ویژه ولادت امام رضا(ع )
امام رضا(ع) در میان فرزندان حضرت موسی بن جعفر(ع) به عنوان بزرگترین آنها، دانشمندتر، شریفتر، مقدستر و زاهدتر، بوده است.
از تایلند آمده است. مقابل باب الرضا (ع) که ایستاد کمی دور و برش را نگاه کرد. آرام آرام گریست و نگاه کرد. هر گوشه برایش یک نشانه داشت. گویی که قبلا هم اینجا بوده، از خوابی که دیده بود تصویری محو در ذهن داشت و این تصویر لحظه به لحظه جان میگرفت.
"تسنیم بوآ" این مکان را با همین شکل چند ماه پیش در خواب دیده بود . امام رضا (ع) به او گفته بود که «پیش از زیارت من به دیدار مادرت برو» . مادرِ تسنیم، بودائی است، وی ازدواج دخترش با یک مرد مسلمان را اشتباه میدانست و به همین خاطر با تسنیم قطع رابطه و قهر کرده بود. اما برای امام رضا (ع) فرق نمیکند که مادر او مسلمان است یا غیر مسلمان ! امام مهربانیها به پیروانش فرموده است : «نیکى به پدر و مادر بر فرزند واجب است گر چه هر دو مُشرک باشند».
مادر این دختر تازه مسلمان در یکی از شهرهای شمالی تایلند زندگی میکند که فاصله خیلی زیادی با بانکوک، محل زندگی دختر خود دارد. با این وجود تسنیم و همسرش تصمیم گرفتند به خواسته امام مهربانی عمل کنند، به دیدن مادر رفت. لطف امام رضا (ع) نور زندگی او را بیشتر کرد و او به بارگاه ملکوتی امام رضا ع دعوت شد. از دل ظلمت به سمت نور آمد. از شِرک به توحید و از شَک به یقین رسید. تسنیم، تازه مسلمان شده و اشکهایش برای زیارت از روی عشق بود. او حالا رو به روی گنبد طلایی امام سلام میدهد و با شوق زیارتنامه را می خواند:
«سلام بر تو ای ولی خدا، سلام بر تو ای نور خدا در تاریکیهای زمین، سلام بر تو ای ستون دین، سلام بر تو ای صدیق شهید. گواهی میدهم که تو نماز را به پاداشتی و زکات را پرداختی، امر به معروف و نهی از منکر کردی و تا دم مرگ خدا را پرستیدی. پروردگارا! به واسطه محبت و ولایت ایشان به تو نزدیک میشوم و از هر گروهی غیر از ایشان بیزارم«.
****************
"شکیل احمد "، زائر دیگری از پاکستان است . پس از بازدید از اماکن مقدس اطراف حرم میگوید: «حقیقت این است که هیچ وقت به اندازه نخستین باری که چشمم به ضریح مطهر امام رضا(ع) افتاد، آن همه احساس دلتنگی نکرده بودم. اصلا نمیتوانم احساسم را در آن لحظه بیان کنم. یادگاری این سفر معنوی، حس و حالی است که هنوز هم آن را برای خود حفظ کرده ام .سفر مشهد ایمان من را قویتر کرد و باعث شد بیشتر از قبل به حقانیت شیعه و بزرگی و عظمت امام رضا(ع) پی ببرم».
**************
" سهیل اسعد" با لبخندی برلب درباره ارتباط معنویاش با امامرضا(ع) میگوید: «در این بارگاه لازم نیست که به زبان عربی حرف بزنی تا امام(ع) متوجه کلامت شود. حسن معاشرت با امامرضا(ع) هم این است که انسان احساس میکند چون ایشان از کشور خود به سرزمین دیگری مهاجرت کرده، پس حس و حال غریبهها را خوب درک میکند. من هم وقتی به ایران آمدم نخستین جایی که احساس تازه و زیبای مسلمانی را درک کردم حرم امامرضا(ع) بود. هرچند نمیتوانستم با مردم ایران به خوبی فارسی صحبت کنم اما با آن حضرت به خوبی درددل میکردم، به همین دلیل میتوانم بگویم امامرضا(ع) مهمترین و اثرگذارترین شخصیت در تمام طول زندگی من بوده است . این حس آشنایی در کشور غریب خیلی به آدم میچسبد و باعث نشاط و انبساط خاطر میشود».
*******************
میلاد فرخنده امام رضا (ع ) بر همه شما عزیزان مبارک .
اهل بیت پیامبر (ص ) هریک منبع قداست و پاکی، علم و دانش، حکمت و معرفت هستند که رسول خدا (ص) وجود آنان را به همراه کتاب آسمانی قرآن موجب سعادت و رستگاری خواند و آن دو را میراث ماندگار و جاودانه خود نامیده است. امام طلایه دار هدایت جامعه است. امام رضا علیه السلام در این باره فرمود: «... امام همانند خورشید فروزانی است که خود در کرانه افق و دور از دسترس و چشم انداز است و نورش سراسر هستی را فرا گرفته است. امام همان ماه تابان ، چراغ فروزان، نور درخشان و ستاره رهنما در ظلمت شب ها برای رهگذر شهرها و کویرها و گرداب بر تلاطم دریاهاست«.
