاز به کار شورای مصالحه ی ملی چنین نوشته است:

این که جامعه جهانی خواستار تشکیل شورای عالی مصالحه و مجمع عمومی آن شده، امری بجا و درست است. خواست اتحادیه اروپا، یک‌صدایی در میان هیات دولت است تا گفتگوهای قطر به هرشکلی به توافقی با طالبان برسد. برای جامعه جهانی صلح اولویت دارد نه تداوم جمهوری.

اما این مسوولیت خود افغان‌هاست که با توجه به گستردگی و تنوع فرهنگی بر حفظ جمهوری تلاش کنند.

راه مدنیت می افزاید :

صف جمهوری اسلامی افغانستان باید متنوع، گسترده و فراگیر باشد، اما متحد، یک‌صدا و قاطع. به بیان دیگر، سنگ‌اندازی در برابر عدم تشکیل شورای عالی مصالحه از هر جهت و طرفی باشد، در شرایطی که صف طالبان متحد و هماهنگند، عقلانی به نظر نمی‌رسد.از این جهت، ضرورت فوری است که شورای عالی مصالحه ملی فعال و هماهنگ شود تا به گونه ساختارمند، از چنددستگی که اکنون در صف هیات دولت ایجاد شده، جلوگیری شود.

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی آرمان ملی که در سر مقاله ای تحت عنوان از اختلاف تنها طالبان سود می برند چنین نوشته است:

در حالي که از شکستن بن بست در مذاکرات دوحه ميان هيأت دولت و نماينده گان طالبان سخن گفته مي شود و ممکن است مذاکرات رسمي آغاز گردد، سخنگويان حکومت برخلاف اين خوشبيني ها و اميدواري ها، مي گويند که بن بست مذاکرات نشکسته و اختلاف هنوز هم ميان هيأت دولت و طالبان به قوت خود وجود دارد.

هيأت دولت مي خواهد آتش بس در اولويت مذاکرات قرار داشته باشد، اما نماينده گان طالبان  اصرار به رهايي باقي‎مانده زندانيان شان را از زندان هاي کشور دارند.

درپایان آرمان ملی می افزاید :

نمايند گي سياسي اتحاديه اروپا در يک اعلاميه يي خواستار فعال شدن شوراي عالي مصالحه شده و داکتر عبدالله از آن استقبال کرده است.

به همين گونه سفارت انگليس هم خواستار نهايي شدن فوري تشکيلات شوراي مصالحه ملي و فعال شدن  اين نهاد شد.

سفارت انگليس در توييتي  نوشت که خواستار شروع کار اين شورا براي هدايت و مديريت گفت و گوهاي صلح است.

بريتانيا تاکيد کرده است که شوراي عالي مصالحه ملي بايد فراگير باشد و از تکثر جامعه افغانستان نماينده گي کند و ديدگاه هاي زنان، اقليت ها و ديگر گروه ها به طور جدي مورد توجه قرار گيرد.

با توجه به همين ملاحظات، بايد ارگ و سپيدار اختلاف شان را در مورد چگونگي مذاکرات صلح برطرف کنند و تلاش کنند هم نظر شوند و در موضع واحد قرار بگيرند و به نظر يکديگر  ارزش و اهميت قايل شوند