تشکر از بندگان، تشکر از خداست
-
تشکر از بندگان، تشکر از خداست
پارستودی- امام زینالعابدین در حدیثی نورانی، حقیقتی عمیق از رابطه میان شکر انسانها و شکر خداوند را بیان میفرمایند؛ حقیقتی که نشان میدهد سپاسگزاری از دیگران، در واقع سپاسگزاری از پروردگار است.
شکرگزاری یکی از ارزشهای بنیادین در فرهنگ اسلامی است که نه تنها در ارتباط با خداوند، بلکه در روابط انسانی نیز جایگاه ویژهای دارد. امام زینالعابدین فرزند امام حسین و نواده پیامبر اسلام در حدیثی میفرمایند: «خداوند در روز قیامت به بندهای میگوید: آیا از فلانی سپاسگزاری کردی؟ بنده پاسخ میدهد: پروردگارا، من تنها از تو سپاسگزاری کردم. خداوند میفرماید: چون از او تشکر نکردی، در حقیقت از من نیز تشکر نکردهای.»
این روایت، پیوندی عمیق میان شکرگزاری از انسانها و شکرگزاری از خداوند برقرار میکند. در واقع، نعمتهایی که به دست ما میرسد، غالباً از طریق دیگران جاری میشود؛ والدین، دوستان، معلمان، همکاران و حتی افراد ناشناس که در مسیر زندگی به ما یاری میرسانند. اگر از آنان قدردانی نکنیم، در حقیقت واسطههای فیض الهی را نادیده گرفتهایم و این بیتوجهی، نوعی ناسپاسی نسبت به خداوند محسوب میشود.
سپاسگزاری از دیگران، نه تنها نشانهی ادب و اخلاق است، بلکه موجب تقویت روابط اجتماعی، افزایش محبت و گسترش روحیهی تعاون در جامعه میشود. از سوی دیگر، شکر خداوند نیز در گرو همین رفتارهای کوچک و روزمره است؛ چرا که خداوند نعمتهایش را از طریق بندگانش به ما میرساند.
منبع حدیث:
يقولُ اللّه ُ تباركَ و تعالى لِعبدٍ مِن عَبِيدِهِ يَومَ القِيامَةِ : أ شَكَرتَ فُلانا ؟ فيقولُ : بَل شَكَرتُكَ يا ربِّ ، فيقولُ : لَم تَشكُرْني إذ لَم تَشكُرْهُ .[الكافي : 2/99/30 .]
X
