Неліктен кейбір американдық басшылар Жапонияны әдейі масқаралауға тырысады?
Америкалық басшылардың 1945 жылы тамызда Хиросима мен Нагасакиге атомдық бомбалауды ақтау туралы соңғы мәлімдемелерінен кейін Жапонияда алаңдаушылық күшейе түсті. Ядролық қаруды қолдануға қатысты түсіндірулерге қарсы Токио өз ұстанымын Вашингтонға жеткізді, бірақ американдық басшылардың назарын аудара алмады.
Сенатор Линдси Грэм, белгілі республикашыл, 8 мамырдағы кездесуде Жапонияға қарсы тасталған атом бомбасын қорғады. Бұл түсініктеме Грэм Палестина жағдайына қарсы Израильді қолдау туралы айтқан кезде жарияланды. Ол телебағдарламада американдықтардың жазықсыз жапондардың қырылуына әкеліп соқтырған атом бомбаларын дұрыс шешім деп есептеді. Ол тағы да американдық соғысқұмар тарихшылардың «егер біз осыншама жапонды өлтірмегенде соғыс тоқтамас еді» деген алдамшы дәлеліне жүгінді.
Әрине, Америка жапон азаматтарының қырғынынан кейін әлемдегі соғыс пен өлтіруді тоқтатқан жоқ. Вьетнамдағы, Камбоджадағы, Ливиядағы, Ирактағы, Ауғанстандағы өлтірулер жалғасты, сондықтан бұл аргумент жапондарды және әлемнің басқа халқын алдау үшін ғана қолданылады.
Грэм сонымен бірге Сенаттың қаржы бөлу комитетінің отырысында Израильге күшті қару-жарақ беру қажеттігін атап өтті.
Жапон министрлер кабинетінің хатшысы Йосимаса Хаяши бұл пікірлерді «өте өкінішті» деп сипаттады. Ол: «Атом бомбалары көптеген адамдардың өмірін қиды, айтып жеткізу мүмкін емес қайғы-қасіретті, соның ішінде ауруларды өте аянышты адам жағдайын тудырды»,- деді. Жапон үкіметі әлсіз реакцияда АҚШ үкіметі мен Грэм кеңсесіне ядролық қаруды қолдану халықаралық құқықтың рухына сәйкес келмейтінін хабарлады. Өкінішке орай, жапондық тарихшылар мен БАҚ әлемдік деңгейде атом бомбасының шындығын дәлірек түсінуге жеткілікті күш салмады.
Жапонияның ынтымақтастығына және Америкаға мойынсұнуына қарамастан, Байден 1 мамырда Жапония, Қытай және Ресейді «шетелдіктерге қарсы» деп атады, бұл Токио үкіметінің соншалықты күшті наразылығын тудырған жоқ. Кейбір американдық сенаторлар, әсіресе Линдси Грэм сияқтылар, Американың саяси және идеологиялық ұстанымдарын нығайту және Американың Жапония үкіметі мен ұлтына психологиялық үстемдігін сақтап қалу үшін әдейі Жапонияны масқаралауға тырысатын сияқты. Жапон халқы үшін тарихтың ауыр естеліктерін еске түсіретін нәрселер.
Әрине, әлем үшін таңғаларлық нәрсе – ұлы тарихы бар, зиялы халқы бар және көптеген қабілеттеріне ие Жапония билеушілерінің отаршыл Батыстың психологиялық және саяси үстемдігінен шығуға құлшынысы жоқтығы не олардың бағынышты позицияда болудың орнына жаһандық теңдеулерде шешуші қоғам рөлін алуға және империализмге қарсы тұру арқылы ұлттар арасындағы шынайы бейбітшілікке көмектесуге ерік-жігерінің жоқтығы.
