مطبوعات کابل 6 ثور: استراتژی انتظار طالبان

"کمبود آموزگار در معارف قابل قبول نیست"، "استراتژی انتظار طالبان" و "جمهوریت در شهر امارت در روستا" ، مهمترین عناوین سرمقاله روزنامه های امروز چاپ کابل است.

کمبود آموزگار در معارف قابل قبول نیست عنوان سرمقاله ی روزنامه ی اطلاعات روز است که در آن چنین آمده است:

براساس آمارهای رسمی سال ۱۳۹۸، حدود ۷۰ هزار آموزگار در نظام تعلیمی معارف کمبود است. در یک مورد در هفته گذشته معترضان در کابل ادعا کردند که تنها در ناحیه سیزدهم شهر کابل حدود یک‌هزار و ۳۰۰ آموزگار کمبود است و آموزگارانی که در سال پیش از آن به‌گونه‌ی قراردادی استخدام شده بودند، در سال جدید قرارداد دریافت نکرده‌اند. در میان آموزگاران موجود هم حدود ۵۰ درصد آن‌ها غیرمسلکی‌اند. آمار امسال وزارت معارف نیز نشان می‌دهد که تنها ۲۰ درصد از آموزگاران درجه‌ی تحصیلی لیسانس دارند. ۵۷ درصد آن فوق بکلوریا (۱۴ پاس) و باقی آن درجه‌ی بکلوریا (۱۲ پاس) را دارند.

علاوه بر مشکلات نبود آموزگار، مکاتب افغانستان کمبود ساختمان نیز دارد. براساس آمار رسمی وزارت معارف، از مجموع ۱۸ هزار مکتب در سراسر کشور، حدود ۴۱ درصد این مکاتب ساختمان ندارد

اطلاعات روز می افزاید:

 نظام معارف کشور از فساد آسیب‌پذیر است. در سال‌های گذشته مسئولان وزارت معارف برای صدها آموزگار خیالی فهرست ساخته و نام آن‌ها را درج سیستم کرده است. هرچند هنوز رقم دقیق آموزگاران خیالی روشن نیست اما دیده می‌شود که مسئولان این وزارت اولویت‌ها و نیازمندی‌های مردم و معارف را یا نمی‌دانند و یا گستردگی فساد باعث شده است نیازمندی‌ها دیده نشود. حکومت بایستی هرچه فوری‌تر به این معضل رسیدگی نموده و عدالت را در این زمینه تأمین کند.

و استراتژی انتظار طالبان عنوان سرمقاله ی روزنامه ی هشت صبح است که‌در آن چنین آمده است:

هدف نهایی گروه طالبان احیای «امارت اسلامی» با تغییر نام آن به «حکومت اسلامی» است. این گروه برای دست یافتن به این هدف از استراتژی «انتظار» کار خواهد گرفت. البته استراتژی جنگ گروه طالبان با نیروهای خارجی در بیست سال گذشته نیز همین استراتژی بوده است.

طبق استراتژی «انتظار»، گروه طالبان در گام نخست برای نیل به هدف نهایی خود از «مقاومت» کار می‌گیرد. در گام بعدی، روی ظرفیت‌های سیاسی، نظامی و سازمانی خود کار می‌کند تا در وضعیت بهتری در مقایسه با وضعیت دولت قرار بگیرد. فرجامین گام این گروه، حمله به دولت با این هدف است که بتواند آن را ساقط و مغلوب کند.

استراتژی «صبر و انتظار» گروه طالبان در جنگ با نیروهای خارجی برای این گروه نتیجه مثبت در پی داشت. امریکا و ناتو که برای قلع و قمع کردن گروه طالبان هزاران سرباز به افغانستان فرستاده بودند، پس از بیست سال درگیری با این گروه، به ترک افغانستان مجبور شدند. نتیجه این تصمیم آن شده است که گروه طالبان حالا خود را روی سکوی «پیروزی» و «فتح» ببیند

هشت صبح می افزاید:

دولت افغانستان باید بداند که استراتژی «انتظار» گروه طالبان خطرناک است. گروه طالبان با این استراتژی به دنبال ساقط کردن دولت و بازتأسیس امارت این گروه است. آماده‌گی کامل برای رویارویی با شرایط دشوار پیش‌رو یگانه راه بقای دولت است. دولت به عنوان یک نهاد مسوول ضمن آن‌که آماده یک جنگ تمام‌عیار در آینده باشد، باید دیپلماسی صلح را نیز کنار نگذارد. صلح‌آوری و صلح‌سازی از مسوولیت‌های دولت است و این هدف نباید در هیاهوی جنگ به طاقچه نسیان سپرده شود.

و نگاهی می اندازیم به روزنامه‌ی راه مدنیت که در سرمقاله ای تحت عنوان جمهوریت در شهر امارت در روستا چنین نوشته است: 

طالبان می‌دانند که آنها فقط در جنگ زنده‌اند، با جنگ نفس می‌کشند و ادامه حیات می‌دهند. در جنگ می‌شکفند، می‌بالند و انرژی می‌گیرند و نام و نشان و آوازه و شهرت می‌یابند، اما در صلح خوار و‌ بی‌مقدار می‌شوند.آنها از مصالحه تنها وضعیتی را جستجو می‌کنند که به‌تنهایی قدرت را قبضه کنند، بساط امارت را پهن و شلاق امر و نهی را به دست بگیرند و تجربهٔ امارت پیشین را دوباره تکرار کنند. ادغام این گروه در جامعهٔ متحول کنونی و پذیرش ارزش‌های مدنی و قوانین عرفی از تصوراتی است که به ذهن نمی‌نشیند!

در پایان راه مدنیت می افزاید:

صرف نظر از نیت‌های پنهانی قدرت‌های غربی و برنامه‌های برخی کشورهای منطقه نسبت به افغانستان، به‌نظر می‌رسد وضعیت کنونی تا سالیان دیگر دوام کند و هم‌چنان شاهد حوادث ناخوشایند در کشورمان باشیم. امکان پیروزی یک‌جانبهٔ طالبان ناممکن است و امکان قلع‌وقمع این گروه توسط دولت نیز در کوتاه‌مدت بعید به‌نظر می‌رسد. پس، احتمالا «جمهوریت» در شهرها و «امارت» در روستاها همچنان تا زمان‌های دیگر دوام کند و برخوردها و جنگ‌ها میان هر دو طرف، هر روز از مردم ستم‌دیدهٔ ما قربانی بگیرد.