در محضر حضرت زینب کبری(س)
(last modified Mon, 22 Jan 2018 14:53:15 GMT )
دلو 02, 1396 19:23 Asia/Kabul
  • در محضر حضرت زینب کبری(س)
    در محضر حضرت زینب کبری(س)

بانویی سرچشمه عشق و وفا، الگوی عفاف، نمونه صبر و شکیبایی، به نام «زینب»، زینت تاریخ شیعه است، زینت آفرینش و زینت پدر. بزرگ زنی از تبار شرف و عصمت که آیینه همه خوبی ها و فضیلت هاست. امروز مصادف با سالروز ولادت حضرت زینب (س) نوه گرامی پیامبر اسلام (ص) است

 بانویی سرچشمه عشق و وفا، الگوی عفاف، نمونه ی صبر و شکیبایی، به نام «زینب»، زینت تاریخ شیعه است، زینت آفرینش و زینت پدر. بزرگ زنی از تبار شرف و عصمت که آیینه همه خوبی ها و فضیلت هاست.امروز مصادف با سالروز ولادت حضرت زینب (س) نوه گرامی پیامبر اسلام (ص) است. در سال ششم هجری قمری در چنین روزی خانه علی (ع) و فاطمه (س) به نور ولادت این فرزند پاک منور شد. زینب نامی بود که پیامبر اسلام (ص) برای او برگزید و به معنای "زینت پدر" است. این نام، نشان دهنده جایگاه ارزشمند این دختر نزد پدر گرامیش علی (ع) است. سالروز ولادت حضرت زینب (س) مبارک باد.

 

زینب (س) در محیطی که کانون سعادت و کمال بود، زندگی اش را آغاز کرد. هر روز از علم و بلاغت پدرش علی (ع) بهره می جست و روحش در دامان پرعطوفت مادرش فاطمه (س) به ساحل آرامش می رسید. در چنین شرایطی، برای زینب (س) فرصت آشنایی با علوم و معارف الهی و نیز درک فضیلتهای اخلاقی فراهم بود. وی در حدود 6 سالگی خطبه عمیق و جامع مادرش فاطمه زهراعلیها السلام را حفظ بود و این نشانه بارزی از رشد فکری و بلوغ اندیشه و تعقّل دختری است که در دامان عصمت و طهارت پرورش یافت. یک سال پس از استقرار حضرت علی‏ علیه السلام در کوفه، زنان و دختران مشتاق دانش، به آن حضرت‏ علیهاالسلام  پیام فرستادند و گفتند: «ما شنیده‏ ایم که دختر شما، حضرت زینب‏ همانند مادرش، زهرای مرضیّه، منبع سرشار دانش و دارای علوم و کمالات است. اگر اجازه بدهید به محضرش حاضر شده و از آن سرچشمه دانش بهره ‏مند شویم». علی‏(ع) اجازه داد تا دختر عالمه ‏اش بانوان مسلمان کوفه را آموزش دهد و مشکلات علمی و دینی آنان را حل کند. زینب آمادگی خود را اعلام نمود و بعد از دیدارهای مقدماتی، جلسه تفسیر قرآن برای آنان تشکیل داد و او  با صمیمیت و مهر پاسخگوی پرسش‏ها و شبهات آنان بود.

 

وقتی زینب (س) به سن ازدواج رسید، به همسری عبدا... بن جعفر پسر عموی خویش درآمد. عبدا... از ثروتمندان عرب بود. زینب (س) که اندیشه ای متعالی داشت، خود را در ظواهر زندگی مادی محصور نکرد. او آموخته بود که هیچگاه و در هیچ شرایطی نباید گوهر حقیقت را قربانی مطامع ستمگران کرد. به همین دلیل تصمیم گرفت همراه و همپای برادرش امام حسین (ع) در راستای احیای دین و تعالی انسان بکوشد و راه اصلاح جامعه را درپیش گیرد. حضرت زینب (س) هنگام ازدواج با همسرش عبدا... ، شرط کرد که در تمامی اوقات زندگی در کنار برادرش امام حسین (ع) باشد. عبدالله نیز شرط زینب را پذیرفت. این چنین بود که حضرت زینب (س) در سفر تاریخ ساز امام حسین (ع) از شهر مدینه به کربلا ، با برادر همراه شد و در حماسه جاودانه کربلا به مقابله با یزید، حاکم فاسد و ستمکار اموی برخاست.

 

ادب و ادب آموزی برترین معیار عقل‏ گرایی در زندگی است. کیمیایی که تیرگی‏ ها و تاریکی‏ های قلب را می‏ زداید و نور و روشنایی در رواق وجود انسان می‏ افزاید به گونه‏ ای که بهای بی‏ نظیر آدمی با سنجش مقدار ادب هر فردی، قابل تشخیص خواهد بود. زینب کبری‏ (ع) درس ادب را در مکتب امامت آموخته بود و سیره و سخن پدر و مادر خود را از اعماق وجود خود پذیرفته بود. در گفتار و رفتار، صمیمی، مهربان، صادق و مؤدب بود به گونه ‏ای که زنان بسیاری در نخستین برخورد، شیفته شیوه و مجذوب اخلاق بی نظیر او می‏ شدند. گرچه سراسر زندگى حضرت زینب‏ علیها السلام براى حفظ و احیاى معارف اسلامى سپرى شد، که همه آن‏ها با هدف اطاعت از اوامر الهى انجام مى‏ گرفت اما آن حضرت در عبادت به معنى خاص نیز از موقعیت‏ برجسته ‏اى برخوردار بودند. در سخت‏ ترین شرایط نیز به طور کامل به انجام وظایف عبادى اهتمام مى‏ ورزیدند. حضرت اکثر شب‏ها را به تهجّد و تلاوت قرآن، صبح می‏ کرد. امام سجاد(ع) می فرماید: «عمه ‏ام، زینب‏ علیها السلام در مسیر کوفه تا شام تمام نمازهای واجب و مستحب را اقامه می‏ کرد و در بعضی از منازل به خاطر شدت گرسنگی و ضعف، نشسته ادای تکلیف می‏ کرد.» امام حسین‏ علیه السلام که خود معصوم و واسطه فیض الهی است، هنگام وداع با خواهرش فرمود: «خواهر جان مرا در نماز شب فراموش مکن». این، نشان از آن دارد که این بانو به قله رفیع بندگی و پرستش راه یافته  بود.

