Aventura e re e Erdoganit në Jemen

2000 dollarë paga të premtuara për 300 terroristët anëtarë të brigadave Sulltan Morad që Erdogani do t'i transportojë në bordin e avionëve të tij për të kënaqur mikun e tij të ri Ben Salman, të cilit ia ka harruar sharrat, por a do të kenë ata ndonjë shans për të bërë një punë më të mirë sesa në Idlib , Karabak apo Libi?

Turqia Atlantiste, e cila aktualisht po organizon qindra terroristë nga Idlibi në aeroplanë duke i dërguar në Riad dhe më pas në jug të Arabisë Saudite për të mbështetur një ushtri saudite, NATO, izraelite dhe veçanërisht amerikane, thotë se dëshiron t'i përgjigjet thirrjes për të ndihma e nisur nga partia vëllazërore al Islah për Maaribin, parti e cila është aleate e Riadit. E mundshme. Por më shumë se kaq, Ankaraja i përgjigjet thirrjes së SHBA-së për ndihmë, duke nxitur grupin e saj të terroristëve që tani është bërë një biznes joshës. Bëhet fjalë për Sulltanin që të ketë sjellë fisin e tij në përpjekjet e fundit të koalicionit për të vonuar rënien e Maaribit në Jemen, ky vend ultra strategjik që ka gjithçka, naftë, gaz, instalime të naftës, digë, termocentral, tokë pjellore dhe i cili i lidhur me Hudayda pas çlirimit të tij, mund të ndryshonte rrënjësisht  situatën gjeostrategjike në Detin e Kuq pasi që ky çlirim do të lejojë Ansarallahun të rikthejë ekonominë në rrugën e duhur, të kultivojë tokë, të ringjallë eksportet e naftës dhe pse jo të tërheqë edhe investime. Pastaj ky Alepo i Jemenit, i cili do të çlirohet eventualisht së shpejti, do të shkurtojë de facto çdo shtrirje toke midis Arabisë dhe Jugut të Jemenit, duke hapur kështu rrugën për çlirimin e provincave jugore ku Ansarallah, si gjeni ushtarak që është, po zhvillon dy beteja paralele në Taez dhe Bayda. Imagjinoni që një vit më pas, Aden gjithashtu nuk do të ketë shumë shanse përballë përparimit të Ansarallahut. Sidomos që nga 7 Marsi, kur Rezistenca provoi se tani është një fuqi balistike dhe e dronëve dhe se ajo di se si të godasë kompleksin më të madh të naftës në botë, pikërisht Aramco dhe përsëri në pjesën e tij më strategjike, rafinerinë Ras Tanura, e rrethuar nga të paktën pesë baza ajrore, në Emirate, Katar, Kuvajt dhe Bahrejn. Pra, Sulltani duket disi qesharak me Bayraktarin dhe Karajelin e tij, të dizajnuar nga NATO, por të montuar në Turqi dhe të ngjyrosur me ngjyra turke. Të Premten, Ansarallah zbuloi disa pjesë të reja të arsenalit të tij, imazhet e të cilave duhet të jenë tronditëse për koalicionin agresor dhe veçanërisht një dron të armatosur me dy raketa. Rezistenca Jemenase tashmë ka mundur Patriotin amerikan, Kinezët CH-4, dronët amerikanë MC-4 dhe MQ-9 si dhe një larmi të ashtuquajturve armë të sofistikuara në arsenalin Perëndimor. Beteja e Maaribit është në fazën e saj më fatale kur luftëtarët jemenas arrijnë lartësitë e inovacionit: imazhet e fundit nga Maarib tregojnë se Rezistenca ka hapur një front në rreth 1000 metra mbi nivelin e detit në veri-perëndim të Maarib nga ku dominon sheshin e fundit rezistues të qytetit, përkatësisht porta perëndimore. A do të jenë në gjendje 300 ushtarët e Sulltanit të ndryshojnë lojën? Ka disa analistë që e shohin atë mbi të gjitha si manifestimin e qartë të një tregtari Erdogan, i cili do t'i ishte dorëzuar bujarisë së ish armikut të tij më të keq Ben Salman. Por ai nuk duhet ta bënte këtë: përbarrlja e fundit e "Sulltanit" me Rezistencën daton në Mars 2020, pra gati një vit më parë kur ai me dronët e tij Bayraktar kërkoi të kapte lokalitetin strategjik Sarakib në bashkimin e autostradave M4 / M5 në Idlibin Jugor. Ai vrau 10 luftëtarë të Hezbollahut duke sulmuar selinë e tyre dhe duke kënaqur Izraelin. Rezultati? Në më pak se 24 orë, njësia Radvan e Hezbollahut rrafshoi pozicionet e mercenarëve të Sulltanit dhe Sulltani u dorëzua. Më 5 mars ai shkoi në Kremlin për të kërkuar një armëpushim. Dronët e Ansarallahut Samad-3 dhe raketat Zulfiqar e kanë provuar veten mirë, por Sulltani është ngushtë dhe i do paratë. Aq më keq, do të jetë në Maarib që Bayraktar dhe Karajel do të humbasin përgjithmonë reputacionin e tyre të rremë si dronë të pamposhtur.