Pars Today

"آیا اجماع منطقه ای حاصل خواهد شد" ، "سرنوشت افغانستان و دو سناریوی انتقال قدرت" و "چالش های کنفرانس مسکو" مهمترین عناوین سرمقاله روزنامه های امروز چاپ کابل است.

روزنامه ی اطلاعات روز در سر مقاله ای تحت عنوان آیا اجماع منطقه ای حاصل خواهد شد چنین نوشته است:

روسیه فردا (۱۸ مارچ) میزبان نمایندگان دولت افغانستان، طالبان، نمایندگان امریکا، روسیه، چین و پاکستان است. آجندای اصلی این نشست مسأله‌ی صلح افغانستان است. آنچه نشست فردا را متمایز می‌کند، حضور نمایندگان جناح‌های مختلف از افغانستان و کشورهای دخیل در امر جنگ و صلح افغانستان است. از افغانستان در این نشست تمامی جناح‌ها نماینده دارد. شورای عالی مصالحه، مجلس نمایندگان و چهره‌های شاخص سیاسی در سطح بالا در این نشست شرکت می‌کنند. جناح ارگ نیز در نشست فردا نماینده دارد. هرچند گفته می‌شود نه در سطح بالا. طالبان نیز در چارچوب یک هیأت عالی‌رتبه ده‌نفری به ریاست ملا برادر، رییس دفتر سیاسی این ‌گروه در نشست مسکو شرکت می‌کند.

اطلاعات روز می افزاید:

در شرایطی که امکان رسیدن به صلح در افغانستان بیشتر از هر زمان دیگری ممکن شده است، ایجاب می‌کند که افغانستان به‌عنوان یک حکومت با پشتیبانی نیروهای وسیع سیاسی از این فرصت استفاده کند. دوری جستن از اختلاف در حال حاضر، مهم‌ترین کارخانگی نیروهای سیاسی افغانستان است.

و سرنوشت افغانستان و دو سناریوی انتقال قدرت عنوان سرمقاله ی روزنامه ی هشت صبح است که در آن چنین آمده است:

در افغانستان، دولت انتقالی و انتخابات زودهنگام، دو سناریویی است که برای انتقال قدرت به دولت جدید طرح شده است. ایده سناریوی نخست از امریکا، روسیه، چین و پاکستان است. ایده سناریوی دوم متعلق به ارگ ریاست جمهوری است که احتمالاً توسط هند و ایران پشتیبانی خواهد شد. در گستره سیاست افغانستان، تقابل اصلی فعلاً تنها بین همین دو سناریو است. موفقیت هر یک از این سناریوها می‌تواند نتیجه متفاوتی برای آینده افغانستان رقم بزند اما در این تقابل،  شانس پیروزی با سنارویی است که بتواند همراهی مردم افغانستان و جامعه جهانی را به شمول گروه طالبان به دست بیاورد.

هشت صبح می افزاید:

انتخابات زودهنگام یک سناریوی مطلوب‌تر نسبت به دولت انتقالی است. البته با این شرط که جناح ارگ بتواند جزئیات این سناریو را طوری طرح کند که از یک طرف برای مردم افغانستان، جامعه جهانی و گروه طالبان قانع‌کننده و قابل پشتیبانی باشد و از طرف دیگر با شرایط عینی کشور هم‌خوانی داشته باشد. هرگاه این سناریو نتواند با این شرایط روی کاغذ پیاده شود، شانس موفقیت آن بسیار کم خواهد بود.

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی راه مدنیت که در سرمقاله ای تحت عنوان چالش های کنفرانس مسکو چنین نوشته است:

روند صلح افغانستان بعد از ناکامی دوحه دوباره در مرکز توجه جهان و قدرت‌های منطقه‌یی قرار دارد. روسیه در مذاکرات سه‌جانبه میان امریکا، چین و به اشتراک پاکستان و دعوت دولت افغانستان و گروه طالبان امیدوار است با برگزاری کنفرانس مشورتی صلح در مسکو جای خالی دوحه را پر کند.روسیه پیش از برگزاری این کنفرانس مشورتی رسما اعلام نمود که از دولت ایتلافی در افغانستان حمایت می‌کند و ایجاد دولت ایتلافی را منطقی‌ترین راه در روند مذاکرات صلح می‌داند تا طالبان در حیات سیاسی کشور سهم داشته باشند.دولت پیش از برگزاری کنفرانس مشورتی در مسکو، مخالفت صریح خود را با پیشنهاد روسیه دربارۀ دولت موقت نیز رسما ابراز نمود و نسخۀ روسیه را دوای بی‌تاثیر عنوان کرد.

در پایان راه مدنیت می افزاید:

امریکا علایق و منافع روسیه را در منطقه و مخصوصا در کشورهای آسیای میانه می‌داند و علاقمند با همکاری است. امریکا به‌خاطر ترک آبرومندانه ی افغانستان به همکاری‌های خود با کشورهای پرنفوذ منطقه ادامه خواهد داد.سازمان ملل و تمام کشورهای جهان طرفین دولت و طالبان و نیروهای سیاسی ما را به هم‌پذیری، گفتگو و سازش دعوت می‌کنند تا مردم افغانستان حق گم‌شدۀ انتخاب سرنوشت خود را دریافت کنند.تا زمانی‌که ما هنر و فرهنگ هم‌پذیری و سازش را نیاموزیم تلاش‌های بیگانگان درد ما را دوا نخواهد کرد؛ چون بشردوستانه‌ترین تلاش‌های بیگانگان به‌خاطر منافع‌شان است و در آینده نیز باقی خواهد ماند.