مطبوعات کابل 6 سرطان : مشکل در کابل جستجوی راه حل در واشنگتن
سرطان 06, 1400 09:45 Asia/Kabul
مشکل در کابل جستجوی راه حل در واشنگتن ، بیماری واگیر کرونا و تاثیر آن بر سیستم های آموزشی ،موج وحشت در رسانه ها و سرخوردکی افکار عمومی عناوین مهم روزنامه های امروزچاپ کابل می باشد .
مشکل در کابل جستجوی راه حل در واشنگتن عنوان سرمقاله ی روزنامه ی اطلاعات روز است که در آن چنین آمده است :
آقای غنی در حالی به امریکا رفته بود که جنگ در ولایت‌های مختلف، از جمله در شمال کشور، شدت گرفته و پروسه‌ی صلح نیز متوقف شده است. همه‌روزه ولسوالی‌ها طی یک روند «عقب‌‌نشینی تاکتیکی» از کنترل نیروهای دولتی خارج می‌شوند و به دست گروه طالبان می‌افتند، که از نظر کارشناسان امور امنیتی بخشی از این روند سقوط به ضعف مدیریت بحران در ارگ ریاست‌جمهوری برمی‌گردد؛ جایی که صلاحیت‌ها و مدیریت جنگ از وزارت دفاع، داخله و امنیت ملی گرفته شده و در انحصار نهادهای مشورت دهنده‌ی مانند دفتر شورای امنیت ملی و اداره امور ریاست‌جمهوری درآمده است. اما آقای غنی در دیدار با جو بایدن، با افتخار گفت که نیروهای امنیتی در روزهای اخیر شش ولسوالی را دوباره از طالبان پس گرفته‌اند، در حالی‌که بخشی از این افتخار آقای غنی را نیروهای بسیج مردمی رقم زده‌اند که فضل‌محمود فضلی، رییس اداره امور ریاست‌جمهوری آن را «ملیشه‌سازی» عنوان کرده و غیرقابل‌قبول خوانده است.
اطلاعات روز می افزاید :
واقعیت این است که آقای غنی به‌جای حل مشکل و ختم منازعه‌ی جاری، به‌دنبال پیچیده‌تر ساختن مشکل و منازعه در افغانستان است. وگرنه ریشه‌ی مشکل در فقر بی‌نهایت، در فساد گسترده‌ی اداری، در حمایت از مافیای مواد مخدر، در خویش‌خوری و حکومتداری بد است. مشکل اصلی در تفویض صلاحیت‌ها به نااهل است، در ضعف مدیریت جنگ و عدم اراده‌ی قوی در راستای سرکوب و مقابله با گروه طالبان است. مشکل اصلی و اساسی در نابرابری اجتماعی، عدم هم‌پذیری، بی‌اعتمادی به دیگر اقوام، روحیه‌ی برتری‌طلبی و انحصار قدرت در کنترل افراد یک قوم، یک قبیله و یک حلقه‌ی خاص و محدود است. بنابراین ریشه‌ی مشکل نه در واشنگتن، بلکه در کابل، در ارگ و در یک حلقه‌ی خاص است که این کشور را گروگان گرفته، به‌طور مدیریت‌شده به طالبان تسلیم می‌کنند و در نهایت به طرف فروپاشی تاکتیکی روان هستند.
و بیماری واگیر کرونا و تاثیر آن بر سیستم های آموزشی عنوان تحلیلی از روزنامه ی راه مدنیت است که در آن چنین آمده است :
پس از شیوع و گستردگی بیماری کرونا در جهان، اکثر دولت‌ها موقتاً تصمیم به تعطیلی نهادهای آموزشی گرفتند و تصور کشورها بر این بود که این بیماری زودگذر خواهد بود، اما امروزه که نزدیک به دو سال از واگیری این بیماری می‌گذرد و تحقیقات انجام شده در این زمینه نشان داده است که این بیماری به این زودی‌ها هم نابود شدنی نیست، کشورهای جهان می‌باید برای نظام‌های آموزشی‌شان طرح‌ها و راه‌های بدیل را در نظر بگیرند.به اساس آمارهای رسمی پس از شیوع بیماری کرونا-جنوری ۲۰۲۱ تا اکنون حدود ۸۲۵ میلیون دانش‌آموز در سراسر جهان به نسبت تعطیلی مکاتب تحت تأثیر قرار گرفته‌اند.
راه مدنیت می افزاید :
همچنان به اساس یافته‌ها و نظارت یونیسف بر سیستم‌های آموزشی جهان در جریان واگیری کرونا، در حال حاضر ۲۳ کشور تعطیلات سراسری و ۴۰ کشور دیگر تعطیلات محلی اعلام کرده‌اند. به اساس یکی از تحقیق‌های معتبر، ویروس کویید۱۹ هم اکنون حدود ۴۷درصد از جمعیت دانش‌آموزان جهان را تحت تأثیر قرار داده است.پس از شیوع کرونا در جهان، نهادهای آموزشی ناگزیر به طرح و عملی‌سازی روش‌های تدریس از راه دور شدند که برخی از این روش‌ها کارآتر و برخی هم نتیجۀ آن‌چنانی نداشته که این خود به یک چالش جدی در عرصۀ آموزش در جهان امروز بدل شده است.
و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی صبح کابل که در سرمقاله ای تحت عنوان موج وحشت در رسانه ها و سرخوردکی افکار عمومی چنین نوشته است :
آن چه امروز در رسانه‌های افغانستان به سرخط خبر تبدیل شده؛ چیزی نیست که بتوان در آن آرامش را جست‌وجو کرد. با هر بار واردشدن به یکی از سایت‌های خبری یا کانال‌های تلویزیونی، می‌خوانیم و می‌بینیم که فلان ولسوالی سقوط کرد، آمار مرگ‌‌ومیر کرونا در کشور نیز افزایش یافته و یا در فلان ولایت، فردی ترور شده است. این‌ها، موجی از پیام‌هایی است که بیش‌ترین محتوای مرتبط به وضعیت افغانستان را در رسانه‌ها تشکیل می‌دهد.
در پایان صبح کابل می افزاید :
رسانه آن چه را نشر و پخش می‌کند، ابتدا باید همه‌ی جوانب آن را بررسی کند و بداند که نشر این پیام با این محتوا، سبب افزایش و ایجاد هم‌دلی برای تصمیم‌گیری بعدی اجتماع خواهد بود و واقعیت شکل‌گرفته ناشی از آن در افکار عمومی نیز، وابسته به آن خواهد بود.رسانه در وضعیت بحرانی، در کنار این که گوشه‌‌ای از خطرهای موجود را به مردم گوش‌زد می‌کند، باید به بحران‌زدایی در جامعه نیز کمک کند. رسانه، اگر خواسته یا ناخواسته به نابه‌سامانی‌های اجتماعی دامن بزند، گستردگی این نابه‌سامانی بیش‌تر از پیش خواهد شد.
