تحلیلگر عرب: فقدان وجدان، اساس کوری اخلاقی رژیم صهیونیستی است

پارس‌تودی-یک تحلیلگر عرب، «بی‌تفاوتی ساختاری» در بین صهیونیست‌ها را نسبت به رنج فلسطینیان، پدیده «کوری اخلاقی خواند.

خانواده‌های اسیران صهیونیست در باریکه غزه، در هفته اخیر یکبار دیگر در تل‌آویو تظاهرات کرده و خواستار آزادی آن‌ها شدند. معترضان اسرائیلی در تظاهرات خود با سر دادن شعارهایی، خواستار پایان جنگ غزه و دستیابی به توافق تبادل فراگیر اسیران  با مقاومت فلسطین شدند. به گفته کارشناسان سیاسی تظاهرات صهیونیست‌ها را  نباید نشانه‌ای از همدردی آنان با مردم غزه دانست اگرچه آن‌ها نیز خواستار پایان یافتن جنگ غزه هستند. اما این درخواست فقط یک دلیل دارد و آن نگرانی اسرائیلی‌ها درباره سرنوشت اسیران صهیونیست در بند حماس است. به گزارش پارس‌تودی، «محمد السنوسی»، تحلیلگر برجسته مسائل بین‌الملل با تشریح ریشه‌های ایدئولوژیک و روانشناختی «بی‌تفاوتی ساختاری» صهیونیست‌ها نسبت به رنج فلسطینیان، این پدیده را «کوری اخلاقی» خواند.

«السنوسی»، استاد مطالعات آینده‌پژوهی و امور بین‌الملل در دانشگاه محمد پنجم مغرب، در مقاله‌ای تحلیلی که در تارنمای «الجزیره» منتشر شد، استدلال کرد که صهیونیسم تنها یک جنبش ملی به معنای سنتی آن نیست، بلکه یک ایدئولوژی قومی-سیاسی است که یهودیت را در قرن بیستم بازتعریف کرده و برای آن «حق انحصاری» بر سرزمین فلسطین قائل شده است.

به نوشته وی، این چارچوب به دلیل داشتن بعدی «استعماری-طردکننده» که بر نفی «فلسطین» استوار است، باعث شده امنیت ملی اسرائیل مترادف با «امنیت وجود یهودی» شود و زندگی یک فلسطینی تنها به عنوان یک «خطر امنیتی» یا «جزئی اضافی» دیده شود.

«السنوسی» با اشاره به قانون «دولت-ملت یهود» که در سال ۲۰۱۸ میلادی به تصویب رسید، نوشت که این قانون به صراحت حق تعیین سرنوشت ملی را یک «امتیاز محض یهودی» اعلام کرده و زبان عربی را به جایگاهی «پایین‌تر» تنزل داد. به گفته او، در این روایت قانونی،  فرد فلسطینی حتی یک شهروند به معنای صوری آن نیز نیست، بلکه یک «ساکن مشروط» در وطن خود است.

این تحلیلگر معتقد است که  اساس این رژیم به گونه‌ای طراحی شده که زمین، منابع و جمعیت را برای خدمت به «برتری درازمدت قومی» بازتوزیع می‌کند.

«السنوسی» نوشت که رسانه‌های صهیونیستی با تکرار تصویر منفی از فلسطین و مدارس رژیم با آموزش روایتی از اینکه تأسیس اسرائیل را «رهایی» می‌خواند در تلاش هستند تا حافظه‌های اجتماعی خالی از موضوع فلسطین شوند.

وی نتیجه این فرآیند را «اولویت‌بندی همدلی» دانست که در آن مرگ یک فلسطینی یک خبر حاشیه‌ای است، اما ترس برای سرنوشت اسیران اسرائیلی با عنوان نگرانی برای امنیت صهیونیست‌ها بزرگنمایی می‌شود.

این کارشناس مسائل بین‌الملل خاطرنشان کرد که حتی اعتراضات گسترده داخلی در سال‌های ۲۰۲۴ و ۲۰۲۵ علیه سیاست‌های «بنیامین نتانیاهو»، نخست‌وزیر اسرائیل، نه برای محکومیت کشتار غیرنظامیان در غزه، بلکه عمدتاً برای درخواست آزادی اسیران اسرائیلی بود که نشان می‌دهد وجدان جمعی در اسرائیل تنها زمانی فعال می‌شود که «یهود در خطر باشد».
fz