Pse sionizmi ka arritur këtë nivel urrejtjeje?

Pars Today- Disa sionistë, për shkak të përvojave të hidhura historike dhe ndjenjës së pasigurisë nga fraksionet dhe rrymat e tjera hebre që e konsiderojnë veten superiore, kanë përjetuar një ndjenjë inferioriteti, e cila reflektohet në marrëdhëniet e tyre agresive, të dhunshme dhe urrejtjeje ndaj të tjerëve, veçanërisht ndaj palestinezëve.

Sionizmi, si lëvizje politike, ka qenë gjithmonë i diskutueshëm dhe ka tërhequr shumë opinione negative për shkak të frymës së lartë të urrejtjes së tij. Një nga çështjet themelore që ka rritur urrejtjen në këtë lëvizje janë qasjet dhe veprimet që bëhen në emër të mbrojtjes së të drejtave të hebrenjve dhe krijimit të shtetit të Izraelit. Këtu do të shqyrtojmë disa nga faktorët kryesorë që kanë përhapur frymën e urrejtjes në mesin e ndjekësve të kësaj lëvizjeje ekstremiste:

Racizmi i brendshëm

Një nga arsyet kryesore për përhapjen e urrejtjes mes sionistëve është racizmi i brendshëm që shumë prej tyre përjetojnë nga hebrenjtë e tjerë. Ky racizëm në një farë mënyre është një reagim ndaj historisë së gjatë të antisemitizmit dhe diskriminimit ndaj hebrenjve nga hebrenjtë e tjerë. Disa sionistë, për shkak të përvojave të hidhura historike dhe ndjenjës së pasigurisë nga fraksionet dhe rrymat e tjera çifute që e konsiderojnë veten superiore, kanë një ndjenjë inferioriteti, e cila manifestohet në qëndrime agresive, të dhunshme dhe urrejtjeje ndaj të tjerëve, veçanërisht ndaj palestinezëve. Gjithashtu, këto ndjenja shihen në politikat agresive dhe ushtarake të Izraelit kundër palestinezëve.

Ekstremizmi fetar dhe racizmi i jashtëm

Një tjetër rrënjë e urrejtjes në Sionizëm është besimi në epërsinë fetare dhe racore. Ideologjia e Sionizmit, veçanërisht në formën e tij ekstreme, bazohet në një lloj supremacie fetare dhe racore që beson se hebrenjtë janë "populli i zgjedhur" i Zotit dhe kanë të drejtë të sundojnë tokën e Palestinës dhe një pjesë të Azisë Perëndimore. Këto bindje kanë çuar në politika të tilla si pushtimi, aparteidi dhe madje edhe krimet kundër njerëzimit, të cilat kanë forcuar ndjenjën e urrejtjes dhe pakënaqësisë midis komuniteteve të ndryshme çifute dhe sioniste. Ndërtimi dhe zhvillimi i kolonive izraelite në territoret e pushtuara palestineze, i cili është dënuar vazhdimisht nga Kombet e Bashkuara, është shembull i këtyre politikave, mbijetesa e të cilave varet nga mbijetesa dhe rritja e urrejtjes mes ithtarëve të këtij sekti.

Propaganda dhe përhapja e gënjeshtrave

Një pjesë e urrejtjes ekzistuese shkaktohet edhe nga propaganda dhe përhapja e gënjeshtrave të promovuara nga media dhe institucionet sioniste. Duke paraqitur informacione të rreme dhe të ekzagjeruara për kërcënimet e sigurisë dhe veprimet palestineze, këto media përpiqen të justifikojnë veprimet e tyre të dhunshme dhe shtypëse si dhe të shtojnë ndjekësit e tyre. Për shembull, gjatë sulmit hakmarrës të Hamasit ndaj Izraelit më 7 tetor 2023, disa media publikuan pretendime të ekzagjeruara dhe të rreme në lidhje me dhunën e kryer nga Hamasi, të cilat më vonë u vërtetuan se ishin të rreme.

Kultivimi i urrejtjes ndaj ushtrisë

Performanca ushtarake e Izraelit në trajtimin e palestinezëve dhe grupeve të tjera të rezistencës është një tjetër faktor i rritjes së urrejtjes mes sionistëve. Agresioni ushtarak, vrasja e civilëve, shkatërrimi i shtëpive dhe infrastrukturës dhe bllokada ekonomike janë të gjitha shembuj të sjelljes së dhunshme që në një farë mënyre ka nxitur moralin e urrejtjes midis sionistëve. Vetëm në luftën e fundit kundër Gazës, bombardimet izraelite rezultuan në vdekjen e më shumë se 34 mijë njerëzve, duke përfshirë shumë civilë dhe shkatërrimin e infrastrukturës jetike të Gazës. Duhet thënë se krime dhe vrasje të tilla ushtarake së bashku me urrejtjen mund të mbijetojnë dhe të vazhdojnë deri në kohën kur sionistët e mbështesin atë.

Mungesa e vëmendjes ndaj diplomacisë dhe dialogut

Në shumë raste, edhe në Amerikë dhe Evropë, sionizmi ka përdorur forcën dhe presionin politik në vend që të përdorë diplomacinë dhe dialogun për të zgjidhur problemet. Kjo qasje jo konstruktive, përveçse ka krijuar një qëndrim të vazhdueshëm urrejtjeje midis sionistëve dhe ka përshkallëzuar tensionet, por ka bërë që shumë njerëz dhe shoqëri perëndimore të mendojnë se sionizmi kërkon vetëm të sigurojë interesat e veta dhe nuk kujdeset për të drejtat dhe opinionet e të tjerëve. Shkurtimisht, rrënjët e urrejtjes në Sionizëm mund të gjurmohen në një ndjenjë racizmi të përvetësuar, ekstremizmi fetar dhe racor, propagandë, mizori ushtarake dhe hezitimi për t'u përfshirë në diplomaci dhe dialog. Së bashku, këta faktorë, përveç kultivimit të ndjenjës së urrejtjes tek hebrenjtë sionistë, kanë shkaktuar një rritje të urrejtjes dhe pakënaqësisë në ndërveprimet e këtij regjimi.