بررسی مطبوعات چاپ کابل 3 دلو 1397
(last modified Wed, 23 Jan 2019 06:21:18 GMT )
دلو 03, 1397 10:51 Asia/Kabul
  • بررسی مطبوعات چاپ کابل 3 دلو 1397

"مداخله در کار کمیسیون شکایات انتخاباتی از کجا آب میخورد؟"،" فرجام بازی با گوریل ها" و "رشد اقتصادی پاکستان بدون ثبات افغانستان" عناوین سرمقالات روزنامه های امروز چاپ کابل است.

"مداخله در کار کمیسیون شکایات انتخاباتی از کجا آب میخورد؟"عنوان سرمقاله ی روزنامه ی ماندگار است که در آن چنین آمده است:

همۀ آن دخالت‌هایی که در کارِ کمیسیون شکایات انتخاباتی وجود دارد، دنبالۀ منطقیِ دخالت‌ها و اعمالِ نفوذهایی‌ست که قبلاً در کارِ کمیسیون انتخابات صورت گرفته است. به این ترتیب که آن‌هایی که قبلاً در کارِ کمیسیون انتخابات نفوذِ پولی یا سیاسی نکردند و خود را مُحقِ پیروزی می‌شمردند اما بازنده اعلام شدند، اکنون درصددِ جبرانِ آن «ظلم و خیانت» هستند و در تقلای نفوذ در کمیسیون شکایات انتخاباتی از طرقِ مختلف‌اند. و کسانی که قبلاً در کارِ کمیسیون انتخابات نفوذ و مداخله کردند و در نتایج ابتدایی برنده اعلام شدند، اینک در اضطرابِ این‌که ممکن است این پیروزی را نفوذِ اشخاص و جریان‌هایِ دیگر در نتایج نهایی بر باد دهد، به صرافت افتاده‌اند که با نفوذ در کمیسیون شکایات انتخاباتی، از انجام چنین «فاجعه‌یی» جلوگیری کنند.

ماندگار می افزاید :
فراموش نباید کرد که پیش از اعلام رسمی نتایج ابتدایی، فهرست‌هایی از نامِ برنده‌گان از داخلِ کمیسیون انتخابات به بیرون درز کرد و هربار این فهرست‌ها کسانی را شاد و کسانی را ناشاد ساخت، اما فهرست ابتدایی در نهایت طورِ دیگری از آب برآمد که همۀ آن‌ها در مجموع از فساد و فعالیتِ درهم‌وبرهمِ کمیسیون حکایت می‌کرد. این وضعیت مسلماً نمی‌تواند وجود افرادِ متعهد و میهن‌دوست و باوجدان را در کمیسیون‌های انتخاباتی کاملاً منتفی سازد. بنابراین، انتظار مردم از چنین اشخاصی در کمیسیون‌های انتخابات و شکایات انتخاباتی این است که به اعمال‌نفوذها تن ندهند و با پی‌گیری ریشۀ مداخلات، مسؤولانه نتـایج نهایی را رقم بزنند.

" فرجام بازی با گوریل ها" عنوان سرمقاله ی روزنامه ی افغانستان ما است که در آن چنین آمده است :

در نخستین روز ماه دلو 1397 حمله سنگینی بر یک مرکز نیروهای امنیت ملی در ولایت میدان وردک با یک تانک مملو از مواد منفجره صورت گرفت. رقم تلفات نیروهای امنیتی متفاوت گزارش شده است. اما در مجموع حادثه تلخی بود و خانواده های زیادی داغدار شدند و بخشی از بهترین نیروهای امنیتی کشور به شهادت رسیدند. گروه طالبان بلافاصله مسولیت این حمله تروریستی را به عهده گرفت و سرشار از غرور و افتخار از یک قتل عام دیگر سخن گفت
هیچ تحلیلی در برابر این حادثه جوابگو نیست و نمی توان در باره آن چیزی گفت.

نویسنده می افزاید : 

حمله بر یک مرکز نیروهای امنیتی در میدان وردک گواه روشن بر این است که گوریل ها به چیزی غیر از نابودی و تباهی مردم افغانستان فکر نمی کنند. بنابراین صلح و مذاکره با این موجودات عجیب الخلقه هیچ معنایی ندارد. بهتر آن است که دولت افغانستان و نهادهای امنیتی کشور بر پالیسی ها و استراتژی های نظامی و امنیتی خویش تجدید نظر کنند. در غیر آن زمان ازدست می رود و این مردم افغانستان هستند که باید تاوان این بازی را بپردازند. گوریل ها در فرجام به چیزی جز نابودی و ویرانی نمی اندیشند

و نگاهی می اندازیم به روزنامه ی هشت صبح که در سرمقاله ای تحت عنوان  "رشد اقتصادی پاکستان بدون ثبات افغانستان" ممکن نیست چنین نوشته است:

گزارش اخیر بانک جهانی نشان می‌دهد که رشد اقتصادی منطقه هم‌چنان به حالت کنونی باقی خواهد ماند. در این گزارش آمده است که اقتصاد پاکستان در سال جاری میلادی، در همین حدی که حالا هست باقی خواهد ماند. حکومت عمران‌خان در تلاش است که اقتصاد پاکستان را رشد دهد. عمران‌خان برای به دست آوردن رأی پاکستانی‌ها پیوسته می‌گفت که اقتصاد این کشور را رشد می‌دهد، نرخ اشتغال را بالا می‌برَد، به رونق تجارت می‌افزاید و نهادهای دولتی را کارا می‌سازد. روشن است که رشد اقتصادی و اشتغال‌زایی هم بدون توسعه‌ی تولید، بهبود کیفیت کالای تولید شده و صادرات بیش‌تر امکان ندارد. صادرات بیش‌تر و تولید انبوه هم بدون استفاده از انرژی امکان ندارد.

نویسنده می افزاید :

پاکستان و مجموع کشورهای جنوب آسیا برای رشد اقتصادی بیش‌تر نیاز به راه امن به آسیای میانه دارند. نفت و انرژی آسیای میانه هم نیاز به بازارهای تشنه‌ی انرژی جنوب آسیا دارد. صنایع جنوب آسیا به ویژه صنایع پاکستان به انرژی آسیای میانه و بازاری برای فروش نیاز دارد. آسیای میانه می‌تواند بازار بسیار مناسب فروش برای پاکستان هم باشد. اما این امر ممکن نیست مگر این که در پاکستان ثبات کامل برقرار باشد. وقتی در افغانستان ثبات برقرار باشد، ‌عمران‌خان می‌‌تواند مثلاً پشاور را بدل به شهر ترانزیتی منطقه کند و قطار آهن را از پشاور به افغانستان و از این‌جا به آسیای میانه ببرد. بدون تامین ثبات در افغانستان چنین چیزی امکان ندارد.