Cilat janë qëllimet e vërteta të Perëndimit në lidhje me Iranin?

Pars Today – Ndërsa reflektonin deklaratat e fundit të Liderit të Revolucionit Islamik, mediat e huaja i kushtuan vëmendje të veçantë kësaj pjese të fjalimit të tij, në të cilën theksohet se “programi bërthamor, pasurimi dhe të drejtat e njeriut janë justifikime, dhe ajo që ata duan është feja dhe dija juaj”.

Sipas Pars Today, të martën, më 29 korrik, gjatë një ceremonie përkujtimore për martirët e luftës 12-ditore të imponuar nga regjimi sionist kundër Iranit, Ajetullah Khamenei, Lideri i Revolucionit Islamik, theksoi se “Irani Islamik u themelua dhe u krijua mbi bazën e fesë dhe dijes. Në themelimin e Republikës Islamike, dy elementët, "feja" dhe "dija" janë elementët përbërës më të rëndësishëm. Për këtë arsye, feja e popullit dhe dija e të rinjve tanë kanë qenë në gjendje ta detyrojnë armikun të tërhiqet në shumë fusha të ndryshme. Tani e tutje, do të jetë e njëjta gjë.”

Duke shpjeguar arsyet e vërteta të armiqësisë së Perëndimit ndaj Iranit, ai tha: “Ajo që kundërshton arroganca globale, e udhëhequr nga Amerika kriminale, është feja juaj dhe dija juaj. Ata kundërshtojnë fenë tuaj, ata kundërshtojnë këtë besim të përhapur të popullit, ata kundërshtojnë këtë unitet nën hijen e Islamit dhe Kur'anit; dhe ata kundërshtojnë dijen tuaj. Fakti që, që nga fitorja e Revolucionit e deri më sot, popullsia e Iranit është dyfishuar, ndërsa numri i studentëve ndoshta është rritur rreth dhjetë herë ose më shumë, i shqetëson ata; fakti që Republika Islamike mund të sjellë ide të reja në fusha të ndryshme të shkencës dhe dijes - qofshin shkenca humane, shkenca teknike apo shkenca fetare - i shqetëson ata; ata e kundërshtojnë këtë. Ajo që thonë ata për çështjen bërthamore, pasurimin, të drejtat e njeriut dhe të ngjashme me këto është një justifikim; ky është thelbi i çështjes.”

Deklaratat më fundit të Udhëheqësit të Revolucionit Islamik tregojnë edhe një herë natyrën e armiqësisë së Perëndimit, veçanërisht të Amerikës, përkrah regjimit sionist, ndaj Republikës Islamike të Iranit. Amereika dhe aleatët e saj perëndimorë kanë bërë vazhdimisht akuza kundër Iranit, duke trajtuar çështje të tilla si aftësia bërthamore, veçanërisht pasurimi i uraniumit, ndërsa në të njëjtën kohë e kanë akuzuar Iranin për shkelje të të drejtave të njeriut si dhe mbështetjen e Iranit për terrorizmin, veçanërisht në rajonin e Azisë Perëndimore.

Përveç faktit që Perëndimi, në thelb, përdor standarde të dyfishta në marrëdhëniet me vendet dhe qeveritë, fakti që ai vazhdimisht ka gjetur justifikime për Iranin dhe ka kërkuar një pretekst për të ushtruar presion mbi të dhe madje për ta sulmuar atë ushtarakisht tregon se Amerika dhe partnerët e saj, si Trojka Evropiane së bashku me regjimin sionist, janë thelbësisht të shqetësuar nga natyra e Republikës Islamike dhe nuk mund ta tolerojnë vazhdimësinë e saj ekzistenciale.

Është interesant fakti se deklaratat shumë të rëndësishme dhe kyçe të Liderit Suprem të Revolucionit Islamik në shpjegimin e arsyeve të vërteta të armiqësisë së Perëndimit ndaj Iranit janë marrë në konsideratë edhe nga grupet e ekspertëve perëndimorë.

