چرا جریان تسلیحات ناتو از کی‌یف به تل‌آویو تغییر کرد؟

پارس‌تودی- با وجود کمبودهای جدی تسلیحاتی اوکراین در جنگ با روسیه، محموله‌های نظامی ناتو به‌جای کی‌یف راهی تل‌آویو شده‌اند.

به گزارش پارس‌تودی، با وجود کمبودهای جدی تسلیحاتی اوکراین در جنگ با روسیه، محموله‌های نظامی ناتو به‌جای کی‌یف راهی تل‌آویو شده‌اند. این تغییر مسیر که حتی پس از آتش‌بس لبنان و غزه ادامه دارد، پرسش‌های جدی درباره اولویت‌های واقعی غرب ایجاد کرده است. بر اساس گزارش‌های رسانه‌ای، جریان تسلیحات ناتو که پیشتر برای حمایت از اوکراین در جنگ با روسیه در نظر گرفته شده بود، اکنون به سمت رژیم صهیونیستی تغییر مسیر داده است. رسانه اوکراینی «کی‌یف ایندیپندنت» در گزارشی افشاگرانه تأیید کرد که محموله‌های «تی‌ان‌تی» مورد نیاز برای تولید مهمات ۱۵۵ میلی‌متری اوکراین، اکنون به سمت عملیات نظامی رژیم صهیونیستی در غزه هدایت می‌شوند. این تغییر مسیر در حالی رخ می‌دهد که اوکراین با کمبودهای جدی تسلیحاتی مواجه است. کمبود تی‌ان‌تی برای تولید گلوله‌های ۱۵۵ میلی‌متری که نقش حیاتی در عملیات توپخانه‌ای دارند، به چالشی جدی برای نیروهای اوکراینی تبدیل شده است. 

شتاب کمک‌های نظامی ناتو و آمریکا به رژیم صهیونیستی

داده‌ها نشان می‌دهد که آمریکا و متحدان اروپایی آن حتی پس از آتش‌بس لبنان در نوامبر ۲۰۲۴، جریان تسلیحات به رژیم صهیونیستی را نه تنها متوقف نکرده‌اند، بلکه شتاب بیشتری بخشیده‌اند.  اقدامی که به‌روشنی نشان می‌دهد اولویت واقعی غرب نه صلح و ثبات منطقه، بلکه استمرار قدرت‌گیری یک رژیم اشغالگر و جنایتکار است. این در حالی است که اوکراین در خط مقدم جنگ با روسیه با کمبود تجهیزات حیاتی روبه‌رو است.

ایالات متحده از اکتبر ۲۰۲۳ تاکنون دست‌کم ۲۱/۷ میلیارد دلار کمک نظامی مستقیم به این رژیم ارسال کرده است. در ژانویه ۲۰۲۵، واشنگتن بسته‌ای ۸ میلیارد دلاری شامل بمب‌های ۵۰۰ پوندی، مهمات هدایت‌شونده و موشک‌های جنگنده را تصویب کرد. تنها یک ماه بعد، دولت ترامپ فروش ۷/۴ میلیارد دلار دیگر را اعلام کرد. این تصمیم دقیقا دو روز پس از دیدار او با بنیامین نتانیاهو در کاخ سفید اتخاذ شد. گویی پاداشی آشکار برای ادامه تجاوزات اسرائیل در نظر گرفته شده‌بود.

چرا آتش‌بس غزه و لبنان جریان تسلیحات را متوقف نکرد؟

آتش‌بس میان رژیم صهیونیستی و لبنان در روزهای پایانی نوامبر ۲۰۲۴ و همچنین وقفه‌های کوتاه‌مدت در غزه که در نهایت به آتش‌بس و تبادل اسرا منجر شد، این تصور را ایجاد کرد که ماشین جنگی این رژیم برای مدتی از حرکت بازخواهد ایستاد و حداقل جریان تسلیحات از سوی آمریکا و اروپا متوقف یا کند می‌شود اما واقعیت دقیقاً عکس آن بود؛ ناتو بلافاصله پس از آتش‌بس، حجم بیشتری از سلاح، بمب و تجهیزات زرهی را روانه اراضی اشغالی کرد. پرسش کلیدی اینجاست که چرا پایان جنگ، آغاز موج جدید تسلیح شد؟

نخست- رژیم اسرائیل پس از جنگ غزه و درگیری‌های شدید در مرز لبنان، بخش قابل‌توجهی از ذخایر موشکی، مهمات هدایت‌شونده و بمب‌های سنگین خود را از دست داده‌است. آتش‌بس برای این رژیم نه توقف جنگ، بلکه فرصتی برای بازسازی زرادخانه فرسوده‌اش تلقی می‌شود؛ زرادخانه‌ای که برای ادامه سیاست‌های تهاجمی تل‌آویو ضروری است.دوم- آمریکا و اروپا از منظر استراتژیک به رژیم صهیونیستی نگاه می‌کنند. سوم- نقش لابی‌های صهیونیستی در آمریکا و اروپا را نمی‌توان نادیده گرفت. این شبکه‌های قدرتمند با فشار بر کنگره، پارلمان اروپا و دولت‌ها، تضمین می‌کنند که جریان سلاح به اراضی اشغالی حتی یک روز هم قطع نشود. چهارم - منافع اقتصادی صنایع تسلیحاتی غرب محرک اصلی این روند است. غول‌هایی مانند لاکهید مارتین، رِیتئون، نورثروپ گرومن، شرکت بی‌ای‌ئی سیستمز (BAE Systems) و تالس از ادامه فروش به رژیم اسرائیل سودهای چند میلیارد دلاری به‌دست می‌آورند.

اکنون پرسش اصلی این است که آیا غرب در نهایت میدان جنگ اوکراین را قربانی بازوی نظامی خود در غرب آسیا خواهد کرد؟

am