مطبوعات کابل 14ثور: آزادی مطبوعات دستاوردی در معرض خطر
"حکومت مردم علیه مردم" ، " آزادی مطبوعات دستاوردی در معرض خطر " و" آزادی بیان،خط سرخی که نباید زرد شود " ، مهمترین عناوین سرمقاله های امروز چاپ کابل است.
روزنامه ی اطلاعات روز در سرمقاله ای تحت عنوان حکومت مردم علیه مردم چنین نوشته است :
پس از برکناری نقیبالله فایق از سمت ولایت فاریاب و نصب محمدداوود بهعنوان والی جدید این ولایت، موجی از اعتراضهای مردمی به این جابجایی از ولایت فاریاب آغاز شد. معترضان به این تصمیم ارگ ریاستجمهوری، میخواهند والی این ولایت در مشورت با مردم تعیین شود. با دوام اعتراضهای مردمی، برخی از چهرههای سیاسی از جمله معاون اول شورای عالی مصالحهی ملی و رییس مجلس نمایندگان نیز با اعتراضهای مردم همراه شدند.
ارگ ریاستجمهوری احتمالا برای فروکشکردن شدت اعتراضهای مردمی در شمال افغانستان، نقیبالله فایق، والی مخلوع این ولایت را بهعنوان سناتور انتصابی تعیین کرد. این اقدام اما به فروکشکردن اعتراضها نینجامید و دامنهی اعتراض از فاریاب به سمنگان، بلخ، تخار و جوزجان نیز رسید.
اطلاعات روز می افزاید:
آنچه در شمال افغانستان میگذرد، فشردهای از مواجههی حکومت مردم علیه مردم است. حکومتهایی که نخواهد یا نتواند حمایت مردم را به همراه داشته باشد، در عمل جز ابزار بروکراسی، از جوهر اقتدار، مشروعیت و محبوبیت اجتماعی خلع سلاح میشود.فارغ از اینکه هر حکومتی برای بقا، مشروعیت و اتوریته، به حمایت مردمی نیازمند است، حکومت افغانستان بهخاصه در وضعیت سیاسی و امنیتی که کشور قرار دارد، بیش از هر زمانی به محبوبیت و مشروعیت مردمی محتاج است. این احتیاج آنقدر شدید و جدی است که میتواند بقا/دوام یا سقوط حاکمیت را رقم بزند.
و آزادی مطبوعات دستاوردی در معرض خطر عنوان سرمقاله ی روزنامه ی هشت صبح است که در آن چنین آمده است :
نهادهای دولتی باید در تأمین امنیت خبرنگاران و موسسات رسانهای صادقانه عمل کنند. پیشگیری از حملات تروریستی و هدفمند علیه خبرنگاران و موسسات رسانهای، از وظایف این نهادها است که باید بدان عمل کنند. نهادها و کارگزاران دولتی باید بدانند که مرگ خبرنگاران و تعطیلی رسانهها، مرگ خود آنها است. از این رو، نادیده گرفتن تهدیدات امنیتی در برابر خبرنگاران و نهادهای رسانهای، به معنای نادیده گرفتن تهدیداتی است که بقای آنها را هدف قرار داده است.
هشت صبح می افزاید :
همچنان مسوولان امور باید بدانند که گردش آزاد اطلاعات، به تقویت دولت و نظام مردمسالاری در کشور کمک میکند. از این رو، نباید در برابر گردش آزاد اطلاعات به یک مانع تبدیل شوند و روند اطلاعرسانی اصولی در کشور را آسیب بزنند.تنها با مواجهه مسوولانه با این تهدیدات میتوان فعالیت آزاد مطبوعات و رسانهها را از خطر نجات داد
و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی صبح کابل که در سرمقاله ای تحت عنوان آزادی بیان،خط سرخی که نباید زرد شود چنین نوشته است :
آزادی بیان، در کنار دیگر دستآوردهای دو دههی اخیر افغانستان، درشتترین دستآوردی بود که افغانستان به آن دست یافت؛ چون به کمک همین آزادی و شکلگیری رسانههای مستقل بود که دولت افغانستان موفق شد به طور نسبی، دستآوردهایی را در بخشهای مختلف سیاسی، اقتصادی و حقوقبشری داشته باشد. در افغانستان؛ کشوری که همواره حاکمیت مطلقه در آن جریان داشته و حاکمان، نه تنها آزادی در عملکرد داشتند؛ بلکه با دراختیارداشتن رسانههای دولتی، عملکردهای خوب و بد خود را نیز توجیه کردند، موجودیت آزادی بیان و رسانهها، از یک طرف میتواند به مهار سیاستمداران بینجامد و از سوی دیگر، مردم را از حقوق و امتیازاتی که دارند، آگاه کند.
در پایان صبح کابل می افزاید :
حفظ آزادی بیان و موجودیت رسانههای مستقل و مردمی، اهرم فشاری خواهد بود بر حکومت پس از صلح که ممکن عملکرد آن با حکومت فعلی تفاوتهای بسیاری داشته باشد؛ چون به هر حال، نیروهای خارجی دیگر برای کنترل وضعیت در افغانستان نیستند و همچنان چهرههایی از طالبان وارد مناسبات قدرت خواهند شد که در هر پست دولتیای گماشته شوند، علاقهی فروکشنشدنی به عملکردهای مستقلانه دارند؛ عملکردهایی که بر اساس ساختار افقی قدرت در گروههای تروریستی قابل خوانش و انجام است.