 

یکی دیگر از صفات ارزشمند زینب کبری، ایثار و گذشت ایشان بود. روزى على ‏علیه السلام مستمندى را به خانه آوردند تا از او پذیرایى کنند. وقتى از حضرت فاطمه‏ علیها السلام پرسیدند آیا در خانه چیزى هست که با آن از مهمان عزیزمان پذیرایى کنیم؟ آن حضرت فرمودند: به غیر از مختصر غذایى که براى زینب کنار گذاشته ‏ام، چیزى وجود ندارد. در این لحظه حضرت زینب‏ علیها السلام که چهار سال بیش‏تر نداشتند، خطاب به مادر فرمودند: مادر جان غذاى مرا به مهمان بدهید.»

اوج ایثار و فداکارى و گذشت دختر على‏ علیه السلام در روز عاشورا به نمایش گذاشته مى ‏شود. نقل مى ‏کنند: صبح روز عاشورا در حالى که دو فرزند خود محمد و عون را به همراه داشت، خدمت امام حسین‏ علیه السلام رسید. عرض کرد: جدم ابراهیم خلیل قربانى خدا را به جاى قربانى شدن اسماعیل از خداوند جلیل پذیرفت. برادر جان تو نیز امروز این دو قربانى مرا بپذیر و اگر دستور جهاد از بانوان برداشته نمى ‏شد، هزار بار جان خود را در راه محبوب فدا مى‏ کردم و هر ساعت ‏خواستار هزار بار شهادت مى ‏شدم.

 

روشن‏ترین و باشکوه‏ترین دوران زندگانى حضرت زینب (س) را مى ‏توان دورانى دانست که در کنار سرور شهیدان، عشق و شهادت را همراهى مى ‏کرد. در حقیقت بهترین مجال برای شناخت شخصیت وجودی حضرت زینب (س)، مطالعه تاریخ عاشورا و به اسارت درآمدن اهل بیت پیامبر (ص) است. در آن برهه حساس از تاریخ اسلام، جلوه هایی از عظمت روحی حضرت زینب (س) متجلی شد. شخصیت بی نظیر این بانوی گرامی، اوج عرفان و خداشناسی را در وی نشان می داد. دکتر عایشه بنت‌الشاطی نویسنده‌ مشهور مصری و صاحب کتاب (بانوی کربلا) می‌نویسد: «زینب تنها بانویی است که عالی‌ترین نمونه شهامت و دلیری، دانش و بینش، کفایت و خردمندی، قدرت روحی و تشخیص موقعیت بود و هر وظیفه‌ای از وظایف گوناگون اجتماعی را که به عهده گرفت به خوبی انجام داد. زینب ماهی است که از پنج خورشید تابان کسب نور کرده و از هر کدام به طور شایسته‌ای بهره گرفته و آنگاه جهانی را روشنائی بخشیده است.خون پاک، ریشه‌ پاک، شیر پاک، ذکاوت سرشار، مربیان بزرگ، شرکت در بزرگ‌ترین انقلابات بشری، تجربه‌ حوادث و تحولات جهانی، زینب را آن‌ طور که شایسته بود پرورش داد و او را نمونه‌ای از عالی‌ترین مراتب انسانیت قرار داد.»

 

جمهوری اسلامی ایران روز ولادت حضرت زینب کبری (ع) را به نام روز پرستار نامگذاری کرده است.علت نام گذاری این روز به نام «روز پرستار» این است که حضرت زینب پرستاری امام زمانش حضرت زین العابدین علیه السلام و دیگر بیماران و مصیبت زدگان اهل بیت را برعهده داشت، و ضمن این که رسالت مهم پاسداری و ابلاغ پیام  نهضت حسینی را به خوبی انجام داد، از پرستاری بیمار کربلا نیز با تحمل آن همه سختی ها و ناملایمات، آنی فروگذار نبود و تا آخرین لحظه، دین خود را به مکتب و رهبرش ادا کرد.بی تردید، پرستاری وظیفه سنگین و ارزشمندی است و پرستار متعهد باید با صبر و حوصله، تحمل هر نوع ناملایمات برای انجام خدمتش بنماید و چنین کاری از عهده هر کس برنمی آید مگر آنکه الگویی شایسته چون زینب (س) را پیش رو داشته باشد. مقام زینب، چنان والا و عظیم است که جهت ارج نهادن به پرستاران، روز ولادت ایشان به نام روزپرستار برگزیده شد. درود بی پایان خداوند بر این بزرگ بانوی اسلام باد.