Тасуа - таңдау күні
Тасуа – адам тағдырын шешіп, таңдау жасайтын күн еді.
Тасуа және Ашура күндері Хұсейн бин Әлидің (ғ.с.) азаттыққа ұмтылу, абыроймен өмір сүру туралы жолдауын жеткізген және ешқашан ескірмейтін адамзат тарихындағы ең қайғылы және ең шабыттандыратын және сонымен бірге ең керемет дастаны еске салады.
Тасуа – хижраның 61 жылы мұхаррам айының тоғызыншы күні және Ашурадан бір күн бұрын. Бұл күні имам Хұсейн (ғ.с.) мен оның серіктері Куфа әскерлерінің қоршауында қалып, олар үшін су толығымен жабылды. Сондықтан Кербала оқиғасы шиіттер үшін ең қайғылы күндердің бірі болып табылады. Мұхаррам айының 9-шы күні Шемр бин Зи әл-Джушан әскері Куфеден Кербалаға келді. Ибн Зиядтың бұйрығымен төрт мың жаяу әскермен Омар Саадқа қосылды. Ибн Зиядтың Куфа мешітінде сөйлеген сөзінен кейін Хұсейн бин Әлимен (ғ.с.) соғысуға дайын екенін алғаш жария еткен Шемр бин Зи әл-Джушан болды. Ол тыңшылық және басқа да жұмыстар үшін Куфа мен Кербала арасында сапарға шыққанға дейін мұхарам айының тоғызыншы күні Убайдулланың хатын Омар бин Саадқа жеткізіп, Убайдолланың имам Хұсейнмен (ғ.с.) соғысу ниеті туралы хабарлаған.
Имам Хұсейнмен (ғ.с.) татулық орнатуға оптимистік көзқараста болған және осыған байланысты Ибн Зиядқа хат жазған Саадтың ұлы күтпеген жерден Убайдулланың ашуына тап болды. Хатта: «Мен сені Кербалаға Хұсейнге шапағат ету үшін жіберген жоқпын... Енді, Хұсейн мен оның серіктері үшін Евфрат суын жабыңдар, олар Әмір әл-Мүмининге (Язидке) ант бермейінше бір тамшысын да ішпесін немесе оны дереу өлтіріңдер...» делінген.
Тасуа – адам тағдырын шешіп, таңдау жасайтын күн еді. Сол күні екі топ бетпе-бет келіп, кейде болуымыз бен болмауымыздың бір шешімге, бір таңдауға байланысты екенін көрсетті.
Омар Саад имам Хұсейнмен соғысуы керек еді, әйтпесе ол қолбасшылығынан айырылып, үкіметтен мәңгілікке айырылып қалатын еді. Ол басшылыққа деген сүйіспеншілік пен тәкаппарлыққа батқаны сонша, ол имам Хусейннің (ғ.с.) әділдігі мен Пайғамбарға (с.ғ.с.) жақындығын ескермей, соғысу жолды таңдады. Ол имам Хұсейннің шәһид болуы мүмкін екенін іштей айтатын, бірақ содан кейін тәубе етіп, атасы хазірет Мұхаммадтың (с.ғ.с.) алдында кешірім сұрады. «Бірақ егер мен Рэйдің үкіметін жоғалтсам, мен оған ешқашан жете алмаймын» деген ой басынан кетпеді. Сондықтан ол Убайдулланың бұйрығын орындап, имам Хұсейнмен (ғ.с.) соғысты.
Мұхаррам айының 9-ы күні кешке қарай әскердің шуы көтерілді. Ибн Саад Әбу Абдулланың (ғ.с.) шатырларына шабуыл жасауға бұйрық берді. Умар Саад: «Уа, Алланың сарбаздары! Атқа мініңдер, жәннәттің желі соқсын»!
Имам Хұсейн (ғ.с.) жаудың у-шуынан кейін інісі Аббасқа: «Кешір, бауырым! Атқа мініп, олардың мақсаты не екенін сұра»,- деді. Хазірет Аббас Зухайр бин Қайн, Хабиб бин Мазаһер сияқты жиырма адаммен бірге жау әскеріне келіп, олардың мақсатын сұрайды. Олар былай деп жауап берді: «Әмір оған бағынуыңды бұйырды, әйтпесе қазір соғысамыз». Хазірет Аббас имамға (ғ.с.) жау әскерінің хабарын жеткізді. Имам: «Бауырым! Қайтып барып, бүгін түнде соғыспауды сұра. Намаз оқып, кешірім сұрау үшін. Намаз оқып, Құран оқып, кешірім сұрауды жақсы көретінімді бір Алла біледі»,- деп айтты.
Әскерінің көптігіне риза болған және маңызды Басра, Мадаин және Куфа қалаларын бақылап жүрген Умар Саад ертеңге дейін имам Хұсейн (ғ.с.) әскеріне ешқандай қосымша күш жетпейтінін біліп, оларға мүмкіндік берды. Ашура түні Хұсейннің (ғ.с.) қозғалысы басқа кезеңге аяқ басты. Түнде имам (ғ.с.) сахабаларына уағыз айтып, оларға кімде-кім түн қараңғысында жолға түскісі келсе, кетуге рұқсат берді. Бірақ махаббат керуенінің серіктері қайтадан ант берді.
Имам Саджад (ғ.с.) былай дейді: «Мен сонда болдым және Джаун бин Хувайдің имам Хұсейн (ғ.с.) туралы өлеңдерін оқығанын естідім және имам Хұсейннің (ғ.с.) қылышын дайындаумен айналысып жатқанын көрдім. Бұл өлеңдер имам Хусейннің (ғ.с.) шәһид болуы туралы болғандықтан, хазірет Зейнаб (ғ.с.) өзін ұстай алмай, есінен танып қалды, әйелдердің айқайы имам Хұсейнге (ғ.с.) жетеді. Имам Хұсейн (ғ.с.) оны жұбатып, сабырлық пен төзімділікті өсиет етті».
Ашураның алдындағы түн мен Кербала сахнасы ерекше және таңғаларлық түн болды! Бір жағынан шындық сахабалары өмірлерінің соңғы сағаттарын Тәңірлерімен оңаша өткізіп, сырларымен және мұқтаждықтарымен ең жақсы жағдайда Алла Тағаламен кездесуге дайындалды, ызылдаған дұғалардың үні Кербала кеңістігін толтырды.
Тәңір тағындағы періштелердің үні көктегі әскерлерді ұлықтау үнімен астасып жатқандай. Сол қайталанбас рухани ортада жүректер шәһидтік махаббатпен соғып, ақиқат әскерімен таңды күтіп, Хұсейнге (с.ғ.) жәрдем ету үшін сәттерді санап жатса, екінші жағынан, дұшпан Алланың ұлық пайғамбарының жадысы болғанның алдында азғындық пен масқаралықтың соңғы үлгілерін көрсетпек болды.