از عملیات تت در ویتنام تا ۷ اکتبر در فلسطین؛ فرار اشغالگران حتمی است

پارس تودی- تاریخ همواره درس‌های عبرت‌آمیزی برای بشریت داشته است و گاهی اوقات، رویدادهایی رخ می‌دهند که گویی از گذشته تکرار می‌شوند.

حمله عید تت (Tet Offensive) در سال ۱۹۶۸ توسط نیروهای ویت‌کنگ و ویتنام شمالی علیه نیروهای آمریکایی و ویتنام جنوبی، نقطه عطفی در جنگ ویتنام بود. اگرچه این حمله از نظر نظامی شکست خورد، اما تأثیر عمیقی بر افکار عمومی آمریکا گذاشت و آغازگر تغییر نگرش نسبت به این جنگ بود. به گزارش پارس‌تودی، امروز، حمله ۷ اکتبر ۲۰۲۳ حماس به اسرائیل، علی‌رغم تفاوت‌های جغرافیایی و تاریخی، شباهت‌های قابل تأملی با حمله تت دارد. هر دو رویداد نشان می‌دهند که چگونه یک گروه مقاومت، با وجود ضعف نظامی، می‌تواند از طریق جنگ روانی و سیاسی، معادلات را به نفع خود تغییر دهد.

هنری کیسینجر، دیپلمات مشهور آمریکایی، در تحلیل جنگ ویتنام گفت:

«ما یک جنگ نظامی به راه انداختیم و دشمنان ما یک جنگ سیاسی انجام دادند. ما به‌دنبال فرسایش فیزیکی بودیم، ولی دشمنان ما فرسودگی روانی را هدف داشتند.«

این جمله به‌خوبی گویای تفاوت استراتژی‌های دو طرف است. در جنگ ویتنام، آمریکا با برتری نظامی آشکار، نتوانست بر مقاومت ویت‌کنگ غلبه کند، زیرا ویت‌کنگ‌ها به‌جای پیروزی در میدان نبرد، به‌دنبال تضعیف روحیه آمریکایی‌ها و تغییر افکار عمومی بودند. امروز نیز در غزه، حماس با وجود محاصره شدید و فشارهای نظامی اسرائیل، با عملیات ۷ اکتبر، ضربه‌ای روانی به اسرائیل و حامیانش وارد کرد که می‌تواند سرنوشت درگیری‌های آینده را تغییر دهد.

حمله تت و تغییر افکار عمومی در جنگ ویتنام 

در ژانویه ۱۹۶۸، نیروهای ویت‌کنگ و ویتنام شمالی در جریان تعطیلات عید تت، یک حمله گسترده را علیه پایگاه‌های آمریکایی و شهرهای تحت کنترل ویتنام جنوبی آغاز کردند. این حمله غافلگیرکننده، اگرچه از نظر نظامی با شکست مواجه شد، اما تأثیر عمیقی بر افکار عمومی آمریکا گذاشت. رسانه‌ها تصاویری از نبردهای خونین و تلفات سنگین را پخش کردند و بسیاری از آمریکایی‌ها که تا پیش از آن فکر می‌کردند جنگ در آستانه پیروزی است، متوجه شدند که وضعیت بسیار پیچیده‌تر از تصوراتشان است.

نتیجه حمله تت، تغییر گفتمان سیاسی در آمریکا بود. جنبش‌های ضدجنگ تقویت شدند و فشار افکار عمومی باعث شد دولت آمریکا به‌تدریج از تعهدات خود در ویتنام عقب‌نشینی کند. در نهایت، ویت‌کنگ‌ها و ویتنام شمالی، اگرچه در میدان نبرد شکست خوردند، اما در جبهه سیاسی و روانی پیروز شدند.

تشابه با غزه: محاصره و مقاومت 

وضعیت غزه پیش از ۷ اکتبر ۲۰۲۳، شباهت زیادی به شرایط ویتنام جنوبی قبل از حمله تت داشت. باریکه غزه، با مساحت تنها ۳۶۰ کیلومتر مربع و جمعیتی بیش از ۲ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر، برای بیش از ۱۶ سال تحت محاصره کامل اسرائیل قرار داشت. گزارش‌های سازمان ملل بارها از شرایط فاجعه‌بار انسانی در غزه خبر داده‌بودند. «تور ونسلند»، هماهنگ‌کننده ویژه سازمان ملل، هشدار داده‌بود که سیاست‌های اسرائیل «منجر به خشونت و درگیری دائمی خواهد شد.«

در چنین شرایطی، محاصره غزه باعث فرسایش فیزیکی مردم شده بود، اما مقاومت فلسطینی‌ها هرگز متوقف نشد. عملیات ۷ اکتبر حماس، مانند حمله تت، یک ضربه روانی و سیاسی بود که جهان را متوجه ظلم‌های طولانی‌مدت علیه فلسطینیان کرد. این حمله، اگرچه از نظر نظامی پیروزی قطعی برای حماس نبود، اما توانست توهم امنیت رژیم صهیونیستی را از بین ببرد و حمایت بی‌قید و شرط غرب از این رژیم را زیر سؤال ببرد.