امام رضا(ع) در میان فرزندان حضرت موسی بن جعفر(ع) به عنوان بزرگترین آنها، دانشمندتر، شریفتر، مقدستر و زاهدتر، بوده است. او پس از پدر، امامت و رهبری مسلمانان را عهده دار شد. امام رضا علیهالسلام، هفده سال از امامت بیست ساله خود را در شهر مدینه و در کنار اهل بیت خود سپری، و از آنجا امت اسلامی را رهبری و هدایت کرد. حضرت، شاگردان پدر را به دور خود جمع کرده، به تدریس و تکمیل حوزه علمیه جد بزرگوارش امام صادق علیهالسلام پرداخت و در این راستا، گامهای استواری برداشت. موقعیت امام رضا علیهالسلام در مدینه، همه دانشمندان و شخصیتهای سیاسی و اجتماعی حجاز را تحت الشعاع قرار داده بود. ایشان در تمام شئون مادی و معنوی، پناهگاه و مرجعی برای مردم به شمار میآمد. وقتی مامون خواست ولایتعهدی را به حسب ظاهر به ایشان بسپرد، امام فرمود: «اینکه من در اینجا ولیعهد شدهام، از نظرم هیچ بر موقعیتم نیفزوده است؛ زیرا من در مدینه، در جایگاهی بودم که نامهام به مشرق و مغرب حکومت اسلامی میرفت. در آنجا هیچ کس عزیزتر از من نبود و هر کس حاجتی داشت، آن را از من میطلبید و من هم تا حد توان نیازهای نیازمندان را تأمین میکردم».
امام رضا(ع) به عنوان شخصیتی انقلابی و انقلابساز به عنوان یک نقطه عطف شناخته شده بود و در مسیر جامعهسازی با معارف الهی مردم را به همبستگی و همدلی ، دوری از ظلم و نیکویی فرا می خواند .امام تعالی و رشد آنان را در گرو ایمان و اخلاق شایسته می دانست. می فرمود:
«آنهائی که نمی توانند مردم را با دارایی خود راضی کنند، پس بکوشند تا با روی خوش و خوی نیکو آنان را خشنود سازند.»
حرکت انقلابی امام رضا(ع) در مسیر ثبات بخشیدن به خانواده و تعالی جامعه بود و در این راه به نقش و جایگاه بسیار مهم زن در کانون خانواده اشاره می نمود. میفرمود: «نزدیکترین شما به من از نظر مقام در روز قیامت، کسی است که در مورد خانواده خود خوش رفتار باشد». در روایت دیگری از ایشان آمده است: «بهترین مردم از نظر ایمان کسی است که درباره خانواده خود نیکوکارتر باشد». خوش رفتاری با خانواده، سختگیریهای بیمورد نکردن، تربیت صحیح فرزندان، تهیه غذای حلال و نیز ایجاد رفاه نسبی و در حد توان، از مصادیق نیکی به خانواده در نگاه آن حضرت است.
همسر گرامی امام رضا (ع)، سبیکه یا خیزران، از زنان با فضیلت عصر خود بود. او پا به پای امام و به عنوان یک جریان هماهنگ مبازراتی همراه ایشان بود و در ترویج فرهنگ رضوی در میان عموم مردم بهویژه خواهران نقش داشت . وی با همراهی خود نشان داد زن lمی تواند در کانون زندگی ، در حرکتهای انقلابی و مبارزاتی نقشآفرینی ویژه داشته باشد .
امام رضا (ع) همانند سایر برگزیدگان الهی، خود را بنده خدا می دانست و بسیار فروتن و متواضع بود او همیشه مشغول عبادت خدای متعال بود و عشق خدا بر قلب عطوف و مهربانش تسلط داشت. امام اصلی ترین عبادت را در زیادی اندیشیدن و بهره وری از خرد می دانست. چرا که در پرتو خرد و اندیشه، شناخت خالق یکتا و خضوع و خشوع در برابر او ممکن می شود. در میان عبادات، امام به نماز توجه بسیار داشت. می فرمود: "الصَّلَاةُ قُرْبَانُ کُلِ تَقِی" نماز وسیله هر پرهیزگاری برای نزدیکی به خداوند متعال است./
در نظر او، خانه هایی که در آن، شب هنگام نماز خوانده می شود و در نماز، قرآن تلاوت می شود، روشنی و نور به آسمان و ساکنان آسمان می دهند؛ همان طور که ستارگان آسمان برای ساکنان زمین نور افشانی می کنند.
امام رضا علیه السلام برای روشنگری حق به مناظرۀ با فرقه های الحادی اهتمام ویژه ای داشت ؛ در این مناظرات، به شیوه نیکو و ارائه ادله محکم اشتباهات فرقه های گوناگون و مخالف با دین اسلام را متدکر می شد . اهتمام حضرت در روشنگری حق در سایه ممارست ایشان در تعبد به فرامین اسلام بود . چنانکه گاه در وسط مناظره و هنگامی که افراد در حال قانع شدن بودند، مناظره را به خاطر نماز اوّل وقت ترک می کرد. در یکی از مجالس مناظره، عمران صابی، از دانشمندان و متکلّمان بزرگ، در مجلس حاضر شده و پیرامون توحید پرسش های گوناگونی را مطرح کرد . امام علیه السلام با حوصله به تمام آنها پاسخ داد؛ بحث به اوج خود رسید و چیزی به تحوّل درونی این دانشمند بزرگ صابئین نمانده بود، امام احساس کرد وقت اذان ظهر و نماز است ، به مأمون گفتَ: " الصَّلَاةُ قَدْ حَضَرَت " وقت نماز فرا رسیده است، و برای اقامه نماز حرکت کرد و خواست مجلس را ترک کند. عمران صابی با التماس به امام علیه السلام گفت: " آقای من! گفتگو و پاسخ به پرسش من را قطع نکن! دل من آماده پذیرش حق شده است."امام علیه السلام تسلیم نشد و فرمود : "نُصَلِّی وَ نَعُود"؛ نمازمان را می خوانیم، دوباره برای مناظره برمی گردیم.
مجدداً میلاد حضرت رضا علیه السلام را به شما تبریک و تهیت می گوییم.
(صلوات خاصه امام رضا(ع)