منشور آسمانی: قرآن از نگاه قرآن (11)

امید است در بهار قرآن، زندگیتان بهاری و اعمالتان قبول درگاه حق قرار گرفته باشد. در ادامه سلسله برنامه منشور آسمانی بیاری خدای بزرگ می خواهیم امروز درباره شیفتگان و دلباختگان ساحت مقدس قرآن با شما گفتگو کنیم .    

بانگاهی کوتاه به آراء و افکار جامعه بشری با این واقعیت مواجه می شویم که تفاوت فاحشی بین بینش ها و گرایش های انسانها وجود دارد و هرکدام به راهی و به سویی می روند این اختلاف در مورد مواجهه با قرآن هم دیده می شود. برخی در مورد قرآن برخوردی افراطی و عناد آمیز دارند و گروهی گوش جان به آیات الهی می سپارند و با تفکر در مفاهیم بلند و بی نظیر آن باورهایشان عمیق تر و راسخ تر می گردد. قرآن در توصیف این گروه می فرماید : " به درستی که مومنان کسانی هستند هرگاه نام خدا برده شود دلهایشان (در برابر عظمت و شکوه الهی) بیمناک گردد وهنگامی که آیات ( کتاب آسمانی ) او برآنان خوانده شود برایمان آنان افزوده شود و تنها برپروردگارشان توکل می کنند." (انفال / 2 )

 این تاثیر گذاری و تحول روحی و اعتقادی آنگاه مشخص می شود و بروز و ظهور پیدا میکند که به کارنامه اعمال و رفتار آنان نگاه کنیم چون اگر تلاوت آیات الهی، سطحی و بدون توجه به محتوای آن باشد بدون تردید تغییر چندانی در سبک زندگی ایجاد نخواهد کرد ولی برعکس اگر خواندن آیات قرآن با تأمل و تدبر همراه باشد آثار چشمگیری مشاهده خواهد شد. قرآن در ادامه وصف مومنانی که با قرائت آیات الهی برایمانشان افزوده می گردد و برخدا توکل می کنند می فرماید :" آنها کسانی هستند که نماز را برپا میدارند و از آنچه روزیشان کرده ایم ( درراه و برای خدا) انفاق میکنند . آنان ( در شمار) مومنان حقیقی هستند . (انفال / 3و4)

این سنت الهی است که بدون عمل به کسی پاداش نمی دهد.( البته ممکن است گاهی بر اساس فضل و رحمت خود عمل کند ) ولی آن چه مسلم است زمانی باید انتظار پاداش داشت که پای عمل در میان باشد. درست به همین دلیل است که خدای مهربان سخن از پاداش همین گروهی به میان می آورد که علاوه برخواندن آیات به مسئولیت های فردی و اجتماعی خود جامه عمل می پوشانند. آنگاه در ادامه می فرماید: "برای آنان در پیشگاه پروردگارشان درجات مغفرت و آمرزش و روزی کریمانه و ( گرانبهایی ) است ( انفال / 3و4) 

اوج خضوع وخشوع در برابر درگاه الهی و آیات او آنگاه تجلی و تبلور پیدا می کند که انسان به نشانه تسلیم سر بر سجده می گذارد و خاکساری خود را در برابر ساخت قدس الهی به نمایش در می آورد. در فراز دیگری از قرآن در وصف شیفتگان آیات آسمانیش اینگونه آمده است. "تنها کسانی به آیات ما ایمان می آورند که هرگاه به آن (آیات) تذکر داده شوند سر بر سجده می گذارند و باسپاس و ستایش پروردگارشان ( زبان) به تسبیح (و تقدیس) او می گشاید و در برابر ( آیات الهی ) از خودتکبر و غرور نشان نمی دهند ."( سجده /15)

پیام آیه این است کسی که باشناخت و آگاهی واقعا به آیات قرآن ایمان می آورد وحقایق آن را درک میکند بطور خود جوش برای پذیرش پیامهای الهی قرآن سرتسلیم فرود می آورد بدون آن که کوچکترین نشانی از اجبار وتکبر دررفتار او دیده شود .

این گونه افراد، بدلیل آن که عظمت قرآن را درک می کنند گذشته از آن که در برابر آن سر بر سجده می گذارند در برابر پروردگاری که قرآن را نازل کرده است به مقام خشیت او دست می یابند. مقامی که قرآن آن را به دانشمندان نسبت می دهد. در نتیجه لرزه بر اندام آنان می افتد ولی رفته رفته با انس گرفتن با ساحت قدس الهی و آیات آسمانی او به آرامشی وصف ناشدنی دست می یابند و ازاین رهگذر در طریق هدایت الهی گام می گذارند. قرآن در وصف ویژگیهای این گروه از مخاطبان خود می فرماید: "خدا زیباترین و بهترین سخن را به صورت کتابی که آیاتش همانند یکدیگر و باهم سازگار است نازل کرده است. آنان که از پروردگار شان خشیت دارند پوست بدنشان ( از عظمت الهی ) به لرزه می افتد . سپس پوست بدن و دلشان به یاد خدا نرم و آرام می گیرد. این است هدایت خدا که هر کس را بخواهد ( و شایستگی داشته باشد) هدایت میکند و هرکه خدا ( بدلیل گناهان و انحراف هایش ) گمراه کند او را راهنما وهدایت کننده ای نخواهد بود ." (زمر / 23)

خداوند در بیان عظمت قرآن کریم در جایی دیگر می فرماید: "اگر این قرآن را برکوهی نازل میکردیم قطعاً آن را از ترس خدا فروتن و شکاف برداشته می دیدی و این مثلها را برای مردم می زنیم باشد که در آن تفکر نمایند." (حشر/ 21 )

 به تعبیر یکی از روایات اسلامی، دنیا همانند بازاری است که همه در آن به داد و ستد و تجارت می پردازند. گروهی سود می برند و برخی زیان می کنند و خسارت می بینند. آنانی هم که سود می برند سودشان برای چند صباحی پایدار می ماند ولی در نهایت رو به زوال می گذرد مگر تجارتی که رنگ وبوی الهی داشته باشد . قرآن در جمله ای کوتاه به این حقیقت اشاره می کند و می فرماید:" آن چه در نزد شماست زوال می پذیرد و آن چه در نزد خداست باقی می ماند ."

 بدون تردید، کسانی که سر بر آستان قرآن می گذارند از جمله افرادی هستند که دست به یک تجارت معنوی و ملکوتی که هرگز گرد زوال برآن نمی نشیند، زده اند. زیرا هم باخدا و هم با کتاب آسمانی او وارد داد و ستد شده اند.تفاوت تجارت معنوی با تجارت مادی آن است که شکست در آن راه ندارد و سود آن تضمین شده است و این تجارت مورد تقدیر و تشکر الهی قرار می گیرد و از کم و کاست های آن چشم پوشی و مورد بخشش واقع میشود .

از درگاه خداوند میخواهیم مارا در شمار این گروه قرار دهد و توفیق عمل به مسئولیت های فردی واجتماعی را به ما عنایت کند و مشمول غفران و رحمت خود قرار دهد .