"Qendra për Mbrojtjen e Demokracive", një grup ekspertësh pranë Dhomës së Përfaqësuesve të SHBA-së, shkroi në analizën e saj të deklaratave të Liderit të Revolucionit Islamik: “Ajatollah Khamenei akuzoi Perëndimin për keqpërdorimin e çështjes bërthamore për të dobësuar Republikën Islamike.” Uebfaqja e "Qendrës pë Mbrojtjen e Demokracive" i konsideroi deklaratat e Liderit të Revolucionit si tregues se Irani nuk ka ndërmend të ndalojë pasurimin dhe është i vendosur të vazhdojë të mbështesë Boshtin e Rezistencës në rajon, dhe që, në të njëjtën kohë, të rindërtojë programet e veta bërthamore dhe raketore. Grupi i ekspertëve i konsideroi deklaratat e Liderit të Revolucionit si tregues se lufta e imponuar 12-ditore nuk ka ndikuar në qasjen e Republikës Islamike në të gjitha fushat bërthamore dhe rajonale.

Gjatë katër dekadave që nga triumfi i Revolucionit Islamik dhe themelimi i Republikës Islamike, Irani ka qenë në gjendje të bëjë hapa të mëdhenj në vetëmjaftueshmëri dhe zhvillimin e aftësive të brendshme, dhe ka ulur ndjeshëm varësinë e vet nga vendet e huaja në fusha strategjike si industria e naftës dhe gazit, petrokimikatet, industritë e rënda dhe fusha të tjera industriale. Nga ana tjetër, shkencëtarët dhe studiuesit e rinj iranianë kanë qenë në gjendje të shënojnë arritje mahnitëse në teknologjitë e përparuara si nanoteknologjia, qelizat staminale dhe industria hapësinore. Irani gjithashtu ka qenë në gjendje të bëjë përparim mahnitës në rrugën e zhvillimit shkencor dhe akademik.

Përmirësimi i nivelit shkencor të shoqërisë, rritja e shkallës së arsimimit, rritja e qendrave shkencore në shkolla dhe universitete, rritja e numrit të studentëve në fusha të ndryshme shkencore, renditja e lartë e Iranit në numrin e artikujve dhe referencave shkencore, regjistrimi i patentave dhe përsosmëria në teknologjinë nano, atë bërthamore, atë hapësinore dhe atë të qelizave staminale janë ndër arritjet më të rëndësishme shkencore dhe teknologjike të Republikës Islamike të Iranit.

Rritja e ndjeshme e numrit të universiteteve mund të konsiderohet gjithashtu një kriter tjetër për rritjen shkencore në Iran. Numri i universiteteve në Iran, i cili ishte rreth 15 para Revolucionit, tani ka arritur në më shumë se 2640. Rritja sasiore e numrit të studentëve të vendit është një tjetër tregues i zhvillimit shkencor në vitet pas Revolucionit Islamik. Ndërsa numri i studentëve universitarë në vend nuk i kalonte 155,000 para Revolucionit, sot më shumë se 4,200,000 studentë po studiojnë në Iran. Ndërkohë, Perëndimi ka frikë se Irani Islamik, si një shoqëri fetare që ka bërë përparim të jashtëzakonshëm në fusha të ndryshme, do të jetë në qendër të vëmendjes së botës.

Progresi i Republikës Islamike të Iranit pas fitores së Revolucionit Islamik është i tillë që edhe armiqtë e saj e pranojnë dhe nuk mund ta mohojnë. Përparimet shkencore të Iranit dhe qasja në disa teknologji të reja kanë qenë aq të mahnitshme dhe të papritura saqë e kanë shqetësuar shumë Perëndimin, veçanërisht Amerikën, dhe kanë intensifikuar presionet, sabotimin dhe sanksionet, dhe së fundmi nisjen e një lufte të imponuar të shkaktuar nga pretekste të tilla si çështja bërthamore. Në fakt, armiqtë e Iranit Islamik kanë frikë të tmerrshme nga përparimet marramendëse dhe rritja e aftësive të Iranit, duke përfshirë fushat ekonomike dhe tregtare, shkencore dhe teknike, sociale dhe kulturore, si dhe politikën e jashtme dinamike të Iranit, së bashku me fuqinë e tij ushtarake parandaluese; kjo ka çuar në rritjen e armiqësisë së tyre ndaj Iranit.