مطبوعات کابل 18حوت: حضور زنان به مثابه نفی گفتمان مرد سالار

"حضور زنان به مثابه نفی گفتمان مرد سالار" ، "هشت مارچ امسال، همه چیز علیه زنان است" و "صلح در سایه ی تساهل و مدارا" ، مهمترین عناوین سرمقاله روزنامه های امروز چاپ کابل است.

روزنامه ی هشت صبح در سرمقاله ای تحت عنوان حضور زنان به مثابه نفی گفتمان مرد سالار چنین نوشته است:

 حالا که افغانستان در آستانه یک تحول تاریخی دیگر قرار گرفته است، جا دارد تا زنان نیز به عنوان طرف سوم مذاکرات با انسجام و نیروی بیش‌تر وارد مذاکرات صلح شوند. هرچند خواست‌های زنان در بسا موارد با خواست‌های سایر گروه‌های اجتماعی ما هم‌سان است، اما جا دارد تا زنان به گونه جداگانه از آدرس یک طیف اجتماعی با ارزش‌های خاص وارد گفت‌وگو شوند. در این گفت‌وگو، زنان باید با تمام طرف‌ها گفت‌وگو کنند.

هشت صبح می افزاید:

. هم‌زمان که شماری از زنان در میز مذاکره‌اند، شمار دیگری باید در سطح ملی و بین‌المللی برای جلوگیری از خطر به حاشیه رفتن‌شان دادخواهی کنند. طالبان نیز باید بدانند که برای زیستن در جهان معاصر، ناگزیر به پذیرش حضور زنان در عرصه‌های گوناگون‌اند؛ چرا که بخشی از کمک‌های جهان مشروط به پشتیبانی از این حضور است و طالبان نیز به این درک رسیده‌اند که افغانستان بدون کمک‌های جهانی و هم‌زیستی با جهان معاصر نمی‌تواند این کمک‌ها را دریافت کند. فراتر از آن، در جهانی که ارزش‌ها و منافع کشورها درهم تنیده و در بسا موارد غیر قابل تفکیک است، نادیده گرفتن زنان به عنوان نیم نفوس جامعه افغانستان، برای هیچ کشوری در جهان امروز قابل پذیرش نیست.

و هشت مارچ امسال، همه چیز علیه زنان است عنوان سرمقاله ی روزنامه ی اطلاعات روز است که در آن چنین آمده است:

به‌طور بی‌‌پیشینه در سال گذشته زنان در افغانستان در نتیجه‌ی حملات هدفمند در کشور کشته‌ شده‌اند. عمدتا زنانی‌ جان‌های‌شان را از دست داده‌اند که در بخش‌های حساس و مهم مشغول به فعالیت بودند. از طرف دیگر، بخش قابل توجهی از قربانیان جنگ در افغانستان هنوز زنان هستند. تلفات غیرنظامیان در افغانستان پس از آغاز مذاکرات صلح افزایش یافته است. براساس گزارش نهادهای بین‌المللی سال ۲۰۲۰ که می‌توانست سال صلح در افغانستان باشد، جنگ بیشتر از هر زمان دیگری از غیرنظامیان قربانی گرفته و از میان بیشتر از سه‌هزار غیرنظامی قربانی جنگ، زنان و کودکان ۴۳ درصد تلفات غیرنظامیان را تشکیل می‌دهند. به‌صورت مشخص در سال گذشته میلادی ۳۹۰ زن در افغانستان در نتیجه جنگ قربانی شده‌اند.

اطلاعات روز می افزاید:

با توجه به شرایط ویژه و تحولات بنیادی سیاسی پیش رو، ایجاب می‌کند که حکومت نقش زنان را در جایگاه تصمیم‌گیری از شعار به عمل برساند. واقعیت این است که زنان حق دارند نگران آینده باشند. طالبان در زمان حاکمیت خود در نیمه دوم دهه هفتاد خورشیدی، دختران را از آموزش محروم و زنان را از کار در بیرون خانه و حتا بیرون‌شدن آنان بدون همراهی مرد محرم را ممنوع کرده بودند. زنان در حاکمیت طالبان به هیچ یک از حقوق اولیه خود دسترسی نداشتند. برای همین زنان از طرز فکر زن‌ستیزانه و افراطی در نظام سیاسی آینده نگرانند. طالبان شاید بیشتر از هر گروه دیگری در افغانستان با زنان مشکل داشته باشند. بعید به‌نظر می‌رسد این گروه به‌راحتی حقوق زنان را در میز مذاکره به رسمیت بشناسد.

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی راه مدنیت  که در سرمقاله ای تحت عنوان صلح در سایه ی تساهل و مدارا چنین نوشته است :

پاپ فرانسیس در دومین روز سفر خود به عراق، با آیت‌الله علی سیستانی از قدرتمندترین رهبران دینی عراق و مرجع میلیون‌ها مسلمان دیدار کرد. پاپ فرانسیس پس از این دیدار، به شهر باستانی اور رفت و در آنجا افراط‌گرایی و خشونت به نام دین را محکوم کرد. دیدار پاپ با آیت‌الله سیستانی از مراجع تاثیرگذار در جهان اسلام یکی از وقایع مهم تاریخی در برهه کنونی است. بدون شک بخش بزرگی از آسیب‌های جامعه بشری به دلیل نبود فهم و درک مشترک از باورهای است که هر کدام از ادیان برای پیروان خود ارایه می‌کنند.جهان اسلام و دنیای مسیحیت به عنوان دو دینی که بیشترین پیروان را در میان سایر ادیان دارند، می‌توانند تاثیرات بسیاری بر صلح جهانی داشته باشند.دیدار این دو رهبر دینی جهان تاریخی و حایز اهمیت خوانده شده است. آیت‌الله سیستانی بارها بر تساهل و مدارا تاکید کرده و مذاهب اسلامی را به خویشتن‌داری و زندگی مسالمت‌آمیز در کنار یکدیگر دعوت کرده است.

صبح کابل می افزاید:

این امر در فضای کنونی نظام بین‌الملل که بیش از همه دوره‌ها آکنده از خوانش‌های نفرت‌انگیز از دیگری است حایز اهمیت می‌باشد.در چنین فضایی که رهبران دینی دنیا در پی ساختن گفتمان تساهل و مدارا دینی هستند، اما در افغانستان متاسفانه برخی از بزرگان دینی بر طبل نفاق و دوری میان مذاهب مختلف می‌کوبند. افغانستان همواره نمونۀ عالی از تساهل و مدارای مذهبی بوده  و مردم همواره با تساهل و مدارا در کنار یکدیگر زیسته‌اند، اما شوربختانه در چهار دهۀ اخیر به دلیل وجود جنگ‌های داخلی و فضای نابه‌سامان آن، زمینه برای ورود گفتمان‌هایی که تاکید بر حذف دیگری داشته‌اند فراهم شده است. گفتمان‌های رادیکالی که پاشنه آشیل جامعه افغانی شده و رسیدن به صلح را دچار مشکل کرده است علمای افغانستان باید با الگوبرداری از بزرگان دینی دنیا زمینه را برای ایجاد گفتمان تساهل و مدارای مذهبی فراهم کنند و اجازه ندهند گفتمان‌های وارداتی زمینۀ دوری مذاهب مختلف را فراهم گردانند.