Pars Today

"حمله بر دانشگاه کابل، پرونده ای در تاق نسیان؟" ، "برکناری انبوه کارمندان خدمات ملکی زیر نام اصلاحات" و "کوچ از دوحه طرحی برای نجات حکومت است"، مهمترین عناوین سرمقاله روزنامه های امروزچاپ کابل است.

حمله بر دانشگاه کابل، پرونده ای در تاق نسیان؟ عنوان سر مقاله ی روزنامه ی اطلاعات روز است که در آن چنین آمده است:
برای مردم هنوز داغ حمله بر دانشگاه کابل و مرکز آموزشی موعود تازه است. هر دوی این نهاد آموزشی هنوز کمر راست نکرده است. اما به‌نظر می‌رسد پرونده‌های این تراژیدی انسانی مثل ده‌ها رویداد دیگر از نظر حکومت در حال بسته شدن است. معاون اول رییس‌جمهور در سوم قوس گفته بود که هفته آینده پرونده حمله بر دانشگاه کابل به دادگاه فرستاده می‌شود، اما از این وعده روزها گذشته است و خبری از دادگاه علنی نیست. واقعاً برای کسی روشن نیست که پرونده کجا رسیده و چه سرنوشتی را طی می‌کند. نگرانی اصلی این است که سرنوشت این پرونده نیز به فراموشی سپرده شود. این اولین باری نیست که حکومت افغانستان از رسیدگی به پرونده‌های خون‌بار و رویدادهای تراژیک سخن می‌زند. در عمل اما سر نوشت هیچ‌ پرونده برای مردم روشن نشده و در تاق نسیان گذاشته شده است.
اطلاعات روز می افزاید:
آقای صالح وعده داده بود که تمام پرونده حمله بر دانشگاه کابل را بدون هیچ سانسور در خدمت مردم قرار خواهد داد. او گفته بود که متهمان این جنایت دادگاه علنی خواهد شد. یک روز پس از این وعده‌ها دوباره معاون اول رییس‌جمهور اعلام کرد که تحقیقات در مورد حمله به دانشگاه کابل به بُن‌بست رسیده است. از آن روز تاکنون هیچ حرفی در مورد این پرونده گفته نمی‌شود. به نظر می‌رسد سرنوشت این پرونده نیز در جمع تحقیقات همیشه بی‌نتیجه‌ی حکومت افغانستان خواهد پیوست. آقای صالح باید روشن کند که چرا تحقیقات در مورد این حمله به ‌بن‌بست رسیده است. از نظر مردم رسیدگی به این پرونده آزمون دشوار برای سیاست‌های قاطعانه‌ی آقای صالح است. مردم منتظر نتایج تحقیقات در مورد این حادثه هستند.

و برکناری انبوه کارمندان خدمات ملکی زیر نام اصلاحات عنوان سرمقاله ی روزنامه ی هشت صبح است که در آن چنین آمده است:
شماری از ادارات افغانستان اخیراً زیر نام اصلاحات به برکناری انبوه کارمندان دولت دست زده‌اند. البته چنین برکناری‌هایی در حکومت‌های افغانستان پیش از این نیز انجام شده است.

هشت صبح می افزاید:

اصلاحات در افغانستان بیش‌تر به یک افسانه شباهت داشته است، تا به یک واقعیت. ما در جریان حکومت وحدت ملی شاهد بودیم که مقرری‌ها با روحیه جانب‌دارانه و گزینشی انجام می‌یافت و شماری از افراد بدون داشتن تخصص و تجربه کاری به کارهای مهم دولتی گماشته می‌شدند. محصول کار تقرری‌ها در حکومت وحدت ملی، اداراتی است که از انجام وظایف‌شان در ارایه خدمات عاجز اند و کشور با ناامنی و فقر فراگیر رو‌به‌رو است. حتا در همین حکومت، شاهد آن بودیم که شماری از وزیران تحصیل‌کرده از کار برطرف شدند و شماری از افرادی که لیاقت و شایسته‌گی وزارت‌های کلیدی حکومت را نداشتند، به جای آنان گماشته شدند. در شرایط کنونی که فقر و ناامیدی کشور را فرا گرفته است، بهتر است حکومت مسوولیت‌های کنونی‌اش را به خوبی انجام دهد و مردم را با نام اصلاحات بی‌کار و بی‌سرنوشت نسازد.

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی صبح کابل  که در سرمقاله ای تحت عنوان کوچ از دوحه طرحی برای نجات حکومت است چنین نوشته است:

موضوع کوچ گفت‌وگوهای صلح افغانستان از دوحه، یک سیاست منطقه‌ای است. ایران، ازبکستان، روسیه و نظر به اوضاع جدید، افغانستان، دست‌به‌یکی شده‌اند تا صلح افغانستان را از سیاست‌های غربی جاری در منطقه، خارج کند.
دیدار آقای محب، مشاور شورای امنیت ملی کشور با عباس عراقچی، معاون وزرات خارجه‌ی ایران و حضور عراقچی در افغانستان، خود نشان می‌دهد که این کشور، خواهان سهم بیش‌تری در گفت‌وگوهاست و می‌خواهد نقش پررنگی را به عهده بگیرد.
گفت‌وگوهای صلح افغانستان، همزمان با کوچ از قطر، از سیاست‌های خلیل‌زاد و امریکا نیز خارج خواهد شد و چنین تصور می‌شود که نقش روسیه در این ماجرا، جایگزین میانجی‌گری‌های امریکا شود.

درپایان صبح کابل می افزاید:
صلح افغانستان، چنانچه دیدیم، طبق مراد حکومت نیست و برای تغییر جهت آن، لازم است تا افغانستان وارد جریان سیاسی‌ای شود که همسایگان‌اش، بازیگران آن‌اند.
شاید رفتن به طرف سیاست‌های منطقه‌ای بد نباشد اما؛ مدیریت بسیاری از سیاست‌های غربی‌ها، توسط پاکستان، صورت می‌گیرد. کشوری که همکار خوب کشورهای عربی مخالف ایران است.