ՀՀ նախագահը կարող է իմպիչմենտի ենթարկվել «Զանգեզուրի միջանցքին» աջակցելու համար
Զանգեզուրի երթուղու վերաբացման օգուտների մասին ՀՀ նախագահի հայտարարությունը ներքաղաքական ճգնաժամի պատճառ է դարձել: Վահագն Խաչատրյանը երթուղին անվանել է «Հայաստանի զարգացման դարպաս», մինչդեռ ընդդիմությունն այդ ճանապարհի գործարկումը համարում է Ադրբեջանի աշխարհաքաղաքական շահերին համապատասխանող քայլ, որը կարող է վնասել Հայաստանի ինքնիշխանությանը և ազգային անվտանգությանը:
Tasnim-ի հաղորդմամբ՝ օգոստոսի 1-ին Սյունիքի մարզ կատարած աշխատանքային այցի ժամանակ Խաչատրյանն աջակցել է «Զանգեզուրի միջանցքին»՝ ասելով, որ 43 կիլոմետրանոց Սյունիքի երթուղու բացումը մեծ հնարավորություններ կընձեռի տնտեսական զարգացման համար։
Խաչատրյանի հայտարարությունը քննադատության է ենթարկվել ընդդիմության կողմից, որը կարծում է, որ այս երթուղու բացումը փաստացի նշանակում է ռազմավարական ճանապարհը հանձնել Ադրբեջանին։ Ընդդիմադիրները նշում են, որ ճանապարհը, որն Ադրբեջանը կապում է Նախիջևանին, կարող է վտանգել Հայաստանի աշխարհագրական անկախությունը։
Ընդդիմադիր դիվանագետը Խաչատրյանի հայտարարությունները անվանել է «ամոթալի» և «Բաքվի հռետորաբանության կրկնություն»։ Նրա խոսքով՝ Սյունիքը Հայաստանի միակ հարավային դարպասն է դեպի Իրան, Արևմտյան Ասիա և Հնդկաստան և ոչ մի կերպ չպետք է դիտարկվի որպես Ադրբեջանը Նախիջևանին կապող ճանապարհ։ Նա զգուշացրել է, որ նման հայեցակարգի ընդունումը կենթադրի այն միտքը, որ Հայաստանը խոչընդոտ է Ադրբեջանի ճանապարհին, և որ այն պետք է հեռացվի։ Ընդդիմության կարծիքով՝ այս ճանապարհը ոչ միայն խաթարում է երկրի ինքնիշխանությունը, այլև կարող է ճանապարհ բացել դեպի Հայաստանի հարավ։
Հայաստանի ընդդիմությունը նշում է, որ այս ճանապարհի հնարավոր օգուտները շեշտելու փոխարեն, նախագահը պետք է կենտրոնանար ազգային անվտանգության համար դրա սպառնալիքի վրա։
Էդմոն Մարուքյանը և մյուս ընդդիմադիրներն ընդգծում են, որ գործարկվելու դեպքում, Զանգեզուրի ճանապարհը կդառնա «թուրք-ադրբեջանական ազդեցության միջանցք» և կփոխի տարածաշրջանի աշխարհաքաղաքական հավասարակշռությունը՝ ի վնաս Երևանի։
ՀՀ ԱԺ ընդդիմադիր խմբակցությունները կոչ են արել իմպիչմենտի ենթարկել նախագահին։ Նրանք կարծում են, որ երկրի առաջին պաշտոնյայի նման դիրքորոշումը ոչ միայն սպառնում է Հայաստանի քաղաքական անկախությանը, այլև կարող է թուլացնել նրա իրավական և միջազգային դիրքերը։