شهدای تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران | ۵۳ روز انتظار برای یک نشانه

پارس‌تودی- انگار به دلش افتاده بود می‌خواهد شهید شود؛ چه روزهایی که هنوز خبری از حمله نبود و مادرش را برای پذیرش چنین اتفاقی آماده کرده بود.

شهید بنیامین رضوانی، جوان ۲۷ ساله‌ای که فقط ۴ ماه از استخدامش در یک مجموعه نظامی می‌گذشت، شامگاه شنبه ۲۴خرداد طی حمله موشکی اسرائیل به محل خدمتش به شهادت رسید. به گزارش پارس‌تودی به نقل از همشهری آنلاین، حسن رضوانی، پدر شهید هرآنچه را از شب اول حمله اسرائیل تا شهادت پسرش اتفاق افتاده اینگونه روایت می‌کند: صدای انفجار که آمد، نگران بنیامین شدم که آن شب شیفت داشت. معمولاً وقتی در محل کار بود، فقط پیام می‌دادم. فوراً برایش نوشتم: بابا سرکاری؟ می‌تونی تماس بگیری؟ و او ساعت ۵:۳۰ صبح جواب داد: بابا بیداری؟ تماس گرفتم و با شنیدن صدایش خیالم راحت شد. صبح هر دو به خانه برگشتیم و دوباره صبح شنبه، روز عید غدیر، به محل کار رفت. برخلاف همیشه، صبحانه را با اشتها کنار مادرش خورد. موقع رفتن، من را از خواب بیدار کرد و رسم خداحافظی را به گرمی به جا آورد.

۵۳ روز انتظار برای یک نشانه

رضوانی با بیان اینکه قبل از رفتن، ۳‌بار از پله برگشت و گفت مامان، من فقط نگران شما هستم، با بغض تعریف می‌کند: «شب ۲۴ خرداد، ساعت ۱۱و ۴۰دقیقه با مادرش تماس گرفت و گفت صبح می‌آید. آنطور که همکارانش می‌گویند درست ۵دقیقه بعد از این تماس، محل کارش مورد حمله قرار گرفت و به شهادت ‌رسید. صبح یکشنبه ۲۵ خرداد، مادرش از ساعت ۶ صبح منتظر تماس بود. ساعت از۸ که گذشت و خبری نشد، دلشوره‌هایش شروع شد. موبایل بنیامین از دسترس خارج بود. رفتم دنبال دوستانش، اما آنها هم خبری ندادند. حدود ساعت ۴ بعدازظهر فهمیدم که در اثر حمله، بنیامین در طبقه منفی‌یک زیرآوار مانده است.» پدر نفسش تنگ آمده؛ انگار دیگر نایی برای بیان ادامه ماجرا ندارد. با اشک‌های جاری می‌گوید: «دوشنبه صبح زود، خودم به محل کارش رفتم و با دیدن وضعیت ساختمان باورم شد که بنیامین به شهادت رسیده و دیگر قرار نیست به خانه برگردد. ساختمان به شدت آسیب دیده بود. اعلام شده بود که احتمال حمله مجدد وجود دارد و نتوانسته بودند پیکرها را بیرون بیاورند. همان هم شد و آنجا مجدد مورد حمله قرار گرفت. زمان زیادی گذشت و نهایتاً پس از ۵۳ روز، تنها یک ساق دست از پیکر بنیامین را تحویل گرفتیم و تشییع کردیم.»

hk