Kur ia besojmë zemrat tona Zotit

Mes sfidave dhe shqetësimeve të jetës, besimi në Zot sjell paqe dhe siguri në zemër.

Jeta njerëzore është plot sfida, shqetësime dhe pasiguri që ndonjëherë i çojnë zemrat në ankth dhe dyshim. Në rrethana të tilla, besimi në Zot, si një zgjidhje hyjnore, mund të krijojë paqe dhe besim të thellë në zemrën njerëzore. Në ajetje të shumta, Kur'ani i Shenjtë thekson rëndësinë e besimit si një nga shtyllat kryesore të moralit personal dhe forcimit shpirtëror. Për shembull, në ajetin 3 të Sures At-Talak, thuhet:

وَمَن یَتَوَکَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ

“Dhe kushdo që mbështetet te Zoti, Ai është i mjaftueshëm për të.”

Ky ajet i shkurtër, por shumë i kuptimthellë, shpreh një parim themelor në moralin personal: besimin te Zoti, që do të thotë besim dhe mbështetje me gjithë zemër në fuqinë dhe mençurinë e Tij në të gjitha çështjet e jetës. Besimi nuk do të thotë të heqësh dorë nga përpjekja, por përkundrazi do të thotë që pasi të kesh kryer detyrën dhe të kesh përdorur të gjithë forcën tënde, rezultatin ia lë Zotit dhe nuk shqetësohesh për të ardhmen dhe rezultatin e punës.

Fjalia "فَهُوَ حَسْبُهُ; Zoti i mjafton atij" do të thotë që një person që beson është i lirë nga varësia nga të tjerët dhe ankthi që rrjedh nga dobësitë e tij dhe shikon vetëm te Zoti; ky besim i jep personit paqe të thellë dhe siguri në zemër.

Ky ajet thekson se morali i një besimtari shoqërohet me besim. Një person që beson, jo vetëm që është i fortë dhe i qetë shpirtërisht, por gjithashtu nuk vuan nga zilia, lakmia, frika dhe lakmia. Sepse ai e di që Zoti është i mjaftueshëm dhe se furnizimi dhe fati i tij i jetës janë në duart e Tij.

Besimi është një forcë e brendshme për stabilitet në vështirësi dhe paqe në paqëndrueshmëri. Një person i tillë nuk dridhet përballë vështirësive të jetës, sepse streha e tij është streha më e fortë: Zoti.