از دیگر نقاط مشترک جنگ غزه و ویتنام اثبات مسئله مقاومت طبیعی در برابر استکبار بود. هر دو نبرد ویتنام و غزه ثابت کردند که حتی بدون در نظر گرفتن آرمان و ایدئولوژی، مقاومت واکنش طبیعی و فطری انسان به ظلم و استکبار است. هر دو این نبردها اثبات کرده‌اند که خداوند آدمی را مقاوم و غیور خلق کرده است و آدمی به ذات خود نسبت به اشغال وطن واکنش نشان‌می‌دهد؛ نسبت به زورگویی و برتری طلبی واکنش سخت نشان‌می‌دهد و در مسیر حق تعیین سرنوشت خود گام برمی‌دارد. این بنیان مقاومت به‌معنای عام است.

تأثیر عملیات ۷ اکتبر بر معادلات منطقه‌ای و جهانی 

حمله ۷ اکتبر، مانند حمله تت، نقطه عطفی در درگیری‌های فلسطین و اسرائیل بود. پیش از این حمله، اسرائیل با حمایت بی‌چون و چرای آمریکا و غرب، به‌راحتی به بمباران غزه و سرکوب فلسطینیان ادامه می‌داد. اما پس از این عملیات، چند تحول مهم رخ داد: 

1- تغییر نگرش افکار عمومی جهانی: تصاویر خشونت‌های رژیم صهیونیستی در غزه، باعث شد تا جنبش‌های حمایت از فلسطین در سراسر جهان گسترش یابد. حتی در خود آمریکا و اروپا، تظاهرات‌های گسترده‌ای علیه سیاست‌های اسرائیل برگزار شد.

2- شکاف در حمایت غرب از اسرائیل: برای اولین بار، برخی کشورهای غربی به‌صورت علنی از اسرائیل انتقاد کردند. این موضوع نشان می‌دهد که حمایت بی‌قید و شرط از رژیم صهیونیستی در حال تضعیف است.

3- بیداری جهان عرب و اسلام: مقاومت فلسطین، الهام‌بخش جنبش‌های آزادی‌خواهانه در جهان شده است. همان‌طور که ویت‌کنگ به نماد مبارزه با امپریالیسم تبدیل شد، امروز نیز حماس و جهاد اسلامی به نماد مقاومت در برابر اشغال تبدیل شده‌اند.

آیا تاریخ واقعاً تکرار می‌شود؟ 

تاریخ نشان داده است که جنگ‌های نامتقارن، حتی اگر از نظر نظامی به پیروزی منجر نشوند، می‌توانند با تغییر معادلات روانی و سیاسی، سرنوشت درگیری‌ها را دگرگون کنند. حمله تت، اگرچه نتوانست ویتنام را یک‌شبه آزاد کند، اما آغازگر روندی بود که در نهایت به خروج آمریکا از ویتنام انجامید. 

امروز نیز عملیات ۷ اکتبر، اگرچه به قیمت جان هزاران فلسطینی تمام شده است، اما نشان داده که مقاومت می‌تواند توازن قوا را تغییر دهد. همان‌طور که هنری کسینجر گفت: «اگر چریک نبازد، برنده می‌شود» و این درس تاریخ است که آمریکا و رژیم صهیونیستی باید از آن عبرت بگیرند: اشغال و سرکوب، هرگز پایدار نخواهد بود.

در این راستا، هر انسانی چه به‌عنوان یک مسلمان و چه به‌عنوان یک انسان آزاده برای موفقیت نیروهای مقاومت که در مبارزه با ظلم و جنایات صهیونیستی در حال فداکاری هستند باید تلاش کند در حوزه رسانه و شبکه‌ها اجتماعی به نشر جنایات رژیم و حمایت‌های آمریکا از این رژیم و آگاهی‌سازی سایر هم نوعان خود بپردازد؛ چرا که با افزایش آگاهی مردم دنیا و جنگ روانی که علیه صهیونیسم و پشتیبانان آن ایجاد می‌شود، می‌توان در پیروزی حق علیه باطل شریک بود.

امام خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی در 8 فوریه سال 2025 در همین خصوص این چنین فرمودند: امروز وظیفه همه جهان اسلام و همه حامیان مقاومت، کمک به مردم غزه برای کاهش رنج و آلام آنها است.

x/